Επιμόρφωση για 35.000 εκπαιδευτικούς

Για την υλοποίηση της Πράξης, θα αξιοποιηθούν υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό που αναπτύχθηκαν στα προηγούμενα σχετικά έργα (πχ. Μητρώα Κέντρων Επιμόρφωσης, Κέντρων Πιστοποίησης, Επιμορφωτών, Πληροφοριακά Συστήματα Διαχείρισης, Επιμορφωτικό υλικό κ.α.)

Η νέα Πράξη Επιμόρφωσης εκπαιδευτικών θα υλοποιηθεί από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων (Ι.Τ.Υ.Ε.) – «Διόφαντος» ως τελικό δικαιούχο, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π), ιδιαίτερα σε παιδαγωγικά θέματα, με έμφαση στις νεεισερχόμενες ειδικότητες για την επιμόρφωση Β2 επιπέδου Τ.Π.Ε..

Στο πλαίσιο της Πράξης, που αφορά στην πρώτη φάση των δράσεων επιμόρφωσης Τ.Π.Ε. του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση», ΕΣΠΑ 2014-2020, προβλέπεται 30.000 και 5.000 εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων να συμμετάσχουν, αντίστοιχα, στην εισαγωγική και προχωρημένη επιμόρφωση για την εκπαιδευτική αξιοποίηση Τ.Π.Ε.

Την επιμόρφωση θα ακολουθούν διαδικασίες πιστοποίησης των εκπαιδευτικών στις αντίστοιχες γνώσεις και δεξιότητες που απέκτησαν στην επιμόρφωση ενώ επιπρόσθετα, θα υλοποιούνται διαδικασίες πιστοποίησης βασικών δεξιοτήτων και γνώσεων Τ.Π.Ε. (Α’ επιπέδου Τ.Π.Ε.), καθώς η πιστοποίηση αυτή αποτελεί προϋπόθεση για την συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην επιμόρφωση Β1 επιπέδου Τ.Π.Ε.

Για την υλοποίηση της Πράξης, θα αξιοποιηθούν υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό που αναπτύχθηκαν στα προηγούμενα σχετικά έργα (πχ. Μητρώα Κέντρων Επιμόρφωσης, Κέντρων Πιστοποίησης, Επιμορφωτών, Πληροφοριακά Συστήματα Διαχείρισης, Επιμορφωτικό υλικό κ.α.), τα οποία, στο πλαίσιο αυτό, θα εμπλουτιστούν - επεκταθούν και θα προσαρμοστούν ώστε να καλύψουν τις νέες απαιτήσεις. Ειδικότερα, για την προσέγγιση νέων ειδικοτήτων εκπαιδευτικών και για την κάλυψη του μεγάλου πλήθους και της γεωγραφικής διασποράς των επιμορφούμενων, προβλέπεται επίσης, η εκπαίδευση 300 νέων επιμορφωτών, καθώς και η ανάπτυξη και εφαρμογή μεθοδολογιών, επιμορφωτικού υλικού και υπολογιστικών υποδομών μεικτού μοντέλου επιμόρφωσης. Τέλος, η πράξη θα πλαισιωθεί, από οριζόντιες συμπληρωματικές και υποστηρικτικές ενέργειες, όπως δράσεις δημοσιότητας, αναπαραγωγής και διάθεσης αντιτύπων επιμορφωτικού υλικού κ.α.

Η πρώτη περίοδος επιμόρφωσης της Πράξης, θα αφορά σε επιμορφωτικά προγράμματα Εισαγωγικής Επιμόρφωσης για την εκπαιδευτική αξιοποίηση Τ.Π.Ε. (Β1 επίπεδο Τ.Π.Ε.). και σύμφωνα με τον τρέχοντα χρονοπρογραμματισμό, προβλέπεται να ξεκινήσει προς το τέλος του έτους.

Το υλικό της επιμόρφωσης Β1 επιπέδου Τ.Π.Ε. θα διατίθεται μέσω πλατφόρμας διαχείρισης εκπαιδευτικού περιεχομένου και ηλεκτρονικής μάθησης (moodle), η οποία θα αξιοποιείται επίσης για την εκπόνηση εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και εργασιών από τους επιμορφούμενους, καθώς και για την επικοινωνία μεταξύ τους και με τον επιμορφωτή, στο πλαίσιο του προγράμματος.

Για όλους όσους επιθυμούν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους ως επιμορφωτές Β’ επιπέδου Τ.Π.Ε. και στο πλαίσιο της νέας Πράξης, προβλέπεται να προηγηθεί της έναρξης της πρώτης επιμορφωτικής περιόδου Β1 επιπέδου Τ.Π.Ε., σύντομη ειδική προετοιμασία-εκπαίδευση, προκειμένου να γνωρίσουν τα νέα χαρακτηριστικά των προγραμμάτων και του επιμορφωτικού υλικού, καθώς και για να εξοικειωθείτε με τη χρήση και αξιοποίηση των νέων υποδομών.

Η υλοποίηση προγραμμάτων Προχωρημένης επιμόρφωση για την αξιοποίηση και εφαρμογή των Τ.Π.Ε. στη διδακτική πράξη (επιμόρφωση Β2 επιπέδου Τ.Π.Ε.) θα ξεκινήσει αργότερα, αφού ολοκληρωθεί η δημιουργία-προετοιμασία των απαραίτητων υποδομών (πχ. ανάπτυξη-προσαρμογή επιμορφωτικού υλικού) και του ανθρώπινου δυναμικού (πχ. εκπαίδευση νέων επιμορφωτών), ιδίως για τους νεοεισερχόμενους στην επιμόρφωση κλάδους και ειδικότητες εκπαιδευτικών.

Στο πλαίσιο των ροπαρασκευαστικών ενεργειών, θα δημοσιευθεί σύντομα Πρόσκληση Ανασυγκρότησης του Μητρώου Κέντρων Στήριξης Επιμόρφωσης (με αποδέκτες σε πρώτη φάση τα υπάρχοντα ΚΣΕ του Μητρώου και σε δεύτερη φάση, νέους φορείς) και επίσης, θα ακολουθήσει ενημέρωση για την ηλεκτρονική συμπλήρωση απογραφικού δελτίου στοιχείων , στο πλαίσιο της επικαιροποίησης των στοιχείων του σχετικού Μητρώου του έργου.

Πηγή: ESOS

ΚΑΙΡΟΣ: Συνάντηση με τον κ.Χαρακόπουλο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Χολαργός 27-6-2016

Στο πλαίσιο υλοποίησης απόφασης του ΔΣ για συναντήσεις με όλα τα πολιτικά κόμματα του συνταγματικού τόξου, με αρμόδιους φορείς και ενημέρωσή τους, σήμερα Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016 πραγματοποιήθηκε συνάντηση κλιμακίου του Δ.Σ. αποτελούμενο από τους Δ. Μόσχο (πρόεδρο), Α. Παναγάκη (ταμία) και Α. Αργυρόπουλο (μέλος) με τον Υπεύθυνο του Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτή κ. Μάξιμο Χαρακόπουλο. Στην μακρά και σε βάθος συζήτηση που διεξήχθη τα μέλη του ΔΣ ενημέρωσαν τον κ. Χαρακόπουλο για τη φυσιογνωμία και το ιστορικό ίδρυσης του Συλλόγου και τις απόψεις του για το μάθημα των Θρησκευτικών, τον προβληματισμό που έχει αναπτυχθεί γύρω από τα νέα Προγράμματα Σπουδών των Θρησκευτικών με φόντο τη γενικότερη πολιτική και εκκλησιαστική συγκυρία σήμερα, αλλά και επιμέρους κλαδικά ζητήματα, όπως η β΄ ανάθεση μαθημάτων για θεολόγους κλπ. Ο κ. Χαρακόπουλος παρακολούθησε με ενδιαφέρον τις απόψεις μας και έδειξε από την πλευρά του γνώση και ενημέρωση γύρω από τα σχετικά ζητήματα. Η αντιπροσωπεία μας του ευχήθηκε καλή δύναμη και προσφέρθηκε να επικοινωνεί μαζί του για να συνεχίσει να τον ενημερώνει για θέματα θρησκευτικής εκπαίδευσης.

Από το Δ.Σ.

Μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας

Μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον Ορθόδοξο λαό και κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως:

Ὑμνοῦμε καί δοξολογοῦμε τόν Θεό τῶν «οἰκτιρμῶν καὶ πάσης παρακλήσεως», διότι μᾶς ἀξίωσε νά συνέλθουμε τήν ἑβδομάδα τῆς Πεντηκοστῆς (18-26 Ἰουνίου 2016) στήν Κρήτη, ὅπου ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί ὁ μαθητής του Τίτος κήρυξαν τό Εὐαγγέλιο στά πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Εὐχαριστοῦμε τόν ἐν Τριάδι Θεό, διότι εὐδόκησε νά περατώσουμε μέ ὁμοψυχία τίς ἐργασίες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν ὁποία συγκάλεσε ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, μέ τήν ὁμόφρονη γνώμη τῶν Προκαθημένων τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν.

Ἀκολουθώντας πιστά τό παράδειγμα τῶν Ἀποστόλων καί τῶν θεοφόρων Πατέρων μελετήσαμε καί πάλιν τό Εὐαγγέλιο τῆς ἐλευθερίας «ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε» (Γαλ. 5:1). Θεμέλιο τῶν θεολογικῶν μας ἀναζητήσεων ὑπῆρξε ἡ βεβαιότητα ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν ζεῖ γιά τόν ἑαυτό της. Μεταδίδει τή μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου τῆς χάριτος καί τῆς ἀληθείας καί προσφέρει σέ ὅλη τήν οἰκουμένη τά δῶρα τοῦ Θεοῦ: τήν ἀγάπη, τήν εἰρήνη, τήν δικαιοσύνη, τήν καταλλαγή, τήν δύναμη τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως καί τήν προσδοκία τῆς αἰωνιότητος.

1) Βασική προτεραιότητα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου ὑπῆρξε ἡ διακήρυξη τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Στηριγμένη στή θεία Εὐχαριστία καί τήν Ἀποστολική Διαδοχή τῶν Ἐπισκόπων, ἡ ὑφισταμένη ἑνότητα εἶναι ἀνάγκη νά ἐνισχύεται καί νά φέρνει νέους καρπούς. Ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία εἶναι Θεανθρώπινη κοινωνία, πρόγευση καί βίωση τῶν Ἐσχάτων ἐντός τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ὡς μία διαρκής Πεντηκοστή εἶναι ἀσίγαστη προφητική φωνή, παρουσία καί μαρτυρία τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης. Πιστή στήν ὁμόφωνη Ἀποστολική Παράδοση καί μυστηριακή ἐμπειρία ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀποτελεῖ τήν αὐθεντική συνέχεια τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁμολογεῖται στό Σύμβολο τῆς Πίστεως καί ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τή διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία μας βιώνει τό μυστήριο τῆς θείας Οἰκονομίας στή μυστηριακή της ζωή μέ ἐπίκεντρο τή θεία Εὐχαριστία.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐκφράζει τήν ἑνότητα καί καθολικότητά της ἐν Συνόδῳ. Ἡ συνοδικότητα διαπνέει τήν ὀργάνωση, τόν τρόπο πού λαμβάνονται οἱ ἀποφάσεις καί καθορίζεται ἡ πορεία της. Οἱ Ὀρθόδοξες Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες δέν ἀποτελοῦν συνομοσπονδία Ἐκκλησιῶν ἀλλά τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία. Κάθε τοπική Ἐκκλησία, προσφέρουσα τήν θεία Εὐχαριστία, εἶναι ἡ ἐν τόπῳ παρουσία καί φανέρωση τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Ὡς πρός τήν Ὀρθόδοξο Διασπορά στίς διάφορες χῶρες τῆς ὑφηλίου, ἀπεφασίσθη νά συνεχισθεῖ ἡ λειτουργία Ἐπισκοπικῶν Συνελεύσεων μέχρι τήν ἐφαρμογή τῆς κανονικῆς ἀκριβείας. Αὐτές ἀπαρτίζονται ἀπό τούς κανονικούς ἐπισκόπους, πού ὁρίζονται ἀπό τήν κάθε Αὐτοκέφαλο Ἐκκλησία, οἱ ὁποῖοι ἐξακολουθοῦν νά ὑπάγονται σ’ αὐτήν. Ἡ συνεπής λειτουργία τῶν Ἐπισκοπικῶν Συνελεύσεων ἐγγυᾶται τόν σεβασμό τῆς Ὀρθοδόξου ἀρχῆς τῆς συνοδικότητος.

Κατά τίς ἐργασίες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου ἐτονίσθη ἡ σημασία τῶν Συνάξεων τῶν Προκαθημένων πού ἔχουν πραγματοποιηθεῖ καί διατυπώθηκε ἡ πρόταση ἡ Ἁγία και Μεγάλη Σύνοδος νά καταστεῖ ἐπαναλαμβανόμενος Θεσμός.

2) Μετέχοντες στή Θεία Εὐχαριστία καί δεόμενοι ὑπέρ τῆς οἰκουμένης ὀφείλουμε νά συνεχίσουμε τή λειτουργία μετά τή Θεία Λειτουργία καί νά δίδουμε τή μαρτυρία τῆς πίστεως πρός τούς ἐγγύς καί τούς μακράν, συμφώνως πρός τή σαφή ἐντολή τοῦ Κυρίου πρό τῆς Ἀναλήψεώς Του: «καί ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἰερουσαλήμ καί ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καί Σαμαρείᾳ καί ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» (Πράξ. 1:8). Ὁ ἐπανευαγγελισμός τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ στίς σύγχρονες ἐκκοσμικευμένες κοινωνίες καί ὁ εὐαγγελισμός ἐκείνων πού ἀκόμη δέν ἔχουν γνωρίσει τόν Χριστό ἀποτελοῦν ἀδιάλειπτο χρέος τῆς Ἐκκλησίας.

3) Ἡ Ἐκκλησία μας ἀνταποκρινομένη στό χρέος νά μαρτυρεῖ τήν ἀλήθεια καί τήν ἀποστολική της πίστη, ἀποδίδει μεγάλη σημασία στόν διάλογο κυρίως μέ τούς ἑτεροδόξους Χριστιανούς. Μέ τόν τρόπο αὐτό καί ὁ λοιπός χριστιανικός κόσμος γνωρίζει ἀκριβέστερα τή γνησιότητα τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, τήν ἀξία τῆς πατερικῆς διδασκαλίας, τή λειτουργική ἐμπειρία καί τήν πίστη τῶν Ὀρθοδόξων. Οἱ διάλογοι πού διεξάγει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν σημαίνουν ποτέ συμβιβασμό σέ ζητήματα πίστεως.

4) Οἱ ἐκρήξεις φονταμενταλισμοῦ πού παρατηροῦνται στούς κόλπους διαφόρων θρησκειῶν ἀποτελοῦν ἔκφραση νοσηρῆς θρησκευτικότητος. Ὁ νηφάλιος διαθρησκειακός διάλογος συμβάλλει σημαντικά στήν προώθηση τῆς ἀμοιβαίας ἐμπιστοσύνης, τῆς ειρήνης καί τῆς καταλλαγῆς. Τό λάδι τοῦ θρησκευτικοῦ βιώματος πρέπει νά χρησιμοποιεῖται γιά νά ἐπουλώνει πληγές καί ὄχι γιά νά ἀναζωπυρώνει τή φωτιά τῶν πολεμικῶν συρράξεων. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καταδικάζει ἀπεριφράστως τήν ἐπέκταση τῆς πολεμικῆς βίας, τούς διωγμούς, τήν ἐκδίωξη καί δολοφονία μελῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων, τόν ἐξαναγκασμό γιά τήν ἀλλαγή τῆς θρησκευτικῆς πίστεως, τήν ἐμπορία προσφύγων, τίς ἀπαγωγές, τά βασανιστήρια, τίς εἰδεχθεῖς ἐκτελέσεις. Καταγγέλλει τήν καταστροφή ναῶν, θρησκευτικῶν συμβόλων καί μνημείων πολιτισμοῦ. Ὅλως ἰδιαιτέρως ἐκφράζει τήν ἀγωνία της γιά τήν κατάσταση τῶν Χριστιανῶν καί ὅλων τῶν διωκομένων μειονοτήτων στή Μέση Ἀνατολή καί ἀλλαχοῦ. Ἀπευθύνει ἔκκληση πρός τήν παγκόσμια κοινότητα γιά τήν προστασία τῶν γηγενῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν ἄλλων Χριστιανῶν, καθώς καί ὅλων τῶν πληθυσμῶν τῆς περιοχῆς, πού ἔχουν ἀπαράβατο δικαίωμα νά παραμείνουν στήν πατρίδα τους ὡς ἰσότιμοι πολίτες. Ἡ Σύνοδός μας καλεῖ ὅλους τούς ἐμπλεκομένους νά καταβάλουν χωρίς καθυστέρηση συστηματικές προσπάθειες γιά τήν κατάπαυση τῶν πολεμικῶν συρράξεων στή Μέση Ἀνατολή καί ὅπου ἐξακολουθοῦν οἱ πολεμικές συγκρούσεις, καί τόν ἐπαναπατρισμό τῶν ἐκδιωχθέντων.

Ὅλως ἰδιαιτέρως ἀπευθύνουμε ἔκκληση στούς ἰσχυρούς τῆς γῆς γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης στίς χῶρες προελεύσεως τῶν προσφύγων. Προτρέπουμε τίς πολιτικές ἀρχές, τούς πολίτες καί τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς στίς χῶρες πού καταφεύγουν οἱ ἐξουθενωμένοι πρόσφυγες, νά συνεχίσουν νά προσφέρουν ἀπό τό περίσσευμα καί ἀπό τό ὑστέρημα τῶν δυνατοτήτων τους.

5) Ἡ σύγχρονη ἐκκοσμίκευση ἐπιδιώκει τήν αὐτονόμηση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Χριστό καί τήν πνευματική ἐπιρροή της Ἐκκλησίας, τήν ὁποία ταυτίζει αὐθαιρέτως μέ τόν συντηρητισμό. Ὁ Δυτικός ὅμως πολιτισμός φέρει ἀνεξίτηλη τή σφραγίδα τῆς διαχρονικῆς συμβολῆς τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἐπιπλέον, ἡ Ἐκκλησία ἀναδεικνύει τή σωτηριώδη σημασία τοῦ Θεανθρώπου καί τοῦ Σώματός Του, ὡς τόπο καί τρόπο τῆς ζωῆς ἐν ἐλευθερίᾳ.

6) Στή σύγχρονη προσέγγιση τοῦ γάμου, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωρεῖ τήν ἀκατάλυτη ἀγαπητική σχέση ἀνδρός καί γυναικός «μυστήριον μέγα … εἰς Χριστόν καί εἰς τήν ἐκκλησίαν». Ὁμοίως ἀποκαλεῖ «ἐκκλησίαν μικράν» τήν οἰκογένεια, ἡ ὁποία προκύπτει ἀπό τόν γάμο καί ἀποτελεῖ τή μόνη ἐγγύηση γιά τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν.

Ἡ Ἐκκλησία διαρκῶς τονίζει τήν ἀξία τῆς ἐγκρατείας. Ἡ χριστιανική ἄσκηση διαφέρει ριζικά ἀπό οἱονδήποτε δυαρχικό ἀσκητισμό, ὁ ὁποῖος ἀποκόπτει τόν ἄνθρωπο ἀπό τή ζωή καί τόν συνάνθρωπο. Ἀντιθέτως, τόν συνδέει μέ τή μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐγκράτεια δέν ἀφορᾶ μόνο στόν μοναχικό βίο. Τό ἀσκητικό ἦθος εἶναι χαρακτηριστικό τῆς χριστιανικῆς ζωῆς σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις της.

**

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος ἐκτός τῶν συγκεκριμένων θεμάτων γιά τά ὁποῖα ἀποφάσισε, ἐπισημαίνει ἐπιγραμματικά καί τά ἑξῆς ὀντολογικά καί καίρια σύγχρονα ζητήματα:

7) Ὡς πρός τό θέμα τῶν σχέσεων τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀποφεύγει τήν κηδεμονία τῆς ἐπιστημονικῆς ἀναζητήσεως καί δέν λαμβάνει θέση πάνω σέ κάθε ἐπιστημονικό ἐρώτημα. Εὐχαριστεῖ τόν Θεό πού δωρίζει στούς ἐπιστήμονες τό χάρισμα νά ἀποκαλύπτουν ἄγνωστες πτυχές τῆς θείας Δημιουργίας. Ἡ σύγχρονη ἀνάπτυξη τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν καί τῆς τεχνολογίας ἐπιφέρει ριζικές ἀλλαγές στή ζωή μας. Προσφέρει σημαντικές εὐεργεσίες ὅπως εἶναι ἡ διευκόλυνση τοῦ καθημερινοῦ βίου, ἡ ἀντιμετώπιση σοβαρῶν ἀσθενειῶν, ἡ εὐχερέστερη ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων, ἡ ἔρευνα τοῦ διαστήματος κ.λπ. Παρ΄ὅλα αὐτά, ἔχει καί ποικίλες ἀρνητικές ἐπιπτώσεις, ὅπως εἶναι ἡ χειραγώγηση τῆς ἐλευθερίας, ἡ σταδιακή ἀπώλεια πολυτίμων παραδόσεων, ἡ καταστροφή τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἡ ἀμφισβήτηση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν. Ἡ ἐπιστημονική γνώση, ὅσο κι ἄν ἐξελίσσεται μέ ταχύτατους ρυθμούς, δέν κινητοποιεῖ τήν βούληση τοῦ ἀνθρώπου, οὔτε δίνει απάντηση στά σοβαρά ἠθικά καί ὑπαρξιακά προβλήματα, στήν ἀναζήτηση γιά τό νόημα τῆς ζωῆς καί τοῦ κόσμου. Αὐτά ἀπαιτοῦν πνευματική προσέγγιση, τήν ὁποία ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐπιχειρεῖ μέ τήν Βιοηθική πού βασίζεται στήν χριστιανική ἠθική καί στήν πατερική διδασκαλία. Ταυτόχρονα μέ τόν σεβασμό τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐπιστημονικῆς ἔρευνας ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐπισημαίνει τούς κινδύνους, οἱ ὁποῖοι ὑποκρύπτονται σέ ὁρισμένα ἐπιστημονικά ἐπιτεύγματα καί τονίζει τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου καί τόν θεῖο του προορισμό.

8) Ἡ σημερινή οἰκολογική κρίση εἶναι προφανές ὅτι ὀφείλεται σέ πνευματικά καί ἠθικά αἴτια. Οἱ ρίζες της συνδέονται μέ τήν πλεονεξία, τήν ἀπληστία καί τόν ἐγωισμό, πού ὁδηγοῦν στήν ἀλόγιστη χρήση τῶν φυσικῶν πόρων, τήν ἐπιβάρυνση τῆς ἀτμόσφαιρας μέ ζημιογόνους ρύπους καί τήν κλιματική ἀλλαγή. Ἡ χριστιανική ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος ἀπαιτεῖ μετάνοια γιά τίς καταχρήσεις, ἐγκράτεια καί ἀσκητικό ἦθος, πού ἀποτελοῦν ἀντίδοτο στήν ὑπερκατανάλωση, συγχρόνως δέ, καλλιέργεια στόν ἄνθρωπο τῆς συνειδήσεως ὅτι εἶναι «οἰκονόμος», καί ὄχι κάτοχος τῆς δημιουργίας. Δέν παύει νά τονίζει ὅτι καί οἱ μελλοντικές γενεές ἔχουν δικαίωμα πάνω στά φυσικά ἀγαθά, πού μᾶς ἐμπιστεύθηκε ὁ Δημιουργός. Γιά αὐτό τό λόγο καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία συμμετέχει ἐνεργῶς στίς διάφορες διεθνεῖς οἰκολογικές προσπάθειες. Ὅρισε δέ τήν 1η Σεπτεμβρίου ὡς ἡμέρα προσευχῆς γιά τήν προστασία τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος.

9) Ἀπέναντι στήν ἰσοπεδωτική καί ἀπρόσωπη ὁμογενοποίηση, ἡ ὁποία προωθεῖται μέ ποικίλους τρόπους, ἡ Ὀρθοδοξία διακηρύττει τόν σεβασμό στήν ἰδιοπροσωπία ἀνθρώπων καί λαῶν. Ἀντιτίθεται στήν αὐτονόμηση τῆς οἰκονομίας ἀπό τίς βασικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου καί στήν μετατροπή της σέ αὐτοσκοπό. Ἡ πρόοδος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους δέν συνδέεται μόνο μέ τήν ἀνάπτυξη τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου ἤ μέ τήν πρόοδο τῆς οἰκονομίας εἰς βάρος τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν.

10) Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν ἀναμειγνύεται στήν πολιτική. Ὁ λόγος της παραμένει διακριτός ἀλλά καί προφητικός, ὡς ὀφειλετική παρέμβαση ὑπέρ τοῦ ἀνθρώπου. Τά ἀνθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σήμερα στό κέντρο τῆς πολιτικῆς ὡς ἀπάντηση στίς σύγχρονες κοινωνικές καί πολιτικές κρίσεις καί ἀνατροπές, ἀποβλέποντας στήν προστασία τοῦ πολίτη ἀπό τήν αὐθαιρεσία τοῦ κράτους. Ἡ Ἐκκλησία μας προσθέτει ἐπίσης τίς ὑποχρεώσεις καί εὐθύνες τῶν πολιτῶν καί τήν ἀνάγκη συνεχοῦς αὐτοκριτικῆς πολιτικῶν καί πολιτῶν πρός οὐσιαστική βελτίωση τῆς κοινωνίας. Καί κυρίως τονίζει, ὅτι τό ὀρθόδοξο δέον περί ἀνθρώπου ὑπερβαίνει τόν ὁρίζοντα τῶν καθιερωμένων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ὅτι «μείζων πάντων» εἶναι ἡ ἀγάπη, ὅπως τήν ἀποκάλυψε ὁ Χριστός καί τήν βίωσαν ὅσοι πιστά Τόν ἀκολούθησαν. Ἐπιμένει ἀκόμη ὅτι θεμελιῶδες δικαίωμα εἶναι καί ἡ προστασία τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, δηλαδή τῆς ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως, τῆς πίστεως, τῆς λατρείας καί ὅλων τῶν ἀτομικῶν καί συλλογικῶν ἐκφράσεων αὐτῆς, συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ δικαιώματος κάθε πιστοῦ καί κάθε θρησκευτικῆς κοινότητας νά τελοῦν ἐλεύθερα ἀπό κάθε κρατική παρέμβαση τά θρησκευτικά τους καθήκοντα, ὡς καί τό δικαίωμα τῆς δημόσιας διδασκαλίας τῆς θρησκείας.

11) Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπευθύνεται στούς νέους, οἱ ὁποῖοι ἀναζητοῦν πληρότητα ζωῆς γεμάτη ἐλευθερία, δικαιοσύνη, δημιουργία ἀλλά καί ἀγάπη. Τούς καλεῖ νά συνδεθοῦν συνειδητά μέ τήν Ἐκκλησία Ἐκείνου πού εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή. Νά προσέλθουν προσφέροντας στό ἐκκλησιαστικό σῶμα τή ζωτικότητα, τίς ἀνησυχίες, τούς προβληματισμούς καί τίς προσδοκίες τους. Οἱ νέοι δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς τό μέλλον τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά τό δυναμικό καί δημιουργικό παρόν ἐπί τοπικοῦ καί οἰκουμενικοῦ ἐπιπέδου.

12) Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος ἄνοιξε τόν ὁρίζοντά μας στή σύγχρονη πολύμορφη οἰκουμένη. Τόνισε τήν εὐθύνη μας μέσα στόν χῶρο καί τόν χρόνο, πάντοτε μέ προοπτική τήν αἰωνιότητα. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, διατηρώντας ἀλώβητο τόν Μυστηριακό καί Σωτηριολογικό της χαρακτήρα, εἶναι εὐαίσθητη στόν πόνο, στίς ἀγωνίες καί στήν κραυγή γιά δικαιοσύνη καί εἰρήνη τῶν λαῶν. Εὐαγγελίζεται «ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τὸ σωτήριον αὐτοῦ· ἀναγγέλουσα ἐν τοῖς ἔθνεσι τὴν δόξαν αὐτοῦ, ἐν πᾶσι τοῖς λαοῖς τὰ θαυμάσια αὐτοῦ» (Ψαλμ. 95).

Ἀς δεηθοῦμε «ὁ Θεὸς πάσης χάριτος, ὁ καλέσας ὑμᾶς εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ δόξαν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ὀλίγον παθόντας, αὐτὸς καταρτίσει ὑμᾶς, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν» (Α΄ Πετρ. 5:10,11).

† ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος, Πρόεδρος

† ὁ Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος

† ὁ Ἱεροσολύμων Θεόφιλος

† ὁ Σερβίας Εἰρηναῖος

† ὁ Ρουμανίας Δανιήλ

† ὁ Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου Χρυσόστομος

† ὁ Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμος

† ὁ Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας Σάββας

† ὁ Τιράνων καί πάσης Ἀλβανίας Ἀναστάσιος

† ὁ Πρέσοβ καί πάσης Τσεχίας καί Σλοβακίας Ραστισλάβ

Ἀντιπροσωπεία Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου

† ὁ Καρελίας καί πάσης Φιλλανδίας Λέων

† ὁ Ταλλίνης καί πάσης Ἐσθονίας Στέφανος

† ὁ Γέρων Περγάμου Ἰωάννης

† ὁ Γέρων Ἀμερικῆς Δημήτριος

† ὁ Γερμανίας Αὐγουστῖνος

† ὁ Κρήτης Εἰρηναῖος

† ὁ Ντένβερ Ἠσαΐας

† ὁ Ἀτλάντας Ἀλέξιος

† ὁ Πριγκηποννήσων Ἰάκωβος

† ὁ Προικοννήσου Ἰωσήφ

† ὁ Φιλαδελφείας Μελίτων

† ὁ Γαλλίας Ἐμμανουήλ

† ὁ Δαρδανελλίων Νικήτας

† ὁ Ντητρόϊτ Νικόλαος

† ὁ Ἁγίου Φραγκίσκου Γεράσιμος

† ὁ Κισάμου καί Σελίνου Ἀμφιλόχιος

† ὁ Κορέας Ἀμβρόσιος

† ὁ Σηλυβρίας Μάξιμος

† ὁ Ἀδριανουπόλεως Ἀμφιλόχιος

† ὁ Διοκλείας Κάλλιστος

† ὁ Ἱεραπόλεως Ἀντώνιος, ἐπί κεφαλῆς τῶν Οὐκρανῶν Ὀρθοδόξων ἐν ΗΠΑ

† ὁ Τελμησσοῦ Ἰώβ

† ὁ Χαριουπόλεως Ἰωάννης, ἐπί κεφαλῆς τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας τῶν ἐν τῇ Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως

† ὁ Νύσσης Γρηγόριος, ἐπί κεφαλῆς τῶν Καρπαθορρώσσων Ὀρθοδόξων ἐν ΗΠΑ

Ἀντιπροσωπεία Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας

† ὁ Γέρων Λεοντοπόλεως Γαβριήλ

† ὁ Ναϊρόμπι Μακάριος

† ὁ Καμπάλας Ἰωνᾶς

† ὁ Ζιμπάμπουε καί Ἀγκόλας Σεραφείμ

† ὁ Νιγηρίας Ἀλέξανδρος

† ὁ Τριπόλεως Θεοφύλακτος

† ὁ Καλῆς Ἐλπίδος Σέργιος

† ὁ Κυρήνης Ἀθανάσιος

† ὁ Καρθαγένης Ἀλέξιος

† ὁ Μουάνζας Ἱερώνυμος

† ὁ Γουϊνέας Γεώργιος

† ὁ Ἑρμουπόλεως Νικόλαος

† ὁ Εἰρηνουπόλεως Δημήτριος

† ὁ Ἰωαννουπόλεως καί Πρετορίας Δαμασκηνός

† ὁ Ἄκκρας Νάρκισσος

† ὁ Πτολεμαΐδος Ἐμμανουήλ

† ὁ Καμερούν Γρηγόριος

† ὁ Μέμφιδος Νικόδημος

† ὁ Κατάγκας Μελέτιος

† ὁ Μπραζαβίλ καί Γκαμπόν Παντελεήμων

† ὁ Μπουρούντι καί Ρουάντας Ἰννοκέντιος

† ὁ Μοζαμβίκης Χρυσόστομος

† ὁ Νιέρι καί Ὄρους Κένυας Νεόφυτος

Ἀντιπροσωπεία Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων

† ὁ Φιλαδελφείας Βενέδικτος

† ὁ Κωνσταντίνης Ἀρίσταρχος

† ὁ Ἰορδάνου Θεοφύλακτος

† ὁ Ἀνθηδῶνος Νεκτάριος

† ὁ Πέλλης Φιλούμενος

Ἀντιπροσωπεία Ἐκκλησίας Σερβίας

† ὁ Ἀχρίδος καί Σκοπίων Ἰωάννης

† ὁ Μαυροβουνίου καί Παραθαλασσίας Ἀμφιλόχιος

† ὁ Ζάγκρεμπ καί Λιουμπλιάνας Πορφύριος

† ὁ Σιρμίου Βασίλειος

† ὁ Βουδιμίου Λουκιανóς

† ὁ Νέας Γκρατσάνιτσας Λογγῖνος

† ὁ Μπάτσκας Εἰρηναῖος

† ὁ Σβορνικίου καί Τούζλας Χρυσόστομος

† ὁ Ζίτσης Ἰουστῖνος

† ὁ Βρανίων Παχώμιος

† ὁ Σουμαδίας Ἰωάννης

† ὁ Μπρανιτσέβου Ἰγνάτιος

† ὁ Δαλματίας Φώτιος

† ὁ Μπίχατς καί Πέτροβατς Ἀθανάσιος

† ὁ Νίκσιτς καί Βουδίμλιε Ἰωαννίκιος

† ὁ Ζαχουμίου καί Ἑρζεγοβίνης Γρηγόριος

† ὁ Βαλιέβου Μιλούτιν

† ὁ ἐν Δυτικῇ Ἀμερικῇ Μάξιμος

† ὁ ἐν Αὐστραλίᾳ καί Νέᾳ Ζηλανδίᾳ Εἰρηναῖος

† ὁ Κρούσεβατς Δαυΐδ

† ὁ Σλαυονίας Ἰωάννης

† ὁ ἐν Αὐστρίᾳ καί Ἑλβετίᾳ Ἀνδρέας

† ὁ Φραγκφούρτης καί ἐν Γερμανίᾳ Σέργιος

† ὁ Τιμοκίου Ἱλαρίων

Ἀντιπροσωπεία Ἐκκλησίας Ρουμανίας

† ὁ Ἰασίου καί Μολδαβίας καί Μπουκοβίνης Θεοφάνης

† ὁ Σιμπίου καί Τρανσυλβανίας Λαυρέντιος

† ὁ Βάντ, Φελεάκ καί Κλούζ καί Κλούζ, Ἄλμπας, Κρισάνας καί Μαραμοῦρες Ἀνδρέας

† ὁ Κραϊόβας καί Ὀλτενίας Εἰρηναῖος

† ὁ Τιμισοάρας καί Βανάτου Ἰωάννης

† ὁ ἐν Δυτικῇ καί Νοτίῳ Εὐρώπῃ Ἰωσήφ

† ὁ ἐν Γερμανίᾳ καί Κεντρικῇ Εὐρώπῃ Σεραφείμ

† ὁ Τιργοβιστίου Νήφων

† ὁ Ἄλμπα Ἰούλια Εἰρηναῖος

† ὁ Ρώμαν καί Μπακάου Ἰωακείμ

† ὁ Κάτω Δουνάβεως Κασσιανός

† ὁ Ἀράντ Τιμόθεος

† ὁ ἐν Ἀμερικῇ Νικόλαος

† ὁ Ὀράντεα Σωφρόνιος

† ὁ Στρεχαΐας καί Σεβερίνου Νικόδημος

† ὁ Τουλσέας Βησσαρίων

† ὁ Σαλάζης Πετρώνιος

† ὁ ἐν Οὑγγαρίᾳ Σιλουανός

† ὁ ἐν Ἰταλίᾳ Σιλουανός

† ὁ ἐν Ἱσπανίᾳ καί Πορτογαλίᾳ Τιμόθεος

† ὁ ἐν Βορείῳ Εὐρώπῃ Μακάριος

† ὁ Πλοεστίου Βαρλαάμ, Βοηθός παρά τῷ Πατριάρχῃ

† ὁ Λοβιστέου Αἰμιλιανός, Βοηθός παρά τῷ Ἀρχιεπισκόπῳ Ριμνικίου

† ὁ Βικίνης Ἰωάννης Κασσιανός, Βοηθός παρά τῷ Ἀρχιεπισκόπῳ ἐν Ἀμερικῇ

Ἀντιπροσωπεία Ἐκκλησίας Κύπρου

† ὁ Πάφου Γεώργιος

† ὁ Κιτίου Χρυσόστομος

† ὁ Κυρηνείας Χρυσόστομος

† ὁ Λεμεσοῦ Ἀθανάσιος

† ὁ Μόρφου Νεόφυτος

† ὁ Κωνσταντίας - Ἀμμοχώστου Βασίλειος

† ὁ Κύκκου καί Τηλλυρίας Νικηφόρος

† ὁ Ταμασοῦ καί Ὀρεινῆς Ἠσαΐας

† ὁ Τριμυθοῦντος καί Λευκάρων Βαρνάβας

† ὁ Καρπασίας Χριστοφόρος

† ὁ Ἀρσινόης Νεκτάριος

† ὁ Ἀμαθοῦντος Νικόλαος

† ὁ Λήδρας Ἐπιφάνιος

† ὁ Χύτρων Λεόντιος

† ὁ Νεαπόλεως Πορφύριος

† ὁ Μεσαορίας Γρηγόριος

Ἀντιπροσωπεία Ἐκκλησίας Ἑλλάδος

† ὁ Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου Προκόπιος

† ὁ Περιστερίου Χρυσόστομος

† ὁ Ἠλείας Γερμανός

† ὁ Μαντινείας καί Κυνουρίας Ἀλέξανδρος

† ὁ Ἄρτης Ἰγνάτιος

† ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός

† ὁ Νικαίας Ἀλέξιος

† ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος

† ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

† ὁ Καστορίας Σεραφείμ

† ὁ Δημητριάδος καί Ἁλμυροῦ Ἰγνάτιος

† ὁ Κασσανδρείας Νικόδημος

† ὁ Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης Ἐφραίμ

† ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος

† ὁ Σιδηροκάστρου Μακάριος

† ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος

† ὁ Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Βαρνάβας

† ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος

† ὁ Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καί Πετρουπόλεως Ἀθηναγόρας

† ὁ Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννης

† ὁ Νέας Ἰωνίας καί Φιλαδελφείας Γαβριήλ

† ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος

† ὁ Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου Θεόκλητος

Ἀντιπροσωπεία Ἐκκλησίας Πολωνίας

† ὁ Λούτζ καί Πόζναν Σίμων

† ὁ Λούμπλιν καί Χέλμ Ἄβελ

† ὁ Μπιαλύστοκ καί Γκντάνσκ Ἰάκωβος

† ὁ Σιεμιατίτσε Γεώργιος

† ὁ Γκορλίτσε Παΐσιος

Ἀντιπροσωπεία Ἐκκλησίας Ἀλβανίας

† ὁ Κορυτσᾶς Ἰωάννης

† ὁ Ἀργυροκάστρου Δημήτριος

† ὁ Ἀπολλωνίας καί Φίερ Νικόλαος

† ὁ Ἐλμπασάν Ἀντώνιος

† ὁ Ἀμαντίας Ναθαναήλ

† ὁ Βύλιδος Ἄστιος

Ἀντιπροσωπεία Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας

† ὁ Πράγας Μιχαήλ

† ὁ Σούμπερκ Ἠσαΐας

† ὁ Ἑλβετίας Ἱερεμίας, ἐπί κεφαλῆς τῆς Πανορθοδόξου Γραμματείας τῆς Ἁγίας και Μεγάλης Συνόδου

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ: Δεν τίθεται θέμα αυτονομίας των "Νέων Χωρών"

Ἀνακοινωθέν (22/06/2016)

Σήμερον, Τετάρτην, 22αν Ἰουνίου 2016, συζητουμένου ἐνώπιον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τοῦ θέματος τοῦ Αὐτονόμου, ἐπί σχετικῇ δέ προτάσει τροπολογίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος διεβεβαίωσεν ὅτι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον οὐδεμίαν πρόθεσιν ἔχει νά χορηγήσῃ αὐτονομίαν εἰς τάς Μητροπόλεις τῶν λεγομένων Νέων Χωρῶν καί ὅτι αὗται ὑπάγονται πάντοτε κανονικῶς καί πνευματικῶς ὑπό τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἡ δέ διοίκησις αὐτῶν ἔχει ἐκχωρηθῆ ἐπιτροπικῶς εἰς τήν Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, τήν ὁποίαν ἡ Α. Θ. Παναγιότης καί ηὐχαρίστησε διά τήν τοιαύτην ἐξυπηρέτησιν πρός τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν. 

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Πηγή: ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ

Η Εκκλησία. Ο Χριστός. Το Άγιο Πνεύμα. Εμείς.

Του αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ π. Ιωάννη Σκιαδαρέση

1. Η περίοδος πριν από το Πάσχα, την οποία η εκκλησία ονομάζει Μ. Τεσσαροκοστή, με αποκορύφωμα την Μ. Εβδομάδα, είναι παιδεία άσκησης κατά της αμαρτίας και του αντίθεου πνεύματος. Παιδεία για να μάθουμε να πεθαίνουμε ως προς ό,τι μας αποξενώνει από τον εαυτό μας, το συνάνθρωπο, την κτίση όλη και τελικά τον Θεό. Κι αν συμβεί αυτό, αν δηλαδή ασκηθούμε κατά πως ορίζει η εκκλησία μας, τότε βρίσκουμε την καρδιά μας, η οποία από μόνη της έχει την αίσθηση του Θεού. Από αυτή την αίσθηση απορρέει και η αίσθηση έναντι του αδελφού και του εαυτού μας και της υπόλοιπης κτίσης. Η παιδεία αυτή είναι επώδυνη. Είναι ένας συνταφιασμός με τον Χριστό και γίνεται για χάρη μιας κρείττονος αναστάσεως, την οποία μας υποσχέθηκε και μας έδωσε ο Χριστός.

2. Την Κυριακή της Αναστάσεως βιώνουμε μια έκρηξη χαράς. Ζούμε ένα πανηγύρι θριάμβου και αγάπης. Γιατί η ζωή νίκησε το θάνατο. Ο Χριστός νίκησε τον Άδη, κατέλυσε το κράτος του και ηγέρθη εκ των νεκρών, ως θεάνθρωπος. Και αφού ο Χριστός τα έκανε όλα αυτά ως θεάνθρωπος είναι σαφές ότι μαζί του, με τη δική του ανάσταση, εγείρεται και ο ενσωματωθείς σ’ αυτόν άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, που πριν ασκήθηκε στο θάνατο. Μαζί του δηλαδή αναστηθήκαμε και εμείς, που συμπορευθήκαμε στην πορεία του προς το πάθος και το σταυρό.

Όμως κι αν αναστηθήκαμε δεν γίναμε ακόμη αυτό, για το οποίο προοριζόμαστε. Δεν γίναμε άγιοι. Δεν μορφώθηκε ακόμη μέσα μας ο Χριστός. Λείπει κάτι. Μάλλον λείπει κάποιος, που μορφώνει μέσα μας τον Χριστό. Που ζωγραφίζει, εγγράφει μέσα μας, και στην ύπαρξή μας όλη, τον Χριστό. Γιατί όλη η υπόθεση είναι να μορφωθεί μέσα μας ο Χριστός. Θυμηθείτε το λόγο του Παύλου : «τεκνία μου, ους πάλιν ωδίνω, άχρις ού μορφωθεί Χριστός εν υμίν» (Γαλ 4,19). Γι’ αυτό, ως μέλη του σώματος του Χριστού, με βάση την ανάστασή του, προσβλέπουμε, με την εντολή του, προς αυτόν που τον μορφώνει μέσα μας. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Παράκλητο. Γι’ αυτό:

3. Από την Κυριακή κιόλας της Αναστάσεως ανοίγει, στη λατρευτική ζωή της εκκλησίας μας, καινούρια περίοδος. Καινούρια φάση στη διαδικασία του αγιασμού μας. Αν η περίοδος της Σαρακοστής ήταν μια παιδεία άσκησης, η καινούρια αυτή φάση είναι παιδεία ελπίδας. Παιδεία, η οποία καλλιεργεί στους πιστούς τη λαχτάρα του Αγίου πνεύματος. Του άλλου Παρακλήτου. Αυτό θα πεί ότι όλη την περίοδο του Πεντηκοσταρίου (από της Αναστάσεως ώς την Πεντηκοστή) διψάμε να ποτιστούμε από νάματα ευσεβείας. Θυμηθείτε : «Μεσούσης της εορτής διψώσαν μου την ψυχήν ευσεβείας πότισον νάματα».Νάματα ευσεβείας δεν είναι παρά η δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Όλη, λοιπόν, την περίοδο από το Πάσχα ώς σήμερα η εκκλησία, με τις ευαγγελικές και αποστολικές περικοπές και τους ύμνους της, καλλιεργεί τον πόθο για τη λήψη του Αγίου Πνεύματος. Του Πνεύματος που θα κάνει ενεργείς-χειροπιαστές, ελέγξιμες- στη δική μας ύπαρξη τις συνέπειες της ανάστασης του Κυρίου. Θα θερμάνει την καρδιά μας, θα φωτίσει το νου μας και θα μας συνάψει αιώνια με τον Χριστό.

Τον ερχομό αυτού του Πνεύματος γιορτάζουμε από χθες. Κι από απόψε (σύμφωνα με την τακτική της εκκλησίας μας, μετά από κάποιο σωτήριο γεγονός να τιμούμε το πρόσωπο που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτό) επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας στο Πρόσωπό του. Που είναι ισότιμο με τον Πατέρα και τον Υιό. Που είναι συμπροσκυνούμενο και συνδοξαζόμενο με τον Πατέρα και τον Υιό. Που είναι η λαχτάρα των πιστών. Που είναι πια παρόν από χθες. Ο Χριστός, άλλωστε, ο αδιάψευστος δάσκαλος και παροχεύς, το είχε υποσχεθεί: είπε, «ουκ αφήσω υμάς ορφανούς..» (Ιω 14,18) λίγο πριν αποχωρισθεί τους πονεμένους μαθητές.

Γιατί όμως το λαχταρούμε; Γιατί προσβλέπουμε σ’ αυτό;

Το λαχταρούμε γιατί ο Χριστός, που είναι ο κατ’ εξοχήν απόστολος του Θεού ( Εβρ3,1) και ταυτόχρονα πηγή και φορέας της αποκάλυψης, μας είπε, κατά τη διάρκεια της εδώ ορατής παρουσίας του, πολλά για το Άγιο Πνεύμα. Πρόβαλε το Πρόσωπό του πολύ. Προδιέγραψε, με έντονα χρώματα, το ευεργετικό για μας και την κτίση έργο του.

α) Και πρώτα -πρώτα με το να πει ότι δεν θα μας αφήσει ορφανούς, ότι δηλαδή θα στείλει άλλον Παράκλητον, το Άγιο Πνεύμα, δήλωσε παραστατικότατα ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η μόνιμη συντροφιά μας, ο παρηγορητής μας, ο γλυκασμός μας. Αυτός που θα μας παραμυθεί ώς τη συντέλεια του αιώνα. Ταυτόχρονα όμως μας είπε ότι είναι και ο συνήγορός μας, ο υπερασπιστής μας την ώρα που διαβαλλόμεθα από τον διάβολο. Και έτι περισσότερο θα είναι ο συνήγορός μας την ώρα της κρίσης μας. Με άλλα λόγια, το Άγιο Πνεύμα θα είναι ο συνήγορός μας κατά την καθημερινή, την ενθαδική κρίση, που ως άνθρωποι υφιστάμεθα, πράττοντας ή αρνούμενοι τις εντολές του Θεού αλλά και κατά την έσχατη, όπου θα κριθούμε για το σύνολο της ζωής μας.

Συνεπώς, το Άγιο Πνεύμα δεν είναι: μια ιδέα. Μια απρόσωπη φυσική-ζωϊκή δύναμη. Μια ανώτερη λειτουργία, σαν τις ανώτερες λειτουργίες του ανθρώπου. Ένα γνωσιολογικό στοιχείο-όργανο. Ένα εκστατικό ενθουσιαστικό φαινόμενο. Αλλά : Πρόσωπο που συντροφεύει. Γλυκαίνει. Υπερασπίζεται. Θέλει. Ενεργεί.

Πράγματι και ποιος δεν το καταλαβαίνει ότι μόνο αν έχουμε λάβει το Πνεύμα, αν έχουμε λάβει τη χάρη της Πεντηκοστής, μπορούμε να ζούμε εδώ και τώρα ως πρόσωπα στο φως. Να είμαστε πνευματοκίνητοι. Με συνέπεια και στα έσχατα να μπορέσουμε να ατενίσουμε την ομορφιά και το κάλλος του προσώπου του Χριστού και να μη υποστούμε την κρίση του.

Τι άλλο βασικό είπε ο Χριστός για το Άγιο Πνεύμα; Είπε:

β) ότι εκείνο θα μας οδηγήσει «εις πάσαν την αλήθειαν» (1ω16,13) . Αυτό θα πει: ότι θα μας οδηγήσει σε αυτό που δεν ξεχνιέται, που δεν περιπίπτει σε λήθη. Σ’ αυτό που δεν πρέπει να διαγραφεί από τον ορίζοντά μας. Σ’ αυτό που είναι από την αρχή της δημιουργίας μας ο στόχος μας: Η θεωρία του προσώπου του Χριστού και η κατά χάρη μετοχή στη δόξα του και στο φως του μέσα στο οποίο κατοικεί.

Είναι λοιπόν χειραγωγός μας το Άγιο Πνεύμα. Χειραγωγός που οδηγεί στο πλήρωμα της γνώσης και της αγάπης του Χριστού. Χειραγωγός πού ελκύει τον άνθρωπο, που ελεύθερα θέλει να πορευθεί προς τον Χριστό. Με τη δική του χειραγωγία οι μαθητές, μετά την ανάσταση, αναδρομικά, κατενόησαν πλήρως το πρόσωπο και το έργο του Χριστού. Θυμηθείτε τα λόγια του Ιωάννη: «ταύτα (όσα συνέβησαν κατά την θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα) ουκ έγνωσαν οι μαθηταί αυτού το πρώτον, αλλ’ ότε εδοξάσθη ο Ιησούς, τότε εμνήσθησαν ότι ταύτα ην επ’ αυτώ γεγραμμένα..» Ιω 12,16. Θυμηθείτε επίσης τι λέει ο Χριστός στον Πέτρο το βράδυ του Μ. Δείπνου: «ο εγώ ποιώ, συ ουκ οίδας άρτι. Γνώση δε μετά ταύτα» (Ιω 13,7). Μετά δηλαδή τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος (μετά την Πεντηκοστή) ο Πέτρος και οι λοιποί θα κατανοήσουν και θα ερμηνεύσουν ό,τι έγινε το βράδυ της Μ. Πέμπτης. Θυμηθείτε κυρίως το «εν εκείνη τη ημέρα (ημέρα που θα λάβετε το άγιο Πνεύμα ) γνώσεσθε υμείς ότι εγώ εν τω πατρί μου και υμείς εν εμοί κ’αγώ εν υμίν» (Ιω 14,20), που ο Χριστός λέγει προς τους μαθητές του κατά τον αποχαιρετιστήριο λόγο του μετά το Δείπνο.

Είναι λοιπόν το Άγιο Πνεύμα πρόσωπο, όχι κάποια δύναμη απρόσωπη. Πρόσωπο, που παραπέμπει σε άλλο πρόσωπο, το πρόσωπο του Χριστού. Δεν είναι κάποια δύναμη, που καλλιεργεί τη διανοητική μνήμη. Αλλά ξαναλέμε είναι πρόσωπο που υπομνηματίζει, θυμίζει και πάνω απ’ όλα κάνει τον Χριστό προσιτό και οικείο στους ανθρώπους, τους φέρνει σε κοινωνία. Έτσι μόνο μπορούμε και ομολογούμε τον Χριστό.

Είναι πρόσωπο, που «άγαν άπτει (ανάβει φωτιές στην καρδιά) και συνάπτει» τον πιστό με τον Κύριο. Πρώτιστα με μια καρδιακή προσευχή. Και μια καρδιακή προσευχή, καρπός της επενεργείας του Αγίου Πνεύματος, ανοίγει τα μάτια μας να δούμε πόσο αχρειωθήκαμε. Πόσο φτωχύναμε. Πόσο ξένοι από τον Θεό είμαστε. Δημιουργεί σεισμό μέσα μας που γκρεμίζει και μεταθέτει όλα τα «σαλεύομενα» «ίνα μείνη τα μη σαλεύομενα» (Εβρ 12, 27).Έπειτα έρχεται η αύρα. Κι ύστερα η πύρινη φλόγα, η οποία ενοποιεί και αγιάζει τη φύση μας.

Τα προηγούμενα σημαίνουν ότι:

γ) χωρίς το Πνεύμα δεν μπορούμε να ομολογούμε τον Χριστό, ως Κύριο. Δεν μπορούμε να προσευχόμαστε. Γιατί όπως λέει ο Παύλος στην εκκλησία των Ρωμαίων «το γαρ τι προσευξώμεθα καθό δει ουκ οίδαμεν, αλλ’ αυτό το πνεύμα υπερεντυγχάνει υπέρ ημών στεναγμοίς αλαλήτοις» (Ρωμ 8,26). Στην κυριολεξία εκείνο, το Άγιο Πνεύμα, προσεύχεται υπέρ ημών. Όταν δηλαδή προσευχόμαστε εμείς, η εν ημίν θεότητα (το Άγιο Πνεύμα) στρέφεται (προσεύχεται) προς την ίδια τη θεότητα υπέρ ημών. Εκείνο επικαλείται το όνομα του Χριστού, «το υπέρ παν όνομα» (Φιλιπ. 2,11). Και δεν «εντυγχάνει» (μεσιτεύει) απλά υπέρ ημών, αλλά «υπερεντυγχάνει στεναγμοίς αλαλήτοις». Δεν σταματάει να μεσιτεύει για μας, με στεναγμούς που δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις. Έτσι το Άγιο Πνεύμα συμμερίζεται το στεναγμό και τη λαχτάρα όλου του κόσμου για την απαλλαγή του από την αμαρτία. Ο Θεός δηλαδή αντί να ικετεύεται και να θερμοπαρακαλείται από τον ένοχο άνθρωπο, ικετεύει και θερμοπαρακαλεί όλη την Θεότητα -δια του εν ημίν Αγίου Πνεύματος (που μας δίδεται δια του Αγίου Βαπτίσματος)-γι’ αυτόν τον ένοχο και αποστάτη άνθρωπο.

δ) Αυτό, το Άγιο Πνεύμα, λέει περαιτέρω ο Χριστός «εκ του εμού λήψεται και αναγγελεί υμίν» (Ιω 16,13-15). Αυτό θα πει ότι, όπως ο Υιός λαμβάνει από τον Πατέρα και μιλάει γι’ αυτόν, όπως ο Υιός αποκαλύπτει τον Πατέρα, έτσι το Άγιο Πνεύμα μιλάει στην καρδιά του πιστού από τον Υιό για τον Υιό. Εργάζεται για τον Υιό. Με άλλα λόγια, όπως θα πει και ο Παύλος, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται, υπενθυμίζοντας διαρκώς τον Υιό, ώστε να ζωγραφίζεται η εικόνα του Υιού μέσα στον πιστό. Να αποκτήσει δηλαδή ο πιστός το είδος, τη μορφή του Χριστού. Με άλλα λόγια, ώσπου να γίνουν οι πιστοί σύμμορφοι του Χριστού, να γίνουν δηλαδή άγιοι.

Συνεπώς, το Άγιο Πνεύμα από τη μια τελεί σε ένα βαθύ σύνδεσμο με τον Χριστό κι από την άλλη προκαλεί ακατάπαυστα μια βαθειά σύνδεση του πιστού με τον Υιό. Τελικά όλα ανάγονται δια του Πνεύματος στον Υιό. Συνεχής είναι η μαρτυρία του Πνεύματος για τον Υιό. Και διαρκής είναι η εργασία του πάνω στους πιστούς, προκειμένου αυτοί να συνδεθούν με τον Χριστό. Με στόχο να γίνουν οι άνθρωποι άγιοι. Το σπέρμα να γίνει δέντρο…..

Και εδώ ακριβώς συμβαίνει το εξής υπέροχο και πολύτιμο:

ε) Οι άγιοι είναι αυτοί που, με τη σειρά τους, θα μαρτυρήσουν εντός της ιστορίας για το Άγιο Πνεύμα. Για την υπόστασή του. Αυτοί θα αποκαλύπτουν και θα παραπέμπουν διαρκώς τον κόσμο όλο στο Άγιο Πνεύμα. Έτσι κανένα πρόσωπο της Αγίας Τριάδος δεν μένει αμάρτυρο μέσα στην ιστορία.

Είναι μια μεγαλειώδης υποχώρηση αυτό που γίνεται εκ μέρους του Αγίου Πνεύματος, έναντι των ανθρώπων. Και θα έλεγα και έναντι των λοιπών κτισμάτων: Να γίνονται αυτοί (οι άγιοι) και αυτά (τα κτίσματα) ουσιαστικά το πρόσωπο του Αγίου Πνεύματος. Υποχωρεί εκείνο και αφήνει τον άγιο να είναι αυτός ή να αποκαλύπτει αυτός το δικό του πρόσωπο. Αφήνει το περιστέρι να εικονίσει το πρόσωπό του. Αφήνει την πύρινη γλώσσα να εικονίσει το πρόσωπό του ή τη λεπτή αύρα ή τη βίαιη πνοή.

Καλύτερη κτισιολογία και οικολογία από αυτή δεν υπάρχει !

Μα εδώ μας ενδιαφέρει κυρίως ο άγιος, αυτός που σέρνει το χορό όλων των κτισμάτων.

Είναι αλήθεια πως ο άγιος, που είναι καρπός της δράσης του Αγίου Πνεύματος εντός της εκκλησίας, γίνεται κάτοπτρο του αγίου Πνεύματος. Αποκτά καρδιά καινή και νουν καινό. Δηλαδή τα ζωτικά όργανα, καρδιά και νους, από απλά όργανα υποδοχής και διοχέτευσης αίματος, τα έχει μεταποιήσει και μεταποιεί σε τόπο και κατοικία Θεού. (Στον όρθρο της εορτής θα ακούσουμε ότι το άγιο Πνεύμα κτίζει «αποστολικάς καρδίας καθαράς»). Έχει αφοβία για το θάνατο. Είναι ένα μεγαλείο, μέσα στη βαθειά του ταπείνωση. Γίγαντας μέσα στη συστολή του. Μένει ξένος στη μιζέρια, στο παράπονο, στο γογγυσμό, όσους σταυρούς κι αν σηκώνει. Αποδεικνύεται άρχοντας στη σχέση του με τους άλλους, βάζοντάς τους όλους πάνω από τον εαυτό του. Όπως θα πει ο Ιώβ, ο άγιος- εξαιτίας του Αγίου Πνεύματος που υπάρχει μέσα του, ως αρραβώνας και προδώρημα – γίνεται«κατεντευτής ενώπιον του Θεού» (Ιώβ 7,20). Τον βλέπει και συνομιλεί μαζί του, όπως μιλάει ο φίλος με το φίλο του. Φτάνει μάλιστα σε σημείο να ερίζει μαζί του για τη σωτηρία του άλλου. Πάνω απ’ όλα, όμως, κατοπτεύει το κάλλος του. Και, κατά συνέπεια, αντανακλά τη δόξα του. Όπως ο Μωυσής στο Σινά, όπως οι μαθητές στο Θαβώρ. Γίνεται, όπως είπαμε πιο πάνω, κάτοπτρό του.

Ο Χριστός είπε κάποτε στους Ιουδαίους, ότι χωρίς τον Χριστό θα αποθάνουν «εν ταις αμαρτίαις αυτών» (Ιω 8,24). Αλλά και χωρίς το Άγιο Πνεύμα ο κόσμος είναι συμβατικά κόσμος. Είναι ουσιαστικά άσχημος. Ζει στη διαίρεση. Αυτή συντηρεί. Αυτή προάγει. Ό,τι θεωρεί πνευματικό είναι μια καρικατούρα του πνεύματος. Είναι στην ουσία νεκρός. Και όζει. Μόνο με το άγιο Πνεύμα, αποκτά νόημα και προοπτκή. Γίνεται αυτό, για το οποίο πλάστηκε. Ένας παράδεισος. Ένα μεγαλείο.

Τέλος –κι αυτό ας το κρατήσουμε ιδιαίτερα – με την παρουσία και την δράση του Αγίου Πνεύματος γονιμοποιείται και αυξάνει εντός της ιστορίας ὀ άνθρωπος και η δημιουργία όλη. Κατά το πρότυπο της Παναγίας μας. Της κυρίας του κόσμου και του νησιού μας, που απόψε κι αύριο γιορτάζουμε. Όπως εκείνη συνέλαβε –δι’ Αγίου Πνεύματος –και γέννησε το Χριστό, την άνοιξη όλου του κόσμου έτσι και το Άγιο Πνεύμα γονιμοποιεί και αναγεννάει τον πιστό, που είναι επίσης η άνοιξη μέσα στον χειμώνα του κόσμου τούτου και προάγγελος της άνοιξης των εσχάτων και της πλούσιας καρποφορίας αγίων στα έσχατα.

Αυτήν την καρποφορία θα γιορτάσουμε την επόμενη Κυριακή, την Κυριακή των Αγίων Πάντων.

Πηγή: ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ

Επαναφορά “τρίτης ανάθεσης” σε εκπαιδευτικούς

Την επαναφορά της δυνατότητας τρίτης ανάθεσης σε εκπαιδευτικούς για τη διδασκαλία μαθημάτων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προβλέπει διάταξη τροπολογίας που κατέθεσε, προς ψήφιση, στη Βουλή, ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού.

Πηγή: ESOS

Γραφείο Περιβαλλοντικής Αγωγής της Δ.Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης: «Πρόγραμμα Θερινού Σχολείου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης 2016»

Θέμα: «Πρόγραμμα Θερινού Σχολείου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης 2016»

Το Γραφείο Περιβαλλοντικής Αγωγής της Δ.Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης σας ενημερώνει σχετικά με πρόγραμμα του Θερινού Σχολείου:

Πέμπτη 23 Ιουνίου

09.00 Αναχώρηση από Θεσσαλονίκη (Δ.Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης Κολοκοτρώνη 22).

10.00 Άφιξη στα Λουτρά Ν. Απολλωνίας. Τακτοποίηση – Οδηγίες διαμονής.

10.30 Υποδοχή – Ενημέρωση από την παιδαγωγική ομάδα του Φορέα Διαχείρισης λιμνών Κορώνειας Βόλβης για τον ρόλο και την παιδαγωγική του Φορέα στην περιοχή.

11.00 Το μορφωτικό πρόγραμμα του Θερινού Σχολείου. Δ. Μιχελάκη Υπεύθυνη Π.Ε. Δ.Δ.Ε. Δυτ. Θεσ/νίκης.

11.15 Το φυσικό και γεωλογικό ανάγλυφο της περιοχής της Μυγδονίας – Το θερμαλιστικό φαινόμενο.

Δρ. Ζ. Αγγελίδης- Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.

11.30 1ο εργαστήρι – Ανάγνωση του τοπίου – Άσκηση στην παρατήρηση – Διαμόρφωση ομάδων.

Συντονισμός: Ανδρέας Αθανασόπουλος Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.– Δ. Μιχελάκη. Συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί: Κρεμμύδας Δρόσος ΠΕ04, Φαρμάκη Μαρία ΠΕ04, Χατζηβασιλειάδου Ευθυμία ΔΕ01.17, Πολωνίδου Σοφία ΤΕ01.19, Χ. Καρακούσης ΤΕ0102.

12.30 Σχεδιασμός περιβαλλοντικού μονοπατιού Ευφροσύνη Μήτσκου- Χειρούλη Μέλος της Π.Ο. ΚΠΕ Ποροΐων.

12.45 Οι λίμνες στα Προγράμματα Περιβαλλοντικής Αγωγής. Α. Παρασκευά Υπεύθυνη Λειτουργίας Κ.Π.Ε. Κιλκίς.

13.00 Μπάνιο στα Λουτρά Ν. Απολλωνίας.

14.00 Μεσημεριανό φαγητό – Ανάπαυση.

16.30 Το θέατρο ως εργαλείο στην Π.Ε. Θεατρικό παιχνίδι – Ελληνικό play back theater

Βιωματικό εργαστήριο για τη συναισθηματική επίγνωση και αυτογνωσία – ανάδειξη της αφήγησης.

18.00 Επίσημη Έναρξη Θερινού Σχολείου. Χαιρετισμοί: Δήμαρχος Δ. Βόλβης, κ. Δ. Λιάμας,

Πρόεδρος Λουτρών Ν. Απολλωνίας

18.15 «Το Θερινό Σχολείο μια πρόταση εναλλακτικής εκπαίδευσης». Π. Ματζιάρης Δ/ντης Δ.Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης

18.30 Το Θερινό Σχολείο – «Όταν το σχολείο μετακομίζει στη φύση» -εξαετής δράση της Δ.Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης, στοιχεία, παρουσίαση φορέων, συνεργασίες. Ζ. Αγγελίδης - Δ. Μιχελάκη

18.45 Θερινό Σχολείο – Ανοιχτή προβολή σε ευρύτερο παιδαγωγικό πλαίσιο – Στατιστικά στοιχεία – Επεξεργασία Δρ. Δ. Μυλωνάς Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.

19.00 Πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του Γ/Σ Εγνατίας με τίτλο «Πάμε Βόλβη» παρουσίαση Ζωή Μυλωνά Διευθύντρια του σχολείου.

19.15 2ο εργαστήρι: Συγγραφή παραμυθιού με τίτλο «Το γυαλιστερό μου πόδι-Μια άλλη οικογένεια». Παραμύθια για τη διαφορετικότητα – Σύνδεση της φύσης με εναλλακτικές μεθόδους εκπαίδευσης (ανίχνευση μελέτης και κάλυψης ψυχοκοινωνικών αναγκών). Σωτηρία Καρολίδου Υπεύθυνη Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων Δ.Δ.Ε Ν. Κιλκίς , Αθανάσιος Χαρίσης Υπεύθυνος Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων Δ.Δ.Ε. Ν. Πιερίας

21.30 Βραδινό φαγητό

23.00 Νυχτερινή ανάπαυση

Παρασκευή 24 Ιουνίου

08.30 Αναχώρηση για περιήγηση στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Βόλβης

08.45 Επίσκεψη στο Κέντρο Πληροφόρησης του Φορέα Διαχείρισης Λιμνών Κορώνειας Βόλβης – Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα River.

10.00 Επίσκεψη στο Μουσείο Πετρωμάτων – Βρασνά – Ξενάγηση – Παρακολούθηση Εκπαιδευτικού Προγράμματος.

12.00 Άφιξη στο Σταυρό με κατεύθυνση τα Αρχαία Στάγειρα – Ολυμπιάδα.

14.00 Στάση για θαλάσσιες δραστηριότητες με την isea (εκπαίδευση για οργάνωση καθαρισμού παραλίας, εκπαίδευση στη λήψη ντοκιμαντέρ και παράδειγμα δημοσιογραφικής κάλυψης- μικρή ενημέρωση για τα μικροπλαστικά, εναλλακτικά ξενικά είδη θαλασσών)

18.30 «Μυγδονία, Άνθρωπος, Αειφορία, Περιβάλλον» Δρ. Μαρία Ευσταθίου Σχολική Σύμβουλος Δ.Ε.

18.45 3ο εργαστήρι: «Ανακύκλωση: Τα άχρηστα, χρήσιμα» Βιωματικό εργαστήρι εικαστικής δημιουργίας. Συντονισμός κ. Βούλα Αφράντου Εκπαιδευτικός ΠΕ1833

19.30 Παρουσίαση των Δράσεων του ΚΠΕ Ελευθερίου Κορδελιού Βερτίσκου. Υπεύθυνη Λειτουργίας του ΚΠΕ κ. Χρυσούλα Αθανασίου.

19.45 «Ασφαλής διαβίωση στη φύση» (εισήγηση με βιωματική άσκηση) Δρ. Ι. Καλπίδης Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.

20.00 Κοινωνική και οικονομική διαστρωμάτωση της περιοχής της Μυγδονίας. «Το περιβάλλον καθοριστικός παράγων στην ανάδειξη της δυναμικής ενός τόπου» (θερμαλισμός, αλιεία, γεωθερμία, φυσικοί πόροι, τουρισμός) Δρ. Δ. Μυλωνάς Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.

20.15 Λαογραφία και παράδοση. Συνάντηση χορευτικών σχημάτων σχολείων της Δ.Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης.

• 3ο ΓΕΛ Σταυρούπολης

• 1ο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης

• Όμιλος « Οι Φίλοι της Φύσης» - εκπαιδευτικοί της Δ.Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης

• Μικρασιατικός Πολιτιστικός Σύλλογος Ασπροβάλτας

21.30 Βραδινό γεύμα

Σάββατο 25 Ιουνίου

09.00 Πρωινό

09.30 «Χαρτογράφηση της πορείας του Αποστόλου Παύλου, στην περιοχή της Μακεδονίας»

Δρ. Π. Στράντζαλης Σχολικός Σύμβουλος ΔΕ

10.00 Αναχώρηση για γνωριμία με τους παραλίμνιους οικισμούς Κορώνειας Βόλβης αλλά και τον ορεινό όγκο της περιοχής. Λίμνη Βόλβη, Νυμφόπετρες, Σχολάρι, Λαγκαδάς. Ασκός – Επίσκεψη στον Ι. Ναό Ζωοδόχου Πηγής. Υποδοχή και φιλοξενία από τον πατέρα Φώτιο (ιερέα του ναού).

13.30 Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη

Για οποιαδήποτε αλλαγή στο πρόγραμμα, προς το συμφέρον της δράσης, αποφασίζει η συντονιστική επιτροπή.

Παρακαλούνται οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές να είναι κατάλληλα ντυμένοι για διαβίωση στη φύση καθώς και να έχουν μαζί τους πετσέτα θαλάσσης, μαγιώ, αντικουνουπικό, αντηλιακό, φαρμακευτική αγωγή αν χρειάζονται.

Παρακαλούνται οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων να διευκολύνουν τους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν με τις περιβαλλοντικές τους ομάδες ως συνοδοί: Κρεμμύδα Δρόσο, Δαμιανίδου Γεωργία, Φαρμάκη Μαρία, Λεονάρδου Μαριάννα, Δήμου Αικατερίνη, Μιχαλτσίδου Στεφανία, Κωτσάκη Στέλλα, Βαρδάκη Γιώργο, Αθανασιάδου Αναστασία, Πολίτου Αλεξάνδρα, Παρθένη Ζαφειρία και τους εκπαιδευτικούς που εθελοντικά υποστηρίζουν τη δράση: Καρακούση Χρήστο, Κορώνα Γεώργιο, Πηνελόπη Ευαγγέλου, Χατζηβασιλειάδου Ευθυμία, Πολωνίδου Σοφία, Πετρόπουλο Λάζαρο, Αφράντου Βούλα, Μπόζα Γεωργία, Καλαμακίδου Ερμοφίλη, Σαββίδου Αντιγόνη, Χριστακάκη Γεώργιο, Ασμανίδου Αναστασία.

Τέλος θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους εκπαιδευτικούς που ενδιαφέρθηκαν να συμμετέχουν αλλά η επιλογή τους δεν κατέστη δυνατή λόγω των πολλών αιτήσεων κατά τη φετινή χρονιά.

Οργανωτική Επιτροπή:

Παναγιώτης Ανανιάδης Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης

Παύλος Ματζιάρης Δ/ντης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτ. Θεσσαλονίκης

Δρ. Ζήσης Αγγελίδης Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.

Δέσποινα Μιχελάκη Υπεύθυνη Γρ. Περιβαλλοντικής Αγωγής Δ.Δ.Ε. Δυτ. Θεσ/νίκης

Γεωργία Παπαδοπούλου Υπεύθυνη Ενημέρωσης Πληροφόρησης και Γραφείου Τύπου Φορέα Διαχείρισης Λιμνών Κορώνειας Βόλβης

Χρυσούλα Αθανασίου Υπεύθυνη Λειτουργίας ΚΠΕ Ελευθερίου Κορδελιού Βερτίσκου

Αρσινόη Παρασκευά Υπεύθυνη Λειτουργίας ΚΠΕ Κιλκίς

Ιωάννης Βασιλόπουλος Διευθυντής ΕΠΑΛ Σταυρού

Ζωή Μυλωνά Διευθύντρια Γ/Σ Εγνατίας

Συντονιστική Επιτροπή:

Προεδρείο: Παύλος Ματζιάρης Δ/ντης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτ. Θεσσαλονίκης

Δρ. Αγγελίδης Ζήσης Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.

Μιχελάκη Δέσποινα Υπεύθυνη Γραφείου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Δ.Δ.Ε. Δυτ. Θεσ/νίκης

Μέλη: Ιωάννης Βασιλόπουλος Διευθυντής ΕΠΑΛ Σταυρού

Χρυσούλα Αθανασίου Υπεύθυνη Λειτουργίας ΚΠΕ Ελευθερίου Κορδελιού Βερτίσκου

Αρσινόη Παρασκευά Υπεύθυνη Λειτουργίας ΚΠΕ Κιλκίς

Ευχαριστούμε:

Την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά Λητής και Ρεντίνης (ιδιαίτερα τον Πρεσβύτερο του Ι. Ναού Ζωοδόχου Πηγής Ασκού, πατέρα Φώτιο)

Τους Σχολικούς Συμβούλους Ζ. Αγγελίδη, Μ. Ευσταθίου, Ι. Καλπίδη, Δ. Μυλωνά, Π. Στράντζαλη, Α. Αθανασόπουλο για την παιδαγωγική υποστήριξη της δράσης

Την κ. Σωτηρία Καρολίδου Υπεύθυνη Σ.Σ.Ν. της Δ.Δ.Ε. Ν. Κιλκίς

Τον κ. Αθανάσιο Χαρίση Υπεύθυνο Σ.Σ.Ν. της Δ.Δ.Ε. Ν. Πιερίας

Τον κ. Ακύλα Νικολακούδη Διευθυντή ΕΚ Σίνδου

Την κ. Ε. Λαζαρούδη του Μουσείου των Βρασνών

Το Ελληνικό Play Back Theater

Την ομάδα εθελοντών isea

Τους Διευθυντές των Σχολικών μονάδων

Τους εκπαιδευτικούς και μαθητές

Τους εξωτερικούς μας συνεργάτες

Ο Διευθυντής

Δ. Δ. Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης

Ματζιάρης Α. Παύλος

Προγραμματισμός εκπαιδευτικού έργου για τα Γυμνάσια και τα ΓΕ.Λ. για το σχ. έτος 2016-2017

Η Διεύθυνση Σπουδών, Προγραμμάτων και Οργάνωσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, συνεργαζόμενη με τους φορείς της εκπαιδευτικής διαδικασίας, επιθυμεί να συμβάλει στην εύρυθμη και παιδαγωγικά αποτελεσματική λειτουργία του σχολείου.

Στο πλαίσιο αυτό, αναγνωρίζοντας την ουσιαστική συμβολή των εκπαιδευτικών, του Συλλόγου Διδασκόντων και του Διευθυντή στην εκπαιδευτική διαδικασία, η Διεύθυνση Σπουδών, Προγραμμάτων και Οργάνωσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σας ενημερώνει για τα εξής:

ΕΓΓΡΑΦΕΣ - ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

Οι εγγραφές των μαθητών στα Γυμνάσια και στα Γενικά Λύκεια θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι την ημερομηνία λήξης του τρέχοντος διδακτικού έτους, την 30η Ιουνίου 2016 και η διαδικασία εγγραφής θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του Π.Δ. 104/1979 (ΦΕΚ 23 Α΄).

Κατ’ εξαίρεση, μπορεί να γίνει εγγραφή το μήνα Σεπτέμβριο και μέχρι την έναρξη των μαθημάτων, για τους μαθητές που εμποδίστηκαν να εγγραφούν για λόγους ανωτέρας βίας (π.χ. για λόγους υγείας ή σοβαρούς οικογενειακούς λόγους), καθώς και για τους παραπεμπόμενους μαθητές σε επανεξέταση το Σεπτέμβριο, σύμφωνα με την παρ. 3, άρθρο 7 του ν. 2817/2000 (ΦΕΚ 78 Α΄). Επίσης, αναφορικά με τις εγγραφές μαθητών σε Εσπερινά Σχολεία ισχύει η με αρ. πρωτ. Φ1/95628/Δ2/10-06-2016 εγκύκλιος με θέμα: «Εγκύκλιος σχετικά με τις εγγραφές και μετεγγραφές μαθητών σε Εσπερινά λύκεια».

Σύμφωνα με το άρθρο μόνο του Π.Δ. 579/1982 (ΦΕΚ 105 Α΄): «Ως χρόνος λήξεως των κανονικών εγγραφών στα Ιδιωτικά Σχολεία της Γενικής Εκπαιδεύσεως ορίζεται η προηγούμενη της ενάρξεως των μαθημάτων ημερομηνία».

Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με την παρ.3, άρθρο 1 του ν. 4186/2013 (ΦΕΚ 193 Α΄): «Στην Α΄ Τάξη εγγράφονται χωρίς εξετάσεις, οι κά­τοχοι απολυτηρίου Γυμνασίου ή άλλου ισότιμου τίτλου. Στη Β΄ Τάξη εγγράφονται οι προαγόμενοι από την Α΄ Τάξη του Γενικού ή του Επαγγελματικού Λυκείου. Στη Γ΄ Τάξη εγγράφονται οι προαγόμενοι από τη Β΄ Τάξη του Γενικού Λυκείου».

Για την εγγραφή μαθητών από ξένα σχολεία στα Γυμνάσια και στα Γενικά Λύκεια, ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 3 του Π.Δ. 182/1984 (ΦΕΚ 60 Α΄) όπου ορίζεται ότι εγγράφονται οποτεδήποτε μέσα στο διδακτικό έτος. 

Τα δικαιολογητικά για την εγγραφή των αλλοδαπών μαθητών καθορίζονται στο άρθρο 10 του Π.Δ. 104/1979 (ΦΕΚ 23 Α΄) και στη με αρ. πρωτ. 91109/Γ2/10-07-2008 εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας. Τα εν λόγω δικαιολογητικά πρέπει να είναι επίσημα μεταφρασμένα, έτσι όπως αναφέρεται στις με αρ. πρωτ. 7268/Γ2/02-10-1995 και 990/Γ1/05-10-1998 εγκυκλίους. Σε περίπτωση που οι μαθητές δεν προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά, πρέπει να ακολουθείται η διαδικασία που περιγράφεται στις με αρ. πρωτ. 7268/Γ2/02-10-1995 και 48946/Γ2/18-05-2005 εγκυκλίους.

Επισημαίνεται ότι κατ’ εξαίρεση, με ελλιπή δικαιολογητικά, δύνανται να εγγραφούν ανήλικοι μαθητές, πολίτες τρίτων χωρών, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 21 του ν. 4251/2014 (ΦΕΚ 80 Α΄).

Οι μετεγγραφές των μαθητών των Γυμνασίων και των Γενικών Λυκείων γίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 104/1979 (ΦΕΚ 23 Α΄) και του άρθρου 35 του Π.Δ. 376/1993 (ΦΕΚ 159 Α΄).

Η καταληκτική ημερομηνία μετεγγραφής από τα Γενικά στα Επαγγελματικά Λύκεια, και αντίστροφα, είναι η 15η Οκτωβρίου εκάστου έτους.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Οι εξετάσεις κατά την περίοδο του Σεπτεμβρίου του σχολικού έτους 2016-2017, προγραμματίζονται και ολοκληρώνονται από την 1η έως τη 9η Σεπτεμβρίου 2016, στα Γυμνάσια και στα Γενικά Λύκεια, σύμφωνα με το Π.Δ. 123/1987 (ΦΕΚ 68 Α΄).

Για τα Γυμνάσια οι εν λόγω εξετάσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με τoάρθρο 2 του Π.Δ. 182/1984 (ΦΕΚ 60 Α΄) και το Π.Δ. 39/2014 (ΦΕΚ 75 Α΄), ενώ για τα Γενικά Λύκεια πραγματοποιούνται σύμφωνα με το Π.Δ. 46/2016 (ΦΕΚ 74 Α΄).

Οι κηδεμόνες των μαθητών Γυμνασίων και Γενικών Λυκείων ή οι ίδιοι οι μαθητές, εφόσον είναι ενήλικοι, μπορούν να υποβάλουν αίτηση για αναβαθμολόγηση γραπτών δοκιμίων μέσα σε τρεις (3) εργάσιμες ημέρες από την έκδοση των αποτελεσμάτων.

Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με τη με αρ. πρωτ. 4705/Γ2/14-09-1993 εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, εκπρόθεσμη εξέταση μαθητών, οι οποίοι λόγω ασθενείας ή άλλων σοβαρών λόγων δεν καταστεί δυνατόν να προσέλθουν κατά την εξεταστική περίοδο του Σεπτεμβρίου, εγκρίνεται από τον Διευθυντή της οικείας Διεύθυνσης Δ/θμιας Εκπ/σης, αφού οι ενδιαφερόμενοι υποβάλουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου. Σε περίπτωση που οι ανωτέρω λόγοι ασθενείας υφίστανται και πέραν της 30ης Σεπτεμβρίου, τότε η αίτηση με τα δικαιολογητικά υποβάλλονται στη Δ/νση Σπουδών, Προγραμμάτων και Οργάνωσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

ΕΝΑΡΞΗ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

Τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016 θα γίνει ο αγιασμός σε όλα τα σχολεία. Μετά τον αγιασμό να διανεμηθούν τα βιβλία στους μαθητές.

ΩΡΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΓΥΜΝΑΣΙΟ

Το Ωρολόγιο Πρόγραμμα των Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξεων του Γυμνασίου καθορίζονται με την με αρ. πρωτ. 93381/Δ2/07-06-2016 Υ.Α. (ΦΕΚ 1640 Β΄).

Θα αποσταλούν Υπουργικές Αποφάσεις οι οποίες θα καθορίζουν τα Ωρολόγια Προγράμματα των μαθημάτων των Εσπερινών, των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Γυμνασίων.

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ

το Ωρολόγιο Πρόγραμμα των Α΄ και Β΄ τάξεων του Ημερησίου Γενικού Λυκείου καθορίζονται με τον ν. 4186/2013 (ΦΕΚ 193 Α΄)

το Ωρολόγιο Πρόγραμμα της Γ΄ τάξης του Ημερησίου Γενικού Λυκείου καθορίζεται με τον ν. 4327/2015 (ΦΕΚ 50 Α΄).

το Ωρολόγιο Πρόγραμμα των μαθημάτων των Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ τάξεων του Εσπερινού Γενικού Λυκείου καθορίζεται με την με αρ. πρωτ. 82437/Δ2/22-05-2015 Υ.Α. (ΦΕΚ 941 Β΄)

ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΝΑ ΤΜΗΜΑ ΣΤΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ

Για τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα στα Γυμνάσια και στα Γενικά Λύκεια ισχύει η με αρ. πρωτ. 129818/Γ2/16-09-2013 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 2451 Β΄).

Για τα Ιδιωτικά σχολεία έχει εφαρμογή η ανωτέρω Υ.Α. ως προς το μέγιστο αριθμό των μαθητών ανά τμήμα, επιβάλλεται όμως ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα να είναι και μικρότερος, εάν αυτό αποτυπώνεται στο Δελτίο Ελέγχου του ΕΟΠΠΕΠ, κατά τη διαδικασία χορήγησης της ισχύουσας άδειας του σχολείου.

ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

Για τη Διδασκαλία του διδακτικού αντικειμένου Τεχνολογία και Πληροφορική στο Γυμνάσιο ισχύει η με αρ. πρωτ. 116886/Δ2/21-07-2015 Υ.Α. (ΦΕΚ 1687 Β΄)

Για τη διδασκαλία της β΄ ξένης γλώσσας στο Γυμνάσιο ισχύει η με αρ. πρωτ. 137429/Γ2/02-09-2014 Υ.Α. (ΦΕΚ 2406 Β΄)

Για τη διδασκαλία ξένης γλώσσας στο Γενικό Λύκειο ισχύει η με αρ. πρωτ. 137430/Γ2/02-09-2014 Υ.Α. (ΦΕΚ 2406 Β΄)

Για τις προϋποθέσεις λειτουργίας τμημάτων Ομάδων μαθημάτων Προσανατολισμού και μαθημάτων Επιλογής ισχύει η με αρ. πρωτ. 116883/Δ2/21-07-2015 Υ.Α. (ΦΕΚ 1589 Β΄), όπως διορθώθηκε στο ΦΕΚ 1798 Β΄

Για το μάθημα επιλογής της Γ΄ τάξης Ημερήσιου Γενικού Λυκείου Δεύτερη Ξένη γλώσσα (Αγγλικά ή Γαλλικά ή Γερμανικά) ισχύει η με αρ. πρωτ. 95147/Δ2/16-06-2015 εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ 

Αναφορικά με τις διακοπές και τις αργίες των σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 2 του Π.Δ. 104/79 (ΦΕΚ 23 Α΄).

Τα είδη των κυρώσεων και η αρμοδιότητα επιβολής τους ορίζονται στα άρθρα 27 και 28 του Π.Δ. 104/79 (ΦΕΚ 23 Α΄). Επίσης, σύμφωνα με τη με αρ. πρωτ. 141522/Γ2/09-11-2010 εγκύκλιο με θέμα «Διαδικασία επιβολής ποινής αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος» : «Οι σχολικές κυρώσεις αποτελούν μέσο διαπαιδαγώγησης των μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και αποβλέπουν στην εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του σχολείου. Πρέπει όμως να επιβάλλονται κλιμακωτά και ο Σύλλογος Διδασκόντων να εξετάζει την προσφορότητα της επιβαλλόμενης κύρωσης υπό το πρίσμα του συμφέροντος του μαθητή».

Σε περίπτωση απώλειας ωρών διδασκαλίας ισχύει το άρθρο 14 του ν. 4326/2015 (ΦΕΚ 49 Α΄).

Είναι σε ισχύ η με αρ. πρωτ. 18890/Γ2/14-02-2011 εγκύκλιος με θέμα: «Αποτύπωση καλών πρακτικών σχολικών μονάδων Δ.Ε. για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και επιθετικότητας μεταξύ μαθητών».

Σύμφωνα με την υπ΄ αριθμ. 4867/Γ2/28-08-1992 (ΦΕΚ 629 Β΄) Υπουργική Απόφαση με θέμα: «Σχολικές Δραστηριότητες» όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, τα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μπορούν να πραγματοποιούν σε συνεργασία με τοπικούς φορείς εντός και εκτός του σχολικού χώρου, δραστηριότητες που αποσκοπούν στην πνευματική ανάπτυξη, στην αισθητική καλλιέργεια, στη δημιουργική έκφραση των μαθητών και στην ευαισθητοποίησή τους σε θέματα που αφορούν το στενότερο και ευρύτερο περιβάλλον τους. Τα αντικείμενα των δραστηριοτήτων αυτών είναι: 1) Πολιτιστικά Θέματα, 2) Περιβαλλοντική Εκπαίδευση 3) Αγωγή Υγείας, 4) Αγωγή Σταδιοδρομίας.

Το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων στο πλαίσιο της μέριμνας για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού συνεργάζεται με Ανεξάρτητες Αρχές όπως ο Συνήγορος του Παιδιού, ο οποίος μπορεί να επισκέπτεται τις σχολικές μονάδες προκειμένου να ενημερώσει και να αναπτύξει δράσεις προς όφελος όλων των μαθητών και της εκπαιδευτικής κοινότητας με τη σύμφωνη γνώμη των Διευθυντών και του Συλλόγου Διδασκόντων των σχολικών Μονάδων.

Για την είσοδο εκπροσώπων των μέσων ενημέρωσης στις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι σε ισχύ η με αρ. πρωτ. 56950/Δ2/07-04-2015 εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας.

Επισημαίνεται ότι για τη φοίτηση των μαθητών Ρομά ισχύει η με αρ. πρωτ. 114893/Γ2/14-09-2010 εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας.

Για την αλλαγή των στοιχείων μαθητών που φοιτούν στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ισχύει η με αρ. πρωτ. 3874/Γ2/22-06-2001 εγκύκλιος και για την αλλαγή των στοιχείων σε απολυτήριους τίτλους ισχύει η με αρ.πρωτ. 3875/Γ2/22-06-2001 εγκύκλιος. Επισημαίνεται ότι για την αλλαγή στοιχείων σε απολυτήριους τίτλους λόγω υιοθεσίας ή λόγω αλλαγής φύλλου ισχύουν η αρ. 399/2010 και η αρ. 180/2015 Γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αντίστοιχα, σύμφωνα με τις οποίες δεν εκδίδεται νέος απολυτήριος τίτλος αλλά χορηγείται αποδεικτικό απόλυσης όπου αναγράφονται τα νέα στοιχεία (χωρίς επισημειωματική πράξη) και η σύνδεση του αποδεικτικού με τον πρωτότυπο τίτλο εξασφαλίζεται με την αναφορά ότι «στο όνομα του ιδίου έχει εκδοθεί απολυτήριο με αριθμ. πρωτ. …».

ΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟΥΣΙΩΝ

Σύμφωνα με τη με αρ. πρωτ. 58781/Γ2/21-05-2010 εγκύκλιο: «Όλες οι απουσίες, δικαιολογημένες, αδικαιολόγητες και δικαιολογημένες που δεν λαμβάνονται υπόψη για το χαρακτηρισμό της φοίτησης των μαθητών (άρθρο 21 του Π.Δ. 104/1979, άρθρο 1 του Π.Δ. 485/83), καταχωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 23 του Π.Δ. 104/1979».

Σύμφωνα με το άρθρο 54 του ν.4115/2013 (ΦΕΚ 24 Α΄) «1. Μπορεί ο Σύλλογος των διδασκόντων του Σχολείου, αποφασίζοντας σχετικά με την δικαιολόγηση απουσιών μαθητών, να κάνει δεκτά ή να απορρίπτει εκπρόθεσμα δι­καιολογητικά: α. ιατρικές βεβαιώσεις β. αιτήσεις - βεβαιώσεις κηδεμόνων που προσκομίστηκαν μετά από δέκα (10) εργάσιμες η­μέρες από την επιστροφή του μαθητή στο σχολείο, εξε­τάζοντας κάθε περίπτωση αναλυτικά και χωριστά και έ­χοντας τη δυνατότητα να συγχωρήσει την εκπρόθεσμη υ­ποβολή τους με αιτιολογημένη απόφασή του.

2. Ο Σύλλογος των Διδασκόντων του Σχολείου έχει τη δυνατότητα να δικαιολογεί απουσίες μαθητών για λό­γους υγείας, με ιατρική βεβαίωση ή χωρίς ιατρική βεβαίω­ση αν η πάθηση είναι εμφανής και μη χρήζουσα απόδει­ξης:

α. Για μεμονωμένες ή συνεχείς ώρες ημερήσιου προ­γράμματος και χωρίς την άδεια του Διευθυντή αν δεν κα­ταχωρίστηκε σχετική παρατήρηση στο ημερήσιο δελτίο απουσιών (π.χ. γιατί από αμέλεια δεν ζητήθηκε άδεια ή α­πό αμέλεια δεν καταχωρίστηκε σχετική παρατήρηση), ε­φόσον εξετάζοντας κάθε περίπτωση αναλυτικά και χωρι­στά ο σύλλογος κρίνει ότι αδικούνται άλλως οι μαθητές από υπαιτιότητα του Σχολείου,

β. για πρώτες ώρες, εφόσον δικαιολογείται η μη έγκαι­ρη προσέλευση στο Σχολείο (κινητικά προβλήματα - ανα­πηρία)».

Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 3 του Π.Δ. 485/1983 (ΦΕΚ 184 Α΄) που αφορά στη φοίτηση των μαθητών στο Γυμνάσιο ορίζεται ότι: «…Ο υπεύθυνος καθηγητής για την παρακολούθηση της φοίτησης των μαθητών τμήματος ή τάξεως, αφού ενημερώσει τον Δ/ντή του σχολείου, ότι ο μαθητής συμπλήρωσε ήδη τριάντα (30) απουσίες δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες, είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει τον κηδεμόνα με ταχυδρομική επιστολή, η οποία στέλνεται με την μέριμνα του σχολείου από 1 έως 5 κάθε μήνα για τις απουσίες του μήνα που προηγήθηκε και από 15 έως 20 Μάη για το πρώτο 15/θήμερο του ίδιου μήνα. Με την παραπάνω επιστολή ο κηδεμόνας ενημερώνεται και για κάθε άλλο θέμα που αφορά τη σχολική κατάσταση του μαθητή».

Σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 29 του Π.Δ. 46/2016 (ΦΕΚ 74 Α΄) που αφορά στην αξιολόγηση μαθητών Γενικού Λυκείου ορίζεται ότι: «Ο υπεύθυνος καθηγητής για την παρακολούθηση της φοίτησης των μαθητών τμήματος ή τάξεως, αφού ενημερώσει το Διευθυντή του σχολείου ότι ο μαθητής συμπλήρωσε ήδη εικοσιτέσσερις (24) απουσίες, δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες, είναι υποχρεωμένος να ενημερώνει τον κηδεμόνα με ταχυδρομική επιστολή, η οποία στέλνεται με τη μέριμνα του σχολείου από την 1η έως την 5η κάθε μήνα για τις απουσίες του μήνα που προηγήθηκε».

ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΩΝ

Ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας και ο Σύλλογος Διδασκόντων ενημερώνουν τους γονείς - κηδεμόνες και τους μαθητές για θέματα που συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του σχολείου, όπως:

Τις μετεγγραφές των μαθητών και το χρόνο πραγματοποίησής τους.

Τα όρια των απουσιών (Π.Δ. 39/2014 για τα Γυμνάσια, Π.Δ. 46/2016 για τα Γενικά Λύκεια) και τον τρόπο δικαιολόγησής τους (Π.Δ. 485/1983 και Π.Δ. 46/2016).

Με ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να αντιμετωπίζονται μαθητές που κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας και στους οποίους παρέχεται η δυνατότητα να ενταχθούν στην κατηγορία των «κατ’ ιδίαν διδαχθέντων».

Τη δυνατότητα αντικατάστασης της γραπτής από προφορική εξέταση, κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους, για περιπτώσεις μαθητών με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, σύμφωνα με τις Υ.Α. 28722/Γ2/12-03-2010 (ΦΕΚ 276 Β΄), Φ.253/155439/Β6/16-12-2009 (ΦΕΚ 2544 Β΄) και 11586/Γ6/28-01-2011 (ΦΕΚ 262 Β΄). 

Τη με αρ. πρωτ. 132328/Γ2/07-12-2006 εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας που αφορά στη μη χρήση κινητών τηλεφώνων στους χώρους του σχολείου όπως συμπληρώθηκε με τη με αρ. πρωτ. 100553/Γ2/04-09-2012 εγκύκλιο με θέμα «Χρήση ηλεκτρονικών συσκευών».

Τον προγραμματισμό της διεξαγωγής των εκλογών των μαθητικών κοινοτήτων και του δεκαπενταμελούς συμβουλίου, σύμφωνα με τις παρ. 10 και 29, άρθρο 3 της Υ.Α. 4094/Γ2/23-09-1986 (ΦΕΚ 619 Β΄).

Τη με αρ. πρωτ. Φ.7/517/127893/Γ1/13-10-2010 εγκύκλιο με θέμα: «Δικαιώματα των παιδιών – μαθητών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, των οποίων οι γονείς βρίσκονται σε διάσταση ή είναι διαζευγμένοι και ο ένας από τους δυο δεν ασκεί την επιμέλειά τους».

Με την αδιαμφισβήτητη συμβολή σας στη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ευελπιστούμε στη συνεργασία σας, τόσο με τις Περιφερειακές Υπηρεσίες όσο και με τη Διεύθυνση Σπουδών, Προγραμμάτων και Οργάνωσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, και σας γνωρίζουμε ότι η ενημέρωσή σας θα συνεχίζεται με νεότερες εγκυκλίους.

Πηγή: ESOS

Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, Αναστάσιος: Επιβεβλημένη η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος

Οπως έχει προγραμματισθεί, κατά την εβδομάδα της Πεντηκοστής, θα συνέλθει στην Κρήτη η αναμενόμενη από πολλά χρόνια Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Για να κατανοηθεί καλύτερα η σημασία της, είναι αναγκαία μια αδρή σύνοψη της ζωής της Εκκλησίας στους 20 αιώνες της ιστορικής της πορείας.

1. Στην πρώτη χιλιετία, με τη θρησκευτική ελευθερία που αναγνώρισε το διάταγμα των Μεδιολάνων, διαμορφώθηκαν πέντε βασικά κέντρα: η Ρώμη, η Κωνσταντινούπολη ή Νέα Ρώμη, η Αλεξάνδρεια, η Αντιόχεια και τα Ιεροσόλυμα. Με την ανάπτυξη του Χριστιανισμού, εμφανίστηκαν διάφορα προβλήματα στις τοπικές Εκκλησίες: απειλές από ποικίλες αιρέσεις, πολιτικές σκοπιμότητες, διασπαστικές τάσεις κ.ο.κ. Για την αντιμετώπισή τους συγκαλούντο Σύνοδοι των Ορθόδοξων Επισκόπων. Ορισμένες ήταν τοπικές, ενώ για τα σοβαρότερα θέματα, ιδίως τα δογματικά, συνήλθαν οι Οικουμενικές. Την Οικουμενική Σύνοδο τη συγκαλούσε ο Αυτοκράτορας, αλλά στις εργασίες της προήδρευε πάντοτε Πατριάρχης. Ετσι πραγματοποιήθηκαν οι επτά Οικουμενικές Σύνοδοι της αδιαιρέτου Εκκλησίας της πρώτης χιλιετίας.

Στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας συνέβη η οδυνηρή δοκιμασία του Σχίσματος των Εκκλησιών μεταξύ Δύσεως και Ανατολής (1054). Γεγονός θλιβερό, το οποίο προκάλεσε συγκρούσεις και αναστολές στη διάδοση του Χριστιανισμού. Εν συνεχεία δημιουργήθηκαν δύο διοικητικοί πόλοι: Στη Δύση η Ρώμη, όπου στα μέσα του 15ου αιώνα εμφανίσθηκαν κινήσεις Διαμαρτυρίας. Αποτέλεσμα η σταδιακή πολυδιάσπαση του δυτικού χριστιανισμού και η δημιουργία πολλών εκκλησιαστικών σωμάτων. Στην Ανατολή παρέμειναν ενωμένα τα 4 πρεσβυγενή Πατριαρχεία με κέντρο την Κωνσταντινούπολη-Νέα Ρώμη, την Αλεξάνδρεια, την Αντιόχεια και τα Ιεροσόλυμα. Ακολούθησαν μεγάλες δοκιμασίες ύστερα από τις ισλαμικές επιδρομές και κατακτήσεις. Παράλληλα, όμως, στο τέλος της πρώτης χιλιετίας η Ορθοδοξία αναπτύχθηκε σημαντικά προς Βορράν με τον εκχριστιανισμό των Σλάβων και στη συνέχεια των Ρώσων. Ο ρωσικός λαός σύσσωμος προσήλθε στην Ορθόδοξη πίστη και η Εκκλησία του συνέχισε την ιεραποστολική προσπάθεια του Βυζαντίου στη Βορειοανατολική Ασία. Ετσι διαμορφώθηκε και νέο εκκλησιαστικό κέντρο: το Πατριαρχείο της Μόσχας.

Από τα μέσα του 15ου αιώνα μέχρι περίπου τα μέσα του 19ου, οι Ορθόδοξοι λαοί της Βαλκανικής, της Μικράς Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής ζούσαν υπό την Οθωμανική αυτοκρατορία. Μετά τη σταδιακή απελευθέρωση των βαλκανικών χωρών, αναγνωρίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το Αυτοκέφαλο στις Εκκλησίες Ελλάδος, Σερβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας. Τον εικοστό αιώνα παραχωρήθηκε το Αυτοκέφαλο στις Εκκλησίες Πολωνίας, Αλβανίας, Τσεχίας-Σλοβακίας και αναγνωρίσθηκε ως Πατριαρχείο η Εκκλησία της Βουλγαρίας και της Γεωργίας. Η Εκκλησία της Κύπρου έχει το Αυτοκέφαλο με απόφαση της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου (5ος αι.).

Η σημερινή κατάσταση, λοιπόν, για την Ορθόδοξη Εκκλησία παρουσιάζεται ως εξής: Τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία: Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων. Τα νεότερα Πατριαρχεία: Ρωσίας, Σερβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας και οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες: Κύπρου, Ελλάδος, Πολωνίας, Αλβανίας και Τσεχίας-Σλοβακίας. Συνολικώς 14 Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Η «Κατά Ανατολάς» Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία διατήρησε την ενότητά της, με την Αποστολική Διαδοχή των Επισκόπων της, την κοινή μυστηριακή ζωή, κατ’ εξοχήν με τη Θεία Ευχαριστία, διαφυλάσσοντας απαρασάλευτες τις πηγές της Πίστεως: την Αγία Γραφή, την Ιερά Παράδοση και τους Ιερούς Αποστολικούς και Συνοδικούς Κανόνες. Συντονιστικό κέντρο όλων των Ορθόδοξων Εκκλησιών είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.

2. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολλές Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες αντιμετώπισαν ποικίλους διωγμούς από αθεϊστικές κυβερνήσεις που επικράτησαν στις χώρες τους, έως την κατάρρευση των απολυταρχικών κομμουνιστικών καθεστώτων. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την έναρξη της Χριστιανικής Οικουμενικής κινήσεως, οι διάφορες διαχριστιανικές συναντήσεις, συνεδρίες και συσκέψεις έδωσαν την ευκαιρία στους Ορθοδόξους να συναντώνται, γεγονός που επαύξησε την επιθυμία για τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.

Το 1961 στη Ρόδο αποφασίσθηκε η προετοιμασία της και προσδιορίσθηκαν τα προς μελέτην βασικά θέματα. Αργότερα αποφασίσθηκε η συγκρότηση Πανορθοδόξων επιτροπών για την επεξεργασία και τη σύνταξη των Προσυνοδικών κειμένων. Με την πάροδο του χρόνου εμφανίσθηκαν ποικίλα προβλήματα και οι συνεχείς αναβολές οδήγησαν σε σκεπτικισμό, ειρωνικά σχόλια και αμφιβολία για την πραγματοποίησή της. Ευτυχώς θεσπίστηκαν οι Συνάξεις των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών (Κωνσταντινούπολη 1993, Ιεροσόλυμα 2000, Κωνσταντινούπολη 2008/2014, Σαμπεζύ 2016), που έδωσαν την ευκαιρία στενότερης επικοινωνίας. Ιδιαίτερα σημαντικές υπήρξαν οι Συνάξεις των ετών 2008 και 2014 και τα μηνύματα που απηύθυναν.

Στη Σύναξη του 2014 αποφασίστηκε να συγκληθεί η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, στην Κωνσταντινούπολη, στον ιστορικό Ναό της Αγίας Ειρήνης, εκτός απροόπτου. Επίσης κάθε Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία να εκπροσωπείται από 24 Επισκόπους και να έχει μια ψήφο. Ομως το απρόοπτο συνέβη: η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροπλάνου και η ένταση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. Κατόπιν τούτου υπήρχαν 2 επιλογές: αναβολή ή ανεύρεση νέου τόπου συγκλήσεως.

Στην τελευταία Σύναξη στο Σαμπεζύ της Γενεύης (22-28 Ιανουαρίου 2016), αποφασίστηκε η οριστική σύγκληση της Συνόδου την εβδομάδα της Πεντηκοστής (19-26 Ιουνίου 2016) στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης. Η τοπική Εκκλησία είναι Αποστολική, Αυτόνομη υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ενώ η νήσος Κρήτη αποτελεί τμήμα χώρας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι αποφάσεις για την οριστική σύγκληση δεν ήταν εύκολες. Απαιτούσαν θερμή προσευχή, ευελιξία σκέψεως, δυνατότητα συνθέσεως απόψεων, επίμονη προσπάθεια να πεισθούν όσοι είχαν διαφορετικές επιθυμίες και προγράμματα.

3. Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος δεν είναι ένα «ακριβές αντίγραφον» των Οικουμενικών Συνόδων ούτε ένα «τηλεομοιότυπον (φαξ)» άλλης Δυτικής Εκκλησίας ή Ομολογίας. Προσαρμοσμένη στις συνθήκες και τις δυνατότητες του 21ου αιώνα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, διατηρώντας τον σαφή συμβολισμό της ενότητος των Ορθοδόξων Εκκλησιών, πολύτιμο για τη ζωή τους και τη μαρτυρία τους στον σύγχρονο κόσμο.

Ορισμένοι θεωρούν ότι η πιστή αντιγραφή ή ακόμη η πανομοιότυπη επανάληψη πρακτικών του παρελθόντος είναι απαραίτητα για κάθε εκκλησιαστική πρωτοβουλία και προσπάθεια. Αλλά το Αγιο Πνεύμα δεν ενεργεί μόνο σε μία εποχή. Παραμένει ο καθοριστικός οδηγός της Εκκλησίας στη ροή του χρόνου. Η Εκκλησία υπενθυμίζει: «Σήμερον ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡμᾱς συνήγαγε...»

Στις τελευταίες εβδομάδες έχει ενταθεί η συζήτηση σχετικά με την πραγματοποίηση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Θεωρώ ότι είναι επιβεβλημένη. Η ακύρωσή της δεν μπορεί να γίνει από μεμονωμένες δηλώσεις, ανακοινώσεις και μηνύματα διαφόρων πλευρών.

Προφανώς τα υφιστάμενα προβλήματα είναι πολλά. Γι’ αυτόν, όμως, ακριβώς τον λόγο η διεξαγωγή της είναι αναγκαία. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπισθούν όλα. Ας εξετασθούν έστω μερικά. Προτιμότερο το λίγο από το τίποτε. Η προσέγγιση και ρύθμιση των πολυποίκιλων ζητημάτων ας δεηθούμε να γίνει σε μία προσεχή Σύνοδο και η Μεγάλη Σύνοδος των Ορθοδόξων να καταστεί θεσμός του 21ου αιώνα. Η τυχόν αναβολή της προγραμματισθείσης θα πλήγωνε τους ανά τον κόσμον Ορθοδόξους και θα τραυμάτιζε το κύρος της Ορθοδοξίας. Αντιθέτως η πραγματοποίησή της μπορεί να αποβεί ευλογία για την Ορθόδοξη Εκκλησία, τον χριστιανικό κόσμο και την πορεία της ανθρωπότητας.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΚΑΙΡΟΣ: Ανοικτή επιστολή στον Υπουργό για τις αναθέσεις

             

 Χολαργός  11-6-2016

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Aξιότιμε κ. υπουργέ,

Είναι προφανές ότι  το σύστημα εκπαίδευσης στη χώρα μας,   χρειάζεται αλλαγές και ριζικές μεταρρυθμίσεις σε πολλά επίπεδα. Η εκπαιδευτική κοινότητα εδώ και χρόνια με διάφορους τρόπους και προ του τελευταία διενεργηθέντος εθνικού διαλόγου, είχε θέσει θέματα και προβλήματα: για τη δομή και τους άξονες, το πρόγραμμα μαθημάτων και το εξεταστικό σύστημα, για την πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, για την επιμόρφωση των λειτουργών της, για τον τεχνολογικό εξοπλισμό των σχολικών μονάδων, για την οργάνωση  και  τον προσανατολισμό της τεχνικής εκπαίδευσης, για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, το πολλαπλό σχολικό εγχειρίδιο, την εσωτερική ζωή του σχολείου, τους πόρους για την εκπαίδευση, το άνοιγμα στη κοινωνία.

Το τελευταίο διάστημα η εκπαιδευτική κοινότητα παρακολουθεί τις προσπάθειές σας για την αναδιάταξη και   τον επανακαθορισμό βασικών ή και δευτερευουσών λειτουργιών του σχολείου, που έχουν όμως, όπως φαίνεται, ως στόχο όχι μόνο  την διόρθωση κάποιων κακώς κειμένων αλλά και ταυτόχρονα την περιστολή των δαπανών  και την εξοικονόμηση διδακτικού προσωπικού. Στις παρεμβάσεις αυτές θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε ως ένα βαθμό, εφόσον η τακτοποίηση προβληματικών καταστάσεων, η ορθολογική διαχείριση των οικονομικών, η ευχερέστερη διεκπεραίωση υπηρεσιακών θεμάτων με διοικητικό η εκπαιδευτικό περιεχόμενο, αποτελεί ευχή όλων μας.

Ωστόσο θα μας επιτρέψετε να παρατηρήσουμε ότι   τελευταία σας ρύθμιση σχετικά με τις αναθέσεις των μαθημάτων, που έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά σειρά, προηγουμένων  παρεμβάσεων του υπουργείου, δημιουργεί και πάλι αναστάτωση σε μερίδα τουλάχιστον των υπηρετούντων εκπαιδευτικών, εξαιτίας των δημιουργουμένων εντυπώσεων, για τα δυσμενή αποτελέσματα, όσον αφορά στην πληρότητα του εκπαιδευτικού τους ωραρίου, γεγονός που έχει σχέση τελικά όχι μόνο με την εργασιακή τους θέση(ένα η περισσότερα σχολεία) αλλά και με την εύρυθμη λειτουργία του συλλόγου διδασκόντων.

Στη περίπτωση αυτή ανήκουν ειδικότητες, όπως και αυτή των θεολόγων, οι οποίες δεν έχουν εξ ορισμού πολλές δυνατότητες συμπλήρωσης ωραρίου στο ίδιο σχολείο, όπου η οργανική τους θέση, με άλλα γνωστικά αντικείμενα. Στη περίπτωση αυτή οι υπηρετούντες εκπαιδευτικοί αναγκάζονται στην ακούσια μετακίνησή τους σε πολλά σχολεία, με  κέρδος μεν για την πολιτεία (μη διορισμός αναπληρωτών, περιορισμός δαπανών) αλλά με κόστος τόσο για τον μετακινούμενο εκπαιδευτικό (υπηρεσία σε διαφορετικούς τύπους  σχολείων, έξοδα μετακίνησης, πολυδιασπασμένο ωράριο) , όσο και για το σχολείο της οργανικής του θέσης( δυσκολία σύνταξης του ωρολογίου προγράμματος, ελλιπής σχέση του με τον λοιπό σύλλογο, αδυναμία παρακολούθησης και ουσιαστικής συμμετοχής στην εσωτερική ζωή του σχολείου).

Κατόπιν αυτών θεωρούμε ότι η τελευταία σας ρύθμιση, όσον αφορά στην  αφαίρεση της επί πολλά έτη β΄ ανάθεσης του μαθήματος της Ιστορίας στους θεολόγους καθηγητές, δημιουργεί προβλήματα στην ειδικότητα σχετικά με την συμπλήρωση ωραρίου αλλά ταυτόχρονα  υποβαθμίζει το μάθημα, εφόσον οι λοιπές ειδικότητες  στις οποίες ανατίθεται, δεν έχουν όπως οι θεολόγοι στα ακαδημαϊκά προγράμματα σπουδών τους, το αντικείμενο αυτό. Η εμπειρία δηλαδή της διδασκαλίας του μαθήματος από τους καθηγητές ΠΕ01 αποδεικνύει ότι  έχουν με επάρκεια και επιτυχία διακονήσει  στη διδασκαλία του μαθήματος  της ιστορίας στο Γυμνάσιο.  Επιπλέον θα μας επιτρέψετε να παρατηρήσουμε, πως υπάρχουν ειδικότητες, πλην των φιλολόγων,  στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που έλαβαν με β΄ ανάθεση το μάθημα της Ιστορίας, ενώ  έχουν πληθώρα γνωστικών αντικειμένων  στο Γυμνάσιο αλλά και ιδιαίτερα στο Λύκειο, με αποτέλεσμα να υπερκαλύπτουν το ωράριό τους, σε τέτοιο βαθμό ώστε το πλεόνασμα των ωρών τους να καλύπτεται σε αρκετές περιπτώσεις από τους φιλολόγους..

Με την ελπίδα ότι το ζήτημα που θέτουμε  θα τύχει μιας  δικαιότερης μεταχείρισης

                                                  Διατελούμε με τιμή

                                                          Για το  Δ.Σ

Ο Πρόεδρος                                                                              Ο Γ. Γραμματέας

Δ. Μόσχος                                                                                 Γ. Παπαδόπουλος

Επικ. Καθηγητής                                                                   Θεολόγος-Φιλόλογος

Τμήματος Θεολογίας                                                              Διευθυντής Λυκείου

Θεολογικής Σχολής ΕΚΠΑ