Σελίδες

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018

Από την επιμορφωτική συνάντηση θεολόγων της ΔΔΕ Χαλκιδικής

Από την επιμορφωτική συνάντηση θεολόγων της ΔΔΕ Χαλκιδικής στο ΕΠΑΛ Πολυγύρου με θέμα: "Σχεδιασμός διδασκαλίας στο πλαίσιο ΠΜΑ: διδακτικά θέματα, μαθησιακές δραστηριότητες, εκπαιδευτικό υλικό". Ευχαριστώ πολύ όλες και όλους τις/τους συναδέλφους για τη συμμετοχή τους στη συνάντηση παρά τις δύσκολες συνθήκες καιρού, ημέρας και ώρας. (14 Δεκεμβρίου 2018)






Από την επιμορφωτική Ημερίδα με θέμα: «Μαθαίνοντας τη Βυζαντινή Τέχνη της πόλης μου»

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η Επιμορφωτική Ημερίδα με θέμα: «Μαθαίνοντας τη Βυζαντινή Τέχνη της πόλης μου» που διοργάνωσε το Γραφείο Περιβαλλοντικής Αγωγής της ΔΔΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών και την επιστημονική εποπτεία του ΣΕΕ ΠΕ01 Πολύβιου Στράντζαλη. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την Δρ. Φλώρα Καραγιάννη, Έφορο του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών για την εξαιρετική ξενάγηση. Πολλές ευχαριστίες στο Διευθυντή του Ιδρύματος κ. Πασχαλίδη, την Υπεύθυνη του Γραφείου Περιβαλλοντικής Αγωγής κα Δέσποινα Μιχελάκη για τη διοργάνωση καθώς και όλους τους συνάδέλφους και μαθητές για την εξαιρετική παρουσία τους. (5 Δεκεμβρίου 2018)









Από την επιμορφωτική συνάντηση θεολόγων της ΔΔΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης

Από την επιμορφωτική συνάντηση θεολόγων της ΔΔΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης με θέμα: "Προγραμματισμός και οδηγίες διδασκαλίας του μαθήματος Θρησκευτικών". Ευχαριστώ πολύ όλες και όλους τις/τους συναδέλφους για τη συμμετοχή τους. (27 Νοεμβρίου 2018)




Από την επιμορφωτική συνάντηση θεολόγων της ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης

Από την επιμορφωτική συνάντηση θεολόγων της ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης με θέμα: "Προγραμματισμός και οδηγίες διδασκαλίας του μαθήματος Θρησκευτικών". Ευχαριστώ πολυ όλες και όλους τις/τους συναδέλφους για τη συμμετοχή τους. (21 Νοεμβρίου 2018)








Το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου Β'



Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β’
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ 
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, ΠΑΣΗΣ ΓΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ 
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ 
ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


*********

Χριστούγεννα ! 

Δεν είναι μια λαμπρή σελίδα της ανθρωπότητας από το παρελθόν, ούτε μια όμορφη γιορτή που καλλωπίζει το παρόν, αλλά γεγονός που σκοπεύει την αιωνιότητα, εκεί που είναι ενταγμένη και η ζωή μας, αυτή που προσπαθεί να βρει τρόπους να βελτιωθεί και λόγους να δικαιωθεί. 

Το ότι είναι μοναδικά και ανεπανάληπτα τα όσα συνέβησαν πριν δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια στην Αγία Γη φαίνεται από τις δυνατότητες που προσφέρουν και τις ευκαιρίες που χαρίζουν.

Συναντήθηκαν εκεί και τότε η γη και ο ουρανός, οι άγγελοι και ο ύμνος, το αστέρι και Εκείνος. Τότε ανταμώθηκε ο Θεός με τον άνθρωπο, ως Θεάνθρωπος, όχι της κρίσης, αλλά της καταλλαγής∙ όχι της ιστορίας, αλλά της σωτηρίας∙ όχι της απόρριψης, αλλά της συμφιλίωσης. 

Μπροστά στην φάτνη του Χριστού τα πάντα αλλάζουν. Οι ισχυροί γίνονται αδύνατοι, οι πλούσιοι φτωχοί, οι σοφοί αμαθείς.

Οι πάντες πλέον καταλαβαίνουν την μικρότητά τους, την ατέλειά τους και την εύθραυστη – στην ουσία – δύναμή τους. Αφού ο ίδιος ο Χριστός κατεβαίνει τόσο και γίνεται ένα μ’ όλους μας, τότε οι τίτλοι χάνουν την αξία τους, οι θέσεις την δόξα τους και τα αξιώματα την ισχύ τους.

Τούτη τη συνάντηση την βιώνει και η Αφρικανική Ήπειρος όχι μόνο στις 25 Δεκεμβρίου κάθε έτους, αλλά κάθε λεπτό και στιγμή.

Η πιο μικρή γωνιά της μεταβάλλεται σε ταπεινό σπήλαιο Γέννας Χριστού και κάθε ιεραπόστολος γίνεται ταπεινός διακονητής του και γνήσιος εκφραστής του μηνύματος που εκπέμπει, αυτό της ειρήνης και συνεργασίας Θεού και ανθρώπων και εκείνων μεταξύ τους σε μια οικογένεια, στην Εκκλησία Του.

Το αστέρι του ουρανού εκείνης της βραδιάς έρχεται και ρίχνει άπλετο φως στις καρδιές όλων όσων εργάζονται νυχθημερόν στον αγρό της Ορθοδοξίας - εδώ στην Αφρική μας - και εμπνέει αμέτρητες ψυχές ανεξάρτητα από την ηλικία και την καταγωγή, να διδάξουν ή να διδαχθούν το Ευαγγέλιο του Κυρίου.

Είναι όλοι αυτοί που συνδράμουν στο λειτουργικό, πνευματικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό, φιλανθρωπικό έργο του Πατριαρχείου μας και που το δέχονται χιλιάδες ψυχές κάθε μέρα.

Προσφέρουν τις γνώσεις και τον κόπο τους για να γεννηθεί ο Χριστός στις ψυχές και άλλων ανθρώπων και η εργασία τους λαμβάνει πλούσιες τις ευλογίες από το Θείο Βρέφος. 

Η χαρά των όσων βιώνουμε, για μια ακόμη φορά σαν να είναι σήμερα, είναι έκδηλη στις καρδιές όλων μας.

Από την προσωπική μου - ως Προκαθημένου του Αποστολικού Θρόνου του Ευαγγελιστού Μάρκου - μέχρι καθενός από τους συνεργάτες μου, των Κληρικών παντός βαθμού και των Λαϊκών κάθε θέσης. Ιδιαίτερα ευλογούμε και ευχαριστούμε τις τοπικές Κρατικές Αρχές που εγκρίνουν, που βοηθούν και που χαίρονται για τα όσα προσφέρουμε στους κατοίκους της όμορφης αυτής γειτονιάς του πλανήτη μας. 

Πιστεύουμε και χαρίζουμε Χριστό που ανταμώνει όσους Τον επιθυμούν, που ενδυναμώνει όσους Τον ακολουθούν, που αποκαλύπτεται σε όσους Τον πιστεύουν.

Για το Πατριαρχείο μας τα Χριστούγεννα δεν είναι μια ιερή ανάμνηση, μια ώρα τυπικών ευχών, μια ευκαιρία απλού στοχασμού. Είναι γεγονός με διάρκεια, με ζωντάνια, με διδάγματα.

Έχει τη θέληση, διαθέτει τις αποδείξεις, διατηρεί το δικαίωμα να συνεχίζει να μεταβάλει κάθε Ιεραποστολική πρωτοβουλία σε Γέννα Χριστού, κάθε τόπο σε Βηθλεέμ και κάθε καρδιά σε σπήλαιο.

Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄
Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Εν τη Μεγάλη Πόλει της Αλεξανδρείας, Χριστούγεννα 2018

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018: ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ



Κατά τάς χαρμοσύνους ἡμέρας τοῦ Δωδεκαημέρου, ἐξαιρέτως δέ κατά τήν ἡμέραν τῶν Γενεθλίων τοῦ Χριστοῦ, πρωτίστως δοξολογικῶς καί εὐχαριστιακῶς ἡ Ἐκκλησία, κοινωνικῶς δέ καί ἡ ἀνθρωπότης ὅλη, ἑορτάζουν γεγονός ὑπερφυές καί ἐξαίσιον, μυστήριον ξένον καί παράδοξον, ὑπερβαῖνον πᾶσαν ἀνθρωπίνην ἔννοιαν.

Τό ἑόρτιον γεγονός τοῦτο εἶναι ἡ σάρκωσις, ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Θεοῦ Λόγου. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσε ἐν ἡμῖν» (Ἰω. 1, 14) κατά τόν Εὐαγγελιστήν τῆς ἀγάπης.

Ἐν τῇ ὑπερβολῇ τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ πρός τόν ἄνθρωπον ὁ Θεός Πατήρ ἡμῶν ηὐδόκησε καί ὁ Υἱός Αὐτοῦ, Υἱός ἀνθρώπου γέγονε, σαρκωθείς καί τεχθείς κατά σάρκα ἐκ τῆς ἁγίας καί ἀμώμου Παρθένου. «Ὁ Θεός ὤφθη σαρκοφόρος ἐπί τῆς γῆς καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη» κατά τόν ὑμνῳδόν τῆς Ἐκκλησίας.

«Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ», κατά τόν θεοφόρον πατέρα ἅγιον Ἰωάννην Δαμασκηνόν, «μεταλαμβάνει τοῦ χείρονος, ἤτοι τῆς ἡμετέρας ἀνθρωπίνης φύσεως, ἵνα δι’ Ἑαυτοῦ ἐν Ἑαυτῷ ἀνακαινίσῃ τό κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν καί τῇ τῆς ζωῆς κοινωνίᾳ ἐλευθερώσῃ ἡμᾶς τῆς φθορᾶς, ἀπαρχή γενόμενος τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως καί τό ἀχρειωθέν καί συντριβέν σκεῦος ἀνακαινίσῃ» (Ἔκδ. Ὀρθοδ. Πίστεως, οζ΄).

Τήν φιλάνθρωπον ἐνέργειαν ταύτην τοῦ Θεοῦ Γρηγόριος ὁ θεολόγος ὀνομάζει «ἐπιδημίαν τοῦ Θεοῦ εἰς τήν γῆν, ἵνα ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι εἰς οὐρανόν ἐνδημήσωμεν» (PG 36, 316A).

Ἡ ἐκ τῆς ἀειπαρθένου κατά σάρκα γέννησις τοῦ Θεοῦ Λόγου λαμβάνει χώραν εἰς τούς χρόνους ἀπογραφῆς τῆς οἰκουμένης ἐπί Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου καί ἐπί Ἡρώδου τοῦ βασιλέως εἰς τήν πόλιν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας, (Λουκ. 2, 1 & Ματθ. 2, 1). Τότε διά τό μή εἶναι τόπον ἐν τῷ καταλύματι (Λουκ. 2, 7), ὁ Χριστός «λαθών ἐτέχθη ὑπό τό σπήλαιον».

Οὐχ ἧττον τό ὑπό τήν γῆν διά τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς κεκρυμμένον, ἤτοι ἡ κένωσις τῆς Ἐνανθρωπήσεως καί τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου καί ἡ πτωχεία τοῦ σπηλαίου καί τῶν σπαργάνων, ἀπ’ οὐρανῶν ὑπό τοῦ Θεοῦ εἰς τούς ἀνθρώπους γνωρίζεται. Ὁ Θεός δι’ ἀστέρος καλεῖ μάγους δωροφοροῦντας ἀπό ἀνατολῶν (Ματθ. 2, 1) καί ποιμένας ἀγραυλοῦντας, δι’ ἀγγέλων, ψαλλόντων «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», (Λουκ. 2, 14).

Τό οὐράνιον καί θεῖον μήνυμα τοῦτο τῆς εἰρήνης τοῦ Ἄρχοντος τῆς εἰρήνης, τοῦ Ἀγγέλου τῆς μεγάλης Βουλῆς, ἤτοι τῆς συνδιαλλαγῆς, τῆς συγκαταβάσεως τοῦ Θεοῦ πρός ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους, τῆς συγγνώμης, τῆς ἄκρας ταπεινώσεως, ἡ ὁποία ἔφθασε καί μέχρι τῆς θυσίας τοῦ Σταυροῦ, ἐνστερνίζεται, οἰκειοποιεῖται, ἐπαγγέλλεται, ἐξασκεῖ καί κηρύττει ἡ ὑπό τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Χριστοῦ ἱδρυθεῖσα Ἐκκλησία, πρός τούς ἐγγύς καί τούς μακράν, πρός τά μέλη αὐτῆς καί τόν κόσμον ὅλον, ἀνεξαρτήτως φυλῆς, θρησκεύματος, ἐθνικότητος, χρώματος καί γλώσσης, καλοῦσα καί λέγουσα ὡς ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν «προσλαμβάνετε ἀλλήλους καθώς καί ὁ Χριστός προσελάβετο ἡμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ», (Ρωμ. 15, 7).

Ἰδιαιτέρως ἐκπέμπει τό μήνυμα τοῦτο πρός τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς, τούς κατευθύνοντας τάς ζωάς τῶν ἀνθρώπων καί καθορίζοντας τάς ἐξελίξεις εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί τήν Ἁγίαν Γῆν, ἵνα μή φυσιῶνται καί ὑπεραίνωνται, ἀλλά ἵνα ὡς ἄρχοντες διακονῶσι ἐν δικαιοσύνῃ καί ἀληθείᾳ τήν εὐημερίαν, τήν ἀξιοπρέπειαν καί τήν ἐλευθερίαν τῶν λαῶν αὐτῶν.

Ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, ἡ ἔχουσα κατ’ ἐξοχήν ἐξ ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν τό προνόμιον τῆς εὐλογίας νά διακονῇ τόν Ἐνανθρωπήσαντα Χριστόν εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον καί τήν ἄνωθεν τούτου Κωνσταντίνειον καί Ἰουστινιάνειον Βασιλικήν προσεύχεται ὑπέρ εἰρηνεύσεως τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, εὐημερίας τῆς πόλεως Βηθλεέμ, ἑνότητος τῶν Ἐκκλησιῶν καί εὔχεται εἰς τό χριστεπώνυμον πλήρωμα αὐτῆς, τό διαβιοῦν εἰς τήν δικαιοδοσίαν αὐτῆς καί ὁπουδήποτε γῆς, ζωήν, ὑγιείαν, εἰρήνην, εὐημερίαν, πρόοδον, προκοπήν καί σωτηρίαν καί εἰς τούς προστρέχοντας ἐκ περάτων τῆς οἰκουμένης εὐσεβεῖς προσκυνητάς, τήν χάριν, τήν δύναμιν, τήν εἰρήνην καί τήν εὐλογίαν τοῦ δι’ ἡμᾶς σαρκί νηπιάσαντος καί ἐκ τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας σαρκί τεχθέντος Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Βηθλεέμ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018

Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης,
ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄
Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

Το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου



Εκκλησία του Χριστού είναι ο τόπος της «κοινής σωτηρίας», είπε μεταξύ άλλων ο Οικουμενικός Πατριάρχης

Διά του «αεί μυστηρίου» και «μεγάλου θαύματος» της θείας Ενανθρωπήσεως, το «μέγα τραύμα», ο εν σκότει και σκιά καθήμενος άνθρωπος, καθίσταται «υιός φωτός και υιός ημέρας», ανοίγει δι' αυτόν η ευλογημένη οδός της κατά χάριν θεώσεως, τονίζει, μεταξύ άλλων, στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Ακολουθεί το μήνυμα του Παναγιωτάτου:

Ιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι αδελφοί, προσφιλέστατα τέκνα εν Κυρίω,

Δοξάζομεν τον Πανάγιον και Πανοικτίρμονα Θεόν, διότι ηξιώθημεν και εφέτος να φθάσωμεν εις την πανέορτον ημέραν των Χριστουγέννων, την εορτήν της σαρκώσεως του προαιωνίου Υιού και Λόγου του Θεού «δι' ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν». Διά του «αεί μυστηρίου» και «μεγάλου θαύματος» της θείας Ενανθρωπήσεως, το «μέγα τραύμα», ο εν σκότει και σκιά καθήμενος άνθρωπος, καθίσταται «υιός φωτός και υιός ημέρας», ανοίγει δι' αυτόν η ευλογημένη οδός της κατά χάριν θεώσεως. Εν τω θεανδρικώ μυστηρίω της Εκκλησίας και διά των ιερών μυστηρίων της, γεννάται και μορφούται ο Χριστός εις την ψυχήν και την ύπαρξίν μας. «Ο του Θεού Λόγος», θεολογεί ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, «εφάπαξ κατά σάρκα γεννηθείς, αεί γεννάται θέλων κατά πνεύμα διά φιλανθρωπίαν τοις θέλουσι· και γίνεται βρέφος, εαυτόν εν εκείνοις διαπλάττων ταίς αρεταίς και τοσούτον φαινόμενος, όσον χωρείν επίσταται τον δεχόμενον». Δεν είναι «Θεός-Ιδέα», ως ο θεός των φιλοσόφων, ούτε Θεός κεκλεισμένος εις την απόλυτον υπερβατικότητά του και απροσπέλαστος, αλλά είναι ο «Εμμανουήλ», ο «Θεός μεθ' ημών», ευρίσκεται εγγύτερον εις ημάς, από όσον ημείς οι ίδιοι εις τον εαυτόν μας, είναι «και ημών αυτών συγγενέστερος».

Η πίστις εις την απρόσιτον και άσαρκον Θεότητα δεν μεταμορφώνει την ζωήν του ανθρώπου, δεν αίρει την πόλωσιν μεταξύ ύλης και πνεύματος, δεν γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ ουρανού και γης. Η Σάρκωσις του Θεού Λόγου είναι η φανέρωσις της αληθείας περί Θεού και ανθρώπου, η οποία σώζει το ανθρώπινον γένος από τους σκοτεινούς λαβυρίνθους, τόσον του υλισμού και του ανθρωπομονισμού όσον και του ιδεαλισμού και του δυισμού. Η καταδίκη του νεστοριανισμού και του μονοφυσιτισμού εκ μέρους της Εκκλησίας σηματοδοτεί την απόρριψιν δύο καθολικωτέρων τάσεων της ανθρωπίνης ψυχής, και δη αφ' ενός της απολυτοποιήσεως του ανθρωποκεντρισμού και αφ' ετέρου της εξιδανικεύσεως της ιδεαλιστικής εκδοχής της ζωής και της αληθείας, παρεκκλίσεων ιδιαιτέρως διαδεδομένων και εις την εποχήν μας.

Ο σύγχρονος «νεστοριανισμός» εκφράζεται ως πνεύμα εκκοσμικεύσεως, ως επιστημονισμός και απόλυτος προτεραιότης της χρηστικής γνώσεως, ως απόλυτος ιδιονομία της οικονομίας, ως αυτοσωτηρική αλαζονεία και αθεΐα, ως ο «μη πολιτισμός» του ατομοκεντρισμού και του ευδαιμονισμού, ως νομικισμός και ηθικισμός, ως «τέλος της αιδούς» και ταύτισις της θυσιαστικής αγάπης και της μετανοίας με την λεγομένην «ηθικήν των αδυνάτων». Ο «μονοφυσιτισμός» πάλιν εκπροσωπείται σήμερον από τας τάσεις δαιμονοποιήσεως του σώματος και του φυσικού ανθρώπου, από τον πουριτανισμόν και τα σύνδρομα «καθαρότητος», την εσωστρεφή άκαρπον πνευματικότητα και τους ποικίλους μυστικισμούς, από την περιφρόνησιν του ορθού λόγου, της τέχνης και του πολιτισμού, από την άρνησιν του διαλόγου και την απόρριψιν του διαφορετικού, με επικίνδυνον εκφραστήν, εν ονόματι της «μόνης και αποκλειστικής αληθείας», τον θρησκευτικόν φονταμενταλισμόν, ο οποίος τρέφεται από απολυτοποιήσεις και απορρίψεις και τροφοδοτεί την βίαν και την διάσπασιν. Είναι προφανές ότι, τόσον η νεστοριανίζουσα αποθέωσις του κόσμου όσον και η μονοφυσιτίζουσα δαιμονοποίησίς του αφήνουν τον κόσμον και την ιστορίαν, τον πολιτισμόν και τους πολιτισμούς, εκτεθειμένους εις τας δυνάμεις του «νυν αιώνος» και παγιώνουν τοιουτοτρόπως την αυτονόμησιν και τα αδιέξοδά των.

Η χριστιανική πίστις είναι η βεβαιότης της σωτηρίας του ανθρώπου υπό του Θεού της αγάπης, ο οποίος προσέλαβε φιλανθρώπως την ημετέραν φύσιν και εχαρίσατο ημίν πάλιν το διά της πτώσεως απολεσθέν «καθ' ομοίωσιν», ικανώσας ημάς εις την κατ' αλήθειαν ζωήν εν τω Σώματι Αυτού, τη Εκκλησία.

Σύνολος η ζωή της Εκκλησίας εκφράζει το μυστήριον της θεανθρωπότητος. Ο Θεάνθρωπος Σωτήρ ανέλαβεν «εκκλησίας σάρκα» και έδειξε, «πρώτος και μόνος», «τον αληθινόν άνθρωπον και τέλειον και τρόπων και ζωής και των άλλων ένεκα πάντων». Η Εκκλησία του Χριστού είναι ο τόπος της «κοινής σωτηρίας», της «κοινής ελευθερίας» και της ελπίδος της «κοινής βασιλείας», είναι ο τρόπος της βιώσεως της ελευθεροποιού αληθείας, ο πυρήν της οποίας είναι το αληθεύειν εν αγάπη. Η αγάπη αυτή υπερβαίνει τα όρια της απλής ανθρωπιστικής δράσεως, καθ' ότι η πηγή και το πρότυπον αυτής είναι η υπερβαίνουσα τον ανθρώπινον λόγον θεία φιλανθρωπία. «Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον υιόν αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον ίνα ζήσωμεν δι' αυτού. Εν τούτω εστίν η αγάπη, ουχ ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν, αλλ' ότι αυτός ηγάπησεν ημάς... Αγαπητοί, ει ούτως ο Θεός ηγάπησεν ημάς, και ημείς οφείλομεν αλλήλους αγαπάν». Όπου υπάρχει αγάπη, εκεί είναι παρών ο Θεός.

Αυτή η σωτηριώδης αλήθεια πρέπει να εκφράζεται και εις τον τρόπον με τον οποίον εορτάζομεν το σεπτόν Γενέθλιον του επισκεψαμένου ημάς εξ ύψους Σωτήρος ημών. Η εορτή είναι πάντοτε «πλήρωμα χρόνου», καιρός αυτογνωσίας, ευχαριστίας διά το μέγεθος της θείας φιλανθρώπου αγάπης, μαρτυρία της αληθείας της θεανθρωπότητος και της εν Χριστώ ελευθερίας. Ο χριστοτερπής εορτασμός της σαρκώσεως του Θεού Λόγου είναι μία πράξις αντιστάσεως εις την εκκοσμίκευσιν, εις τον αποχρωματισμόν της εορτής και την μετατροπήν της εις «Χριστούγεννα χωρίς Χριστόν» και εις πανήγυριν του Έχειν, του καταναλωτισμού και της ματαιοδοξίας, και δη εις ένα κόσμον πλήρη κοινωνικών εντάσεων, αξιολογικών ανατροπών και συγχύσεως, βίας και αδικίας, όπου το «παιδίον Ιησούς» ευρίσκεται και πάλιν αντιμέτωπον με άτεγκτα συμφέροντα ποικιλωνύμων εξουσιών.

Τιμιώτατοι αδελφοί και πεφιλημένα τέκνα,

Γενεά παρέρχεται και γενεά έρχεται, και αι επερχόμεναι εξελίξεις είναι κατ' άνθρωπον δυσκόλως προβλέψιμοι. Η γνησία πίστις, όμως, δεν έχει διλήμματα. Ο Λόγος εγένετο σαρξ, η «αλήθεια ήλθε» και «παρέδραμεν η σκιά», μετέχομεν ήδη της Βασιλείας εν τη πορεία προς την τελείωσιν του έργου της ενσάρκου Θείας Οικονομίας. Έχομεν ακλόνητον την βεβαιότητα ότι το μέλλον ανήκει εις τον Χριστόν, ο Οποίος είναι «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας», ότι η Εκκλησία του Χριστού είναι και θα παραμένη τόπος αγιασμού και ενθέου βιοτής, ανακαινίσεως του ανθρώπου και του κόσμου, πρόγευσις της δόξης της Βασιλείας, ότι θα συνεχίση «να δίδη την ευαγγελικήν μαρτυρίαν» και «να διανέμη εν τη οικουμένη τα δώρα του Θεού: την αγάπην Του, την ειρήνην, την δικαιοσύνην, την καταλλαγήν, την δύναμιν της Αναστάσεως και την προσδοκίαν της αιωνιότητος». Το σύγχρονον ιδεολόγημα περί «μεταχριστιανικής» εποχής είναι άτοπον. «Μετά Χριστόν», τα πάντα είναι και μένουν εις τον αιώνα, «εν Χριστώ».

Κλίνοντες ευσεβοφρόνως τα γόνατα ενώπιον του Θείου Βρέφους της Βηθλεέμ και της βρεφοκρατούσης Παναγίας Μητρός Αυτού, και προσκυνούντες τον ενανθρωπήσαντα «παντέλειον Θεόν», απονέμομεν, εκ του ακοιμήτου Φαναρίου, τοις ανά την οικουμένην τέκνοις της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας την Πατριαρχικήν ημών ευλογίαν επί τω Αγίω Δωδεκαημέρω, ευχόμενοι υγιεινόν, αγλαόκαρπον και ευφρόσυνον τον νέον ενιαυτόν της χρηστότητος του Κυρίου.

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

"Κάθε ναός, όσον μικρός και αν είναι, είναι τόσον μέγας όσον η μεγαλοπρεπής Αγιά Σοφιά"


Μήνυμα ελπίδας πως η Κωνσταντινουπολίτικη Ρωμιοσύνη συνεχίζει τον αγώνα της διαφύλαξης της παρακαταθήκης του πνευματικού πολιτισμού της και της Ορθοδόξου παραδόσεως στην Πόλη των Πόλεων έστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην ομιλία του, μετά τη Θεία Λειτουργία, κατά την οποία χοροστάτησε, στον πανηγυρίζοντα Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Νεοχωρίου Βοσπόρου, που φέτος εορτάζει την 180ή επέτειο από την ανέγερσή του: «Γενεά παρέρχεται και γενεά έρχεται και ημείς, οι εν τη Πόλει των Πόλεων, ολίγοι αλλά αρκετοί διά να κρατήσωμεν τους ναούς και τα ιερά προσκυνήματά μας ανοικτά, διά να καλλιεργώμεν και να διασώζωμεν τας πολυτίμους παραδόσεις της Ομογενείας, διά να λειτουργούν τα σχολεία και τα λοιπά ιδρύματά μας, όλοι εμείς ζώμεν εν αγαστή συμπνοία και αλληλεγγύη και δίδομεν την καλήν μαρτυρίαν της Ορθοδόξου Παραδόσεως. 

Διασώζομεν τιμαλφή παρακαταθήκην ευλαβείας, ανθρωπιάς, αρχοντιάς, υψηλού πνευματικού πολιτισμού, την ευγένειαν της Κωνσταντινουπολίτικης Ρωμιοσύνης. Κάθε ναός, όσον μικρός και αν είναι, είναι τόσον μέγας όσον η μεγαλοπρεπής Αγιά Σοφιά. Κάθε ευχαριστιακή σύναξις, όσον ολιγάριθμοι πιστοί και αν συμμετέχουν εις αυτήν, είναι μεγάλη πανήγυρις και πανδαισία θείας χάριτος και φωτός. Εν τη Εκκλησία βιώνουμε την ζωήν μας ως δωρεάν της φιλανθρώπου αγάπης του Θεού, ως ζωήν εν χριστώ και κατά Χριστόν, επ' ελπίδι πληρώσεως αυτής εν τη αιωνίω Βασιλεία του Τριαδικού Θεού».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη τιμή και τον σεβασμό που αποδίδει η Ορθόδοξος ευσέβεια στους Αγίους, «ως εις αψευδείς μάρτυρας της Αναστάσεως του Χριστού», προβάλλοντας τη βιωτή αυτών, «ως υπόδειγμα ζωής εν Εκκλησία, ως αυθεντικήν μαρτυρίαν ότι η αλήθεια και ο προορισμός της ανθρώπινης υπάρξεως ευρίσκεται εις την σχέσιν με τον Θεόν της αγάπης». Υπογράμμισε, μάλιστα, ότι στην Εκκλησία τιμάται όλως ιδιαιτέρως ο 'Αγιος Νικόλαος, στον οποίο είναι αφιερωμένος και ο πανηγυρίζων Ναός της Κοινότητας Νεοχωρίου.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνεχάρη τον Μητροπολίτη Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίο, Επόπτη της Περιφερείας Βοσπόρου, για τη διακονία και το παραγωγικό διοικητικό και πνευματικό έργο που επιτελεί, αλλά και τον ιερατικώς προϊστάμενο των ναών του Νεοχωρίου, αρχιμανδρίτη Αγαθάγγελο Σίσκο, βιβλιοφύλακα των Πατριαρχείων, για το ευδόκιμο ποιμαντικό του έργο.

Να σημειωθεί ότι κατά τη Θεία Λειτουργία μεταξύ των ονομάτων των Ορθοδόξων Προκαθημένων των κατά τόπους Αυτοκεφάλων Εκκλησιών μνημονεύτηκε για πρώτη φορά και εκείνο του νεοεκλεγέντος Κιέβου Επιφανίου.

Αμέσως μετά, κατά τη δεξίωση στην Κοινοτική Αίθουσα, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, και στη χθεσινή εκλογή του Προκαθημένου της νέας Αυτοκέφαλης Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, από την Ενωτική Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο.

Πηγή: ΑΠΕ

Η Εθνική Βιβλιοθήκη ανοικτή για όλους στο ΚΠΙΣΝ και στο Βαλλιάνειο


Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ανοίγει τόσο στη νέα της έδρα -στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), όσο και στο ιστορικό Βαλλιάνειο Μέγαρο στο κέντρο της πόλης και προσφέρει στους ερευνητές και στο ευρύ κοινό διευρυμένες συλλογές, σύγχρονες υπηρεσίες και Δανειστικό Τμήμα.
Συγκεκριμένα, από τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου, στο νέο κτήριο, οι αναγνώστες μπορούν να έχουν πρόσβαση στις συλλογές περιοδικών, χειρογράφων και στο Δανειστικό Τμήμα. Από τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019, θα έχουν πρόσβαση και στο σύνολο των συλλογών της ερευνητικής βιβλιοθήκης. Επίσης, την ίδια μέρα επαναλειτουργεί και το Βαλλιάνειο ως αναγνωστήριο εφημερίδων και ως πύλη πληροφόρησης με υπηρεσίες της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Οι νέες ψηφιακές υπηρεσίες της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος (ΕΒΕ) δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του έργου μετεγκατάστασης στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, που υλοποιείται με αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) και ανταποκρίνονται στο όραμα της ανανέωσης και του εκσυγχρονισμού της. Το ΙΣΝ δημιούργησε το ΚΠΙΣΝ, το οποίο περιλαμβάνει τις νέες εγκαταστάσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος. Το ΙΣΝ υποστήριξε την ΕΒΕ στη μετάβασή της στο ΚΠΙΣΝ με δωρεά, ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ, στο πλαίσιο της οποίας δημιουργήθηκαν και οι ψηφιακές της υπηρεσίες.
Μέχρι στιγμής, στις ψηφιακές υπηρεσίες της ΕΒΕ συγκαταλέγονται: το Ενιαίο Σύστημα Πιστοποίησης Αναγνωστών, η Πλατφόρμα Ψηφιακών Συλλογών, ο νέος ιστοχώρος, ο νέος ηλεκτρονικός κατάλογος, η Υπηρεσία Ενιαίας Αναζήτησης Πηγών και το Ηλεκτρονικό Αναγνωστήριο.
Για την πλήρη αξιοποίηση του συνόλου των υπηρεσιών και των τεκμηρίων, πρέπει ο καθένας να πιστοποιείται ως εγγεγραμμένος αναγνώστης στο Ενιαίο Σύστημα Πιστοποίησης Αναγνωστών της ΕΒΕ. Όλοι οι επισκέπτες θα έχουν πρόσβαση σε δεκάδες ηλεκτρονικές πηγές της ΕΒΕ, είτε επιστημονικού περιεχομένου είτε γενικότερου ενδιαφέροντος, και θα μπορούν να διαβάσουν το πλήρες κείμενο εκατομμυρίων άρθρων και βιβλίων. Για την πλειονότητα των πηγών αυτών δεν απαιτείται ο αναγνώστης να είναι πιστοποιημένος, εφόσον γίνεται χρήση τους μέσω του δικτύου της ΕΒΕ εντός των κτηρίων της. Ωστόσο, οι πιστοποιημένοι αναγνώστες θα έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης και εξ αποστάσεως, σε όποιες από τις πηγές επιτρέπεται.
Το ωράριο λειτουργίας της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και στο Βαλλιάνειο Μέγαρο είναι, προς το παρόν, το εξής: Δευτέρα έως Παρασκευή: 09:00 έως 14:00. Επίσημες αργίες: κλειστά. Η πρόσβαση στα αναγνωστήρια του Δανειστικού Τμήματος είναι ελεύθερη για το κοινό καθημερινά καθώς και στις επίσημες αργίες από 06:00 έως 24:00 για χρήση υπολογιστών και ανάγνωση.

Ζ. Κρόκου: Οι σχέσεις εμπιστοσύνης σχολείου και οικογένειας, παράγοντας πρόληψης bullying


Η συνεργασία και η καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ σχολείου και οικογένειας αποτελούν τον σημαντικότερο παράγοντα πρόληψης, αλλά και έγκαιρης αντιμετώπισης των φαινομένων σχολικού εκφοβισμού.

Όμως, «οχυρό» κατά του φαινομένου υψώνουν και οι συνεργατικές σχέσεις μεταξύ των μαθητών στα σχολεία, που μπορούν να αναπτυχθούν μέσω δράσεων και δραστηριοτήτων, εκτιμά σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ- ΜΠΕ η Ζωή Κρόκου, δρ. Ειδικής Παιδαγωγικής, η οποία μελετά τη σχολική βία και τον σχολικό εκφοβισμό («bullying»).

Η κ. Κρόκου, επιμορφώτρια σε εργαστήρια που διοργανώνει το Ανοιχτό Ίδρυμα Εκπαίδευσης σε όλη την Ελλάδα, με θέμα την ανίχνευση των φαινομένων που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν αυξητική, ανησυχητική τάση και συγγραφέας του βιβλίου «Σχολικός Εκφοβισμός, 9+1 σχέδια εργασίας για την πρόληψη και την αντιμετώπιση» θεωρεί αναγκαία τη συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, για να μπορέσουν να εντοπίζουν εν τη γενέσει τους περιστατικά και να σχεδιάζουν κατάλληλα προγράμματα παρέμβασης και αναφέρεται στον ρόλο της τεχνολογίας, η οποία ανάλογα με τον τρόπο που αξιοποιείται μπορεί να αποτελέσει σύμμαχο ή εχθρό στις προσπάθειες περιορισμού και εξάλειψης του bullying.

Ακολουθεί η συνέντευξη της Ζωής Κρόκου στο ΑΠΕ- ΜΠΕ και στην Κατερίνα Γιαννίκη:

Ερ.: Διαπιστώνετε έξαρση του φαινομένου του bullying στα σχολεία στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια; Ποια είναι τα κυριότερα αίτια;

Απ.: Η σχολική θυματοποίηση είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, που έχει συνιστώσες ψυχολογικές και κοινωνικές. Ο χώρος εμφάνισης της επιθετικότητας των παιδιών είναι ο χώρος που βρίσκονται τις περισσότερες ώρες της ημέρας, δηλαδή το σχολείο. Η έξαρση που πιθανόν να υπάρχει είναι ανάλογη της προβολής που δίνεται. Η πληροφόρηση και η παρα-πληροφόρηση προσθέτουν ένα παραπάνω αρνητικό σχόλιο, μία παραπάνω λάθος εκτίμηση κάποιων ενεργειών.

Ερ.: Πώς μπορούν οι γονείς να θωρακίσουν τα παιδιά τους, ώστε να μην γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού ή να προλάβουν την εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών;

Απ.: Η έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση και η επιμόρφωση που γίνεται από ειδικούς είναι το κλειδί τόσο για να μπορέσει να θωρακιστεί η οικογένεια, όσο και να δώσει τα απαραίτητα «εργαλεία» στο παιδί για να αναγνωρίσει και να μπορέσει να αντιμετωπίσει το ίδιο αποτελεσματικά οποιαδήποτε μορφή επιθετικότητας. Αυτό που προτείνεται στους γονείς είναι να μάθουν να ακούν τα παιδιά τους και να συζητούν ενεργητικά μαζί τους, προσπαθώντας να τα οδηγήσουν στη λύση που τους ταιριάζει και που μπορούν να υλοποιήσουν.

Ερ.: Ποια πολιτική θεωρείτε αποτελεσματική στην πρόληψη του σχολικού εκφοβισμού;

Απ.: Η συνεργασία και η καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης σχολείου και οικογένειας θεωρείται ότι αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα πρόληψης, αλλά και έγκαιρης αντιμετώπισης των φαινομένων σχολικού εκφοβισμού. Επίσης, η ανάληψη δράσεων που συνδέουν το σχολείο με την τοπική κοινωνία και σκοπό έχουν την αναβάθμιση του μικροπεριβάλλοντος που ζουν τα παιδιά, είναι μια άλλη πρόταση που θα μπορούσε να συμβάλει σε αυτό τον τομέα. Το βασικότερο όμως όλων θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η ανάπτυξη συνεργατικών σχέσεων μεταξύ των παιδιών, μέσω δράσεων του ίδιου του σχολείου, μέσω ομαδικών αθλητικών δραστηριοτήτων αλλά και του ελεύθερου παιχνιδιού και των «εξωσχολικών» κοινωνικών συναναστροφών.

Ερ.: Θεωρείτε ότι η τεχνολογία διευκολύνει το bullying; Ή μήπως με κάποιους τρόπους μπορεί να αποτελέσει το «κλειδί» για την αντιμετώπισή του;

Απ.: Η τεχνολογία, όπως γνωρίζουμε τόσο μέσα από την εμπειρία μας όσο και μέσα από τα ερευνητικά δεδομένα, μπορεί να αξιοποιηθεί τόσο για θετικούς σκοπούς που προάγουν τη συνεργασία και την κοινωνική δράση όσο και για αρνητικούς σκοπούς, δηλαδή για να καταδείξει την «υπεροχή» κάποιων εις βάρος άλλων ή τη διάθεση χειραγώγησης και όχι μόνο. Εδώ και πάλι ο ρόλος της παιδείας, της εκπαίδευσης, της ενημέρωσης είναι πρωτεύων. Η τεχνολογία πρέπει να αποτελέσει το εργαλείο για την προαγωγή της συνεργασίας, την ανάπτυξη της κοινωνίας, την αυτομόρφωση. Η επαφή των παιδιών από μικρή ηλικία με παιχνίδια που προβάλλουν επιθετικές τεχνικές μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να έχει στην υπό διαμόρφωση προσωπικότητα των παιδιών.

Ερ.: Ποια είναι η άποψή σας για την πρόταση ερευνητών να ενταχθούν στο ωρολόγιο πρόγραμμα γνωστικά αντικείμενα για τον σχολικό εκφοβισμό;

Απ.: Ήδη οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί έχουν εντάξει στην καθημερινή τους πρακτική μεθόδους για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης, την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, την ενδυνάμωση των συνεργατικών δράσεων, την προαγωγή της ενεργητικής ακρόασης μέσα από τη φιλαναγνωσία, μέσα από αθλητικές δραστηριότητες, μέσα από τα ίδια τα μαθησιακά αντικείμενα.

Ερ.: Ποια είναι τα βασικά σας συμπεράσματα από τη μέχρι τώρα μελέτη της σχολικής βίας και του εκφοβισμού;

Απ.: Η ανάπτυξη προληπτικών δράσεων στον χώρο του σχολείου έχει άμεσα, θεαματικά και μόνιμα αποτελέσματα τόσο στην ψυχική ενδυνάμωση των μαθητών όσο και στον περιορισμό οποιασδήποτε επιθετικής συμπεριφοράς.

Ερ.: Πώς μπορούν οι ενήλικες να ανιχνεύουν στοιχεία εκφοβισμού στην καθημερινότητά τους, στην επαγγελματική ζωή, ή στις διαπροσωπικές τους σχέσεις;

Απ.: Η αλλαγή της συμπεριφοράς του θύματος ή και του θύτη είναι ο βασικότερος δείκτης ότι κάτι απασχολεί τα άτομα αυτά τόσο στον προσωπικό τους χώρο όσο και στον επαγγελματικό. Οπότε, θα πρέπει να είμαστε ευαισθητοποιημένοι και σε εγρήγορση, ώστε να ερμηνεύουμε τα μηνύματα σωστά, αλλά και να αποφεύγουμε να τα παρερμηνεύουμε υπεραναλύοντας ή γενικεύοντας τις εκφάνσεις τους. Η συμβολή των ειδικών σε αυτό το στάδιο είναι καταλυτική και επιβεβλημένη.

* Η Ζωή Κρόκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι διδάκτορας Ειδικής Παιδαγωγικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών και έχει μεταπτυχιακή ειδίκευση στη Διδακτική της Γλώσσας και στην Εκπαιδευτική Ηγεσία και Διοίκηση. Τα τελευταία χρόνια υπηρετεί ως Σχολική Σύμβουλος Δημοτικής Εκπαίδευσης και διδάσκει στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. Είναι επιστημονική συνεργάτις στον Τομέα των Μαθησιακών Δυσκολιών του Ανοικτού Ιδρύματος Εκπαίδευσης, Κέντρου Δια βίου Μάθησης και Επιμόρφωσης Ενηλίκων και επιμορφώτρια στα σεμινάρια για τον σχολικό εκφοβισμό που πραγματοποιούνται σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις.

Το επόμενο σεμινάριο: «Εκπαιδευτικές Δράσεις για την Πρόληψη του Σχολικού Εκφοβισμού» διοργανώνεται στην Αθήνα, στις 16 Δεκεμβρίου στις εγκαταστάσεις του Ανοικτού Ιδρύματος Εκπαίδευσης. Τα βιβλίο της αποτελεί εγχειρίδιο για τους εκπαιδευτικούς για την προετοιμασία σχεδίων δράσης που εστιάζουν στην πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού και στην ψυχική ενδυνάμωση των μαθητών, καθώς και στην ανάπτυξη συνεργατικών στρατηγικών.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018

Αριθμός μελών των Παιδαγωγικών Ομάδων των Κέντρων Εκπαίδευσης για την Αειφορία (Κ.Ε.Α.)


Καθορίστηκε, με απόφαση που υπέγραψε ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, ο αριθμός μελών των Παιδαγωγικών Ομάδων των Κέντρων Εκπαίδευσης για την Αειφορία (Κ.Ε.Α.) ως ακολούθως:


Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

ΚΕΣΥ: Κανονισμός λειτουργίας - Καθήκοντα και αρμοδιότητες του προσωπικού τους


Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ο Ενιαίος Κανονισμός λειτουργίας των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) και ειδικότερα καθήκοντα και αρμοδιότητες του προσωπικού τους.

3ο Συνέδριο Θεολόγων Εκπαιδευτικών με διεθνή συμμετοχή "Θρησκευτική Εκπαίδευση. Εκπαίδευση για το μέλλον"

Το Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ., το Εργαστήριο Παιδαγωγικής του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. και η Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας συνδιοργανώνουν το 3ο Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Θεολόγων Εκπαιδευτικών με διεθνή συμμετοχή με θέμα: «Θρησκευτική Εκπαίδευση – Εκπαίδευση για το μέλλον», στις 27, 28 και 29 Σεπτεμβρίου 2019, στη Θεσσαλονίκη, στους χώρους της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Για περισσότερα στο : ΠΔΕ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Διασώζεται ένας θησαυρός από ιστορικά ντοκουμέντα

Ψηφιοποιείται, συντηρείται, διασώζεται το πλούσιο και ανεκτίμητο αρχείο χειρογράφων, βιβλίων και παλαιτύπων της Ιεράς Βασιλικής, Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Βλατάδων (ΙΜΒΛ) –η οποία ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο– και αποκαθίστανται όλες οι βλάβες του υλικού ενός θησαυρού ιστορικών ντοκουμέντων ανυπολόγιστης πνευματικής, θρησκευτικής και καλλιτεχνικής αξίας.

Αποτελείται από 98 μικροταινίες με κώδικες, το αρχείο εγγράφων της Ιεράς Μονής (πατριαρχικά σιγίλλια, οθωμανικά και ελληνικά έγγραφα, από τον 18ο αι.), 500 παλαίτυπα της Ιεράς Μονής, 21 χειρόγραφους κώδικες της συλλογής του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών και 2.000 παλαίτυπα της συλλογής του Ιδρύματος.

Το κόστος του προγράμματος υπολογίζεται στις 80.000 ευρώ και θα καλυφθεί μέσω της ενεργοποίησης της προγραμματικής σύμβασης που υπογράφτηκε μεταξύ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, της Ιεράς Βασιλικής, Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Βλατάδων (ΙΜΒΛ), του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών (ΠΙΠΜ) και του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Τη σύμβαση, κατά τη διάρκεια έκτακτης ειδικής πανηγυρικής συνεδρίασης του Δ.Σ. του ιδρύματος, υπέγραψαν στις 23 Οκτωβρίου ο επίσκοπος Αμορίου κ. Νικηφόρος, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βλατάδων και πρόεδρος του ΠΙΠΜ και η αντιπεριφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Βούλα Πατουλίδου, παρουσία του διευθυντή του ιδρύματος και καθηγητή Πανεπιστημίου Συμεών Πασχαλίδη, των μελών του Δ.Σ. και εντεταλμένων συμβούλων Θεόδωρου Γιάγκου, Γεωργίου Ξεινού, Φλώρας Καραγιάννη, Αναστάσιου Βαβούσκου, Πολύβιου Στράντζαλη, π. Γρηγόριου Σταμκόπουλου και Μανόλη Λαμτζίδη, πρ. προέδρου ΔΣΘ.

Μιλώντας στην «Εφ.Συν.». ο κ. Λαμτζίδης, εντεταλμένος άμισθος νομικός σύμβουλος του ΠΙΠΜ, δήλωσε ότι «η υπογραφή της σύμβασης είναι η ληξιαρχική πράξη γέννησης μιας ψηφιακής κιβωτού ιστορικών, θρησκευτικών κειμηλίων και πολιτιστικών θησαυρών ανεκτίμητης αξίας για τον ελληνικό πολιτισμό, διαχρονικά, και την Ανατολική Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία και όχι μόνο».

Σημειώνεται ότι το ΠΙΠΜ ιδρύθηκε το 1965, αποτελεί Θεολογικό Επιστημονικό Ιδρυμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και μέσα από μια συστηματική εργασία 42 ετών έχει στην κατοχή του σε μορφή «μικροφίλμ» και διαφανειών τα χειρόγραφα και παλαίτυπα της Ιεράς Βασιλικής, Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Βλατάδων, περίπου το 96% των χειρογράφων του Αγίου Ορους και άλλων Ιερών Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Μονών καθώς και Βιβλιοθηκών.

Η ψηφιοποίηση του υλικού κρίθηκε άκρως απαραίτητη, καθώς ο ανεκτίμητος αυτός γνωσιακός και ιστορικός πλούτος, όχι μόνο θρησκευτικής, αλλά και εθνικής και παγκόσμιας αξίας, απειλούνταν από τη φθορά του χρόνου, αφού είχε παρέλθει ο «χρόνος ζωής» μεγάλου αριθμού μικροταινιών, τα οποία θα έπρεπε ήδη να έχουν μεταγραφεί και διασωθεί σε άλλο μέσο, από την ελλιπή συντήρηση και τήρηση ορθών πρακτικών αποθήκευσης του αρχείου λόγω έλλειψης χρηματοδότησης και από βλάβες στο αρχείο λόγω αυξημένης υγρασίας που έχουν δημιουργηθεί το τελευταίο έτος εξαιτίας των αυξημένων βροχοπτώσεων και βλαβών των κτιριακών υποδομών φύλαξης του αρχείου, οι οποίες βρίσκονται εκτός του χώρου της Ιεράς Μονής.

Με την ψηφιοποίηση του αρχείου, εκτός από τη διάσωση των ανεκτίμητων υλικών θα δοθεί πρώτη φορά και η δυνατότητα στο ευρύ κοινό να έχει ψηφιακή πρόσβαση στο περιεχόμενο των πολύτιμων χειρογράφων, παλαιτύπων και του αρχείου του ΠΙΠΜ και της ΙΜΒΛ.

Πηγή: efsyn.gr

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

Επιμορφωτική Ημερίδα με θέμα: «Μαθαίνοντας τη Βυζαντινή Τέχνη της πόλης μου»

Το Γραφείο Περιβαλλοντικής Αγωγής της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών και την επιστημονική επίβλεψη του Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου κλ. ΠΕ01 Κεντρικής Μακεδονίας κ. Πολύβιου Στράντζαλη οργανώνει επιμορφωτική ημερίδα, με θέμα:
«Μαθαίνοντας τη Βυζαντινή Τέχνη της πόλης μου»
στις 5 Δεκεμβρίου 2018 ώρα 17.00 στο Αμφιθέατρο του Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών.
Πρόκειται για εκπαιδευτικό πρόγραμμα που έχει στόχο να φέρει εκπαιδευτικούς και μαθητές σε επαφή με τη σπουδαία τέχνη της αγιογραφίας όπως αναπτύχθηκε στα καλλιτεχνικά εργαστήρια της Θεσσαλονίκης από τον 12ο ως τον 15ο αιώνα.
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της έκθεσης ,«Το Ημέτερον Κάλλος. Βυζαντινές εικόνες από την Θεσσαλονίκη», που βρίσκεται σε εξέλιξη λειτουργίας στη Μονή Βλατάδων

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Καθιέρωση του θεσμού του Συμβούλου – Καθηγητή στα Επαγγελματικά Λύκεια


Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ τ.Β΄ 5343/28-11-18, κοινή υπουργική απόφαση με θέμα την καθιέρωση και εφαρμογή του θεσμού του «Συμβούλου – Καθηγητή» στο πλαίσιο του Προγράμματος «Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑΛ– Υποστήριξη Σχολικών Μονάδων ΕΠΑ.Λ. για το σχολικό Έτος 2018-2019.

Ο θεσμός του «Συμβούλου Καθηγητή», είναι μία καινοτόμος δράση που εφαρμόζεται σε όλους τους μαθητές/- τριες της Α΄ τάξης Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.), με στόχο τη συστηματική υποστήριξη των μαθητών/-τριών στη σχολική ζωή και τη δημιουργία θετικού κλίματος στη σχολική κοινότητα.

Υπενθυμίζουμε ότι το πρόγραμμα «Μια νέα αρχή στα ΕΠΑΛ» υλοποιήθηκε το σχολικό έτος 2017-18 σε 9 πιλοτικά ΕΠΑΛ και από τη σχολική χρονιάς 2018-19 επεκτείνεται σε όλα τα ΕΠΑΛ της χώρας. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ και περιλαμβάνει 5 διακριτές δράσεις. Εκτός του θεσμού του συμβούλου καθηγητή, οι άλλες βασικές δράσεις του προγράμματος, είναι:
Εφαρμογή εναλλακτικής ενισχυτικής διδασκαλίας στα μαθήματα των Νέων Ελληνικών και των Μαθηματικών. Υλοποιείται με την ταυτόχρονη παρουσία δύο εκπαιδευτικών στην τάξη και στοχεύει στη βελτίωση του γλωσσικού και αριθμητικού γραμματισμού των μαθητών.
Στελέχωση των ΕΠΑ.Λ. με ψυχολόγους: πρόσληψη ψυχολόγων οι οποίοι θα στηρίξουν ψυχοκοινωνικά τους μαθητές και θα οργανώσουν τη δικτύωση των σχολείων με υποστηρικτικές δομές ψυχοκοινωνικής υγείας της περιοχής.
Υλοποίηση Σχεδίων Δράσης (projects): χρηματοδοτούμενα σχέδια δράσης με στόχο την ενίσχυση της καινοτομίας και της δημιουργικότητας που θα υλοποιεί το σχολείο πάνω σε συγκεκριμένους θεματικούς άξονες (πχ. πολιτισμό, επιστήμες, τεχνολογία, επιχειρηματικότητα κ.α.) και θα παρουσιάζονται στο τέλος της χρονιάς με εκδηλώσεις ανοιχτές σε όλη την κοινωνία.
Εξοπλίζονται τα ΕΠΑ.Λ. με υποδομές τηλεδιασκέψεων – τηλε-εκπαίδευσης, ώστε να έχουν τη δυνατότητα της δικτύωσης μεταξύ τους, της καλύτερης επικοινωνίας και της ανταλλαγής καλών πρακτικών.

Ενημέρωση σχετικά με την Αξιολόγηση των μαθητών του Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑ.Λ.)


Θρησκευτικά
Η γραπτή εξέταση στο μάθημα «Θρησκευτικά» μπορεί να περιλαμβάνει δύο ομάδες θεμάτων.
Α΄ Ομάδα. Στην πρώτη ομάδα ενδεικτικοί τύποι ερωτήσεων μπορεί να είναι:
i. Ερώτηση πολλαπλής επιλογής
ii. Ερώτηση κατάταξης/ταξινόμηση
iii. Ερώτηση συμπλήρωσης κενού (σε προτάσεις ή σε ολόκληρη παράγραφο πραγματική από το έντυπο υλικό του μαθήματος ή πρωτότυπη σύνθεση κειμένου)
iv. Ερωτήσεις διαζευκτικής απάντησης
v. Ερωτήσεις σύντομης ανάπτυξης που απαιτούν τον συνδυασμό απάντησης αντικειμενικού τύπου και ανοικτής περιορισμένης απάντησης.

Β΄ Ομάδα. Η δεύτερη ομάδα μπορεί να περιλαμβάνει θέματα με αντίστοιχες ερωτήσεις ευρύτερης ανάπτυξης, με τις οποίες ελέγχεται η ικανότητα των μαθητών/-τριών για συνθετική και κριτική ανάλυση, όπως και η δυνατότητα διασύνδεσης γνώσεων, γεγονότων και διαδικασιών. Με τις ερωτήσεις αυτές, οι οποίες αφορούν σε γνώσεις και ανώτερες γνωστικές δεξιότητες, ελέγχεται η ικανότητα των μαθητών/-τριών να κατανοούν, να αναλύουν, να ερμηνεύουν και να διασυνδέουν γνώσεις σχετικά με τις έννοιες που επεξεργάστηκαν και συνακόλουθα να είναι σε θέση να εκφράζουν κριτικά και να προεκτείνουν τις γνώσεις και δεξιότητές τους. Στις ερωτήσεις και των δύο ομάδων μπορούν να δίνονται πηγές πληροφοριών (π.χ. προσιτό κείμενο σε μετάφραση, εικονογραφικά θέματα κ.ά.), εφόσον δεν ελέγχεται η δηλωτική γνώση, για να υλοποιηθούν αποδοτικότερα τα παραπάνω. Στη δεύτερη ομάδα, οι ερωτήσεις ανοικτής και εκτεταμένης ανάπτυξης θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μεσαίας δυσκολίας, εφόσον οι απαντήσεις σε αυτές προϋποθέτουν αναπαραγωγή, επεξεργασία και σύνθεση γνώσεων με πληρότητα, σαφήνεια και ακρίβεια. Η βαθμολογία κατανέμεται κατά 50% στην πρώτη ομάδα θεμάτων και 50% στη δεύτερη. Η κατανομή της βαθμολογίας στις ερωτήσεις κάθε θέματος, η οποία μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας σε καθεμία από αυτές, καθορίζεται κατά τη διατύπωση των θεμάτων και ανακοινώνεται στις/στους μαθήτριες/-τές γραπτώς.

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018

Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα ''Μαθαίνοντας τη βυζαντινή τέχνη της πόλης μου''


Το Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή την έκθεση: «Το ημέτερον κάλλος. Βυζαντινές Εικόνες από την Θεσσαλονίκη» που διοργανώνει στο πλαίσιο των 50 χρόνων λειτουργίας του, έχει ετοιμάσει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με τίτλο: «Μαθαίνοντας τη βυζαντινή τέχνη της πόλης μου».

Στόχος του προγράμματος είναι να φέρει κοντά τους μαθητές με την σπουδαία τέχνη που αναπτύχθηκε στα καλλιτεχνικά εργαστήρια της πόλης κατά τους βυζαντινούς χρόνους, και ιδιαίτερα από τον 12ο έως τον 15ο αιώνα. Οι εικόνες που παρουσιάζονται στην έκθεση αποτελούν σπουδαία δείγματα αυτής της παραγωγής που σήμερα σώζονται διάσπαρτες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Οι μαθητές, στη διάρκεια του προγράμματος θα έχουν τη δυνατότητα να περιη-γηθούν στον χώρο, να πάρουν πληροφορίες για το ταξίδι των εικόνων μέσα στον χρόνο και στον τόπο, να αναζητήσουν τις ομοιότητες και διαφορές της εικονογρα-φίας τους και να μάθουν για τους διάφορους εικονογραφικούς τύπους. Για περισσότερα πατήστε εδώ.

Πληροφορίες: Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών
Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Βλατάδων
Επταπυργίου 64, Θεσσαλονίκη
Τηλ. 2310 202301

Πηγή: e-yliko

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2018

Oλοκληρώθηκαν οι εργασίες της 2ης Πανελλήνιας Συνάντησης Θεολόγων του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «Καιρός»


Χολαργός, 11 Νοεμβρίου 2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της 2ης Πανελλήνιας Συνάντησης Θεολόγων του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «Καιρός»


Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ-για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» διοργάνωσε με επιτυχία τη δεύτερη κατά σειρά πανελλήνια συνάντηση θεολόγων από τις 9 έως τις 11 Νοεμβρίου 2018, στις εγκαταστάσεις του Γυμνασίου – Λυκείου της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών στο Νέο Ψυχικό, με θέμα «Η Ορθόδοξη θεολογία μέσα στη νεωτερική πολιτική θεωρία και πράξη». Έλαβαν μέρος 200 περίπου συνάδελφοι θεολόγοι εκπαιδευτικοί, αδιόριστοι πτυχιούχοι Θεολογίας και μεταπτυχιακοί φοιτητές που ανταποκρίθηκαν στη πρόσκλησή του, από την Αττική, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, τη Ρόδο, την Κρήτη, την Κοζάνη, τη Λάρισα, τη Μυτιλήνη, την Τρίπολη, τα Κύθηρα κι αλλού. Οι συμμετέχοντες πλαισίωσαν με ζήλο και ενθουσιασμό τις εργασίες και τις δραστηριότητες της συνάντησης, οι οποίες περιλάμβαναν στο πρώτο μέρος δύο (2) συνεδρίες με επτά (7) εισηγήσεις και στο δεύτερο μέρος δεκατέσσερα (14) βιωματικά εργαστήρια θεολογικού προβληματισμού και σκέψης. Τα εργαστήρια λειτούργησαν γύρω από το κεντρικό θέμα, προεκτείνοντας στο πεδίο της διδακτικής πράξης τους επιστημονικούς προβληματισμούς του συνεδριακού μέρους της συνάντησης και εκφράζοντας κριτικό προβληματισμό για διάφορα επίκαιρα θέματα. Τις εργασίες της συνάντησης, μεταξύ άλλων, απασχόλησε και η πρόσφατα αναγγελθείσα σκοπούμενη συμφωνία Εκκλησίας-Κράτους.

Μετά τον χαιρετισμό του εκπροσώπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών & Πάσης Ελλάδος πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτη π. Σιλουανού Ιωάννου, του εκπροσώπου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής κ. Στρατή Ψάλτου και εκπροσώπων άλλων φορέων πραγματοποιήθηκε η κεντρική εισήγηση με θέμα - ερώτημα «Ποιος ο ρόλος της Ορθόδοξης Θεολογίας σε μια κοινωνία που εξ ορισμού δεν είναι ορθόδοξη;», στην οποία οAssaadEliasKattan, Καθηγητής της Ορθόδοξης Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Münster, αναζήτησε τους τρόπους έκφρασης αυτής της θεολογίας στο σύγχρονο μετανεωτερικό κόσμο κτίζοντας γέφυρες επικοινωνίας με τον «άλλο», τον μη ορθόδοξο ή και τον αλλόθρησκο, για τη λύση κρίσιμων κοινωνικών προβλημάτων. Στην εξέλιξη της ίδιας απογευματινής συνεδρίας κάτω από το κεντρικό θέμα «Ορθόδοξη Εκκλησία μετά τον Εθνικορομαντισμό (ζητήματα δημοκρατίας, εκκοσμίκευσης, ατομικών δικαιωμάτων, μετανάστευσης» εισηγήθηκαν με τη σειρά οι: (1) κ. Δημήτριος Μόσχος, Αναπληρωτής Καθηγητής Γενικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής σχολής ΕΚΠΑ, ο οποίος αναζήτησε απαντήσεις στο ερώτημα «Η πατερική βυζαντινή και θεολογική σκέψη: χρήσιμη ή ξεπερασμένη στη νεωτερική δημοκρατία;» επισκοπώντας στιγμές από την πατερική σκέψη υπέρ ενός κράτους δικαίου αφ’ ενός και υπεράσπισης δικαιωμάτων ετερόδοξων μειονοτήτων αφ’ ετέρου· (2) π. Ευάγγελος Γκανάς, θεολόγος, εφημέριος Ι.Ν. Οσίου Μελετίου Σεπολίων το θέμα «Η φιλοξενία ως αίτημα αδύνατο: μια χριστιανική απόκριση», ο οποίος ανέλυσε υποδειγματικά μέσα από τη βιβλική παράδοση και την εκκλησιαστική εμπειρία πώς μπορεί να προσεγγισθεί το δίλημμα ανάμεσα στην άνευ όρων φιλοξενία και τον φόβο απέναντι στον διαφορετικό και αλλόθρησκο ξένο· (3) κ. Έφη Φωκά, Δρ. Πολιτικής Κοινωνιολογίας, Ερευνήτρια στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) το θέμα «Η Ορθοδοξία στο δικαστήριο: Κράτη με ορθόδοξες πλειοψηφίες και θρησκευτική ελευθερία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», η οποία ανέλυσε μέσα από προσωπική της έρευνα πώς και από ποια σκοπιά συγκεκριμένες Ορθόδοξες χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) απασχολούν ιδιαίτερα το ΕΔΑΔ. Τις εισηγήσεις ακολούθησε ζωηρή συζήτηση που παρέτεινε τη διάρκεια της πρώτης ημέρας κατά μία ώρα πέραν του προγράμματος.

Το Σάββατο 10/11 μετά από μια εμβόλιμη και ανοικτή σε όλους, πολύ παραγωγική και ενδιαφέρουσα συνέλευση των μελών του συλλόγου με καίριες τοποθετήσεις, συνεχίστηκε το πρόγραμμα των εισηγήσεων, οι οποίες αναπτύχθηκαν κάτω από το κεντρικό θέμα «Η Ορθόδοξη θεολογία και ο ορισμός του πολιτικά και κοινωνικά “προοδευτικού”» με την εξής σειρά:

1. Ο κ. Πολύκαρπος Καραμούζης, Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνιολογίας της Θρησκείας στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, ανέπτυξε τις δυσκολίες διαμόρφωσης κοινωνικού λόγου από την Ορθόδοξη εκκλησιαστική και πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα σήμερα με το θέμα «Ορθοδοξίες, Δημοκρατία και Θρησκευτικό Πεδίο. Από το συμβολικό αφήγημα της ουτοπίας στην κοινωνική αλληλόδραση της ορθολογικής επιλογής»·

2. η κ. Νίκη Παπαγεωργίου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Κοινωνιολογίας της Θρησκείας, Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ ανέπτυξε μορφές απάντησης της Ελλαδικής Εκκλησίας στην οικονομική κρίση της εποχής μας εισηγούμενη το θέμα «Θρησκεία και πολιτική στον καιρό της οικονομικής κρίσης»·

3. ο κ. Θανάσης Παπαθανασίου, Δρ. Θεολογίας, ΕΔΙΠ στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας, διδάσκων στο ΕΑΠ και αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη», ανέπτυξε τα θεολογικά κριτήρια απέναντι στην παγκόσμια κοινωνική εκμετάλλευση, τον φασισμό και την αδικία κυρίως αναφορικά με την πραγματικότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας σήμερα εισηγούμενος το θέμα «Δημοκρατία, κοινωνία και η ευθύνη της Θεολογίας».

Στα βιωματικά εργαστήρια θεολογικού προβληματισμού και σκέψης δίωρης διάρκειας του α΄ κύκλου – Σάββατο 10/11, που ακολούθησαν σύμφωνα με το πρόγραμμα, έμπειροι συνάδελφοι από τη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση (ανά δύο) με γνώση του αντικειμένου και των σύγχρονων διδακτικών τεχνικών ανέπτυξαν σε επτά συνολικά εργαστήρια θεματικές εμπνευσμένες από τους δύο κύκλους εισηγήσεων και πρότειναν τρόπους διδακτικής αξιοποίησης του σύγχρονου θεολογικού λόγου στη σχολική τάξη με τη συνδρομή τεχνικών διδασκαλίας και στρατηγικών μάθησης, που αναπτύσσονται και στο νέο ΠΣ για το ΜτΘ, με τα εξής θέματα:

1. «Ενάντια στον πολιτισμό του ναρκισσισμού: Πρόσωπο και κοινότητα στη σύγχρονη Θεολογική αναζήτηση» (από τους Δημήτρη Μπεκριδάκη & Βασίλη Ξυδιά)·

2. «Ορθοδοξία και Εθνικισμός: Ποια είναι η πατρίδα του Χριστιανού;» (από τους Γιώργο Καπετανάκη & Παρασκευή Λεοντοπούλου)·

3. «InGodwetrust: Ο Χριστιανισμός σε διάλογο με τα οικονομικά συστήματα την εποχή της Παγκοσμιοποίησης» (από τους Γιώργο Γκρίλη & Νικόλαο Τσιρέβελο)·

4. «Εξουσία: αντίσταση ή υπομονή;» (από τους Δόνια Μαραθιά & Χριστόφορο Παπασωτηρόπουλο)·

5. «Γιατί με αναγνώρισες; Το φιλανθρωπικό “ναι” του Ιησού» (από τους Μαρία Παζάρσκη & Κώστα Γούλα)·

6. «Διδάσκοντας για το Ισλάμ, τον ρατσισμό και το προσφυγικό στα νέα Π.Σ των Θρησκευτικών» (από τις Αγγελική Ζιάκα & Ραχμή Μπασιά)·

7. «Οικουμενικότητα, Εθνικισμοί και Πολιτισμοί» (από τις Εύη Βουλγαράκη & Ρόνι Μπου Σάμπα).

Το απόγευμα της ίδιας μέρας λειτούργησε με επιτυχία Κεντρικό Εργαστήριο Ολομέλειας (με 140 τουλάχιστον συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς) από τους Μάριο Κουκουνάρα-Λιάγκη και Άγγελο Βαλλιανάτο με θέμα «Ποιος είμαι και τι κάνω εδώ; Διερευνώντας τον ρόλο του θεολόγου στο σχολείο». Το εργαστήριο είχε ιδιαίτερη επιτυχία, καθώς οι συμμετέχοντες υποδύθηκαν τους διαφορετικούς ρόλους και χαρακτήρες που προσλαμβάνει και υπηρετεί διαχρονικά ο θεολόγος εκπαιδευτικός της τάξης.

Στον πρωϊνό κύκλο της επόμενης μέρας (Κυριακή 11/11) λειτούργησαν άλλα επτά (7) βιωματικά εργαστήρια παιδαγωγικής μεθοδολογίας με τα εξής θέματα:

1. «Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα μέσα από τη χριστιανική ματιά. Προκλήσεις και παραλείψεις σ΄ ένα μεταβαλλόμενο κόσμο» (από τις Σουλτάνα Γκαργκάνα & Σουλτάνα Αβέλλα)·

2. «Εγώ και ο άλλος. Αποδοχή και σεβασμός του διαφορετικού» (από τις Σέβη Κωνσταντινίδου & Κατερίνα Πενιρτζή-Ζαχαράκη)·

3. «Διερευνώντας με τους μαθητές και τις μαθήτριές μας ζητήματα γύρω από την παρουσία της θρησκείας στον δημόσιο χώρο» (από τους Αρσένη Αρσενάκη & Γιώργο Στριλιγκά)·

4. «Μονόλογοι από το Αιγαίο: το ταξίδι και τα όνειρα ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων» (από τις Δήμητρα Κολάση & Ηρώ Ποταμούση)·

5. «Καταναλώνω για να υπάρχω… χωρίς την κτίση;» (από τους Απόστολο Μπάρλο & Βάσω Γώγου)·

6. «Χριστιανικές μορφές, αφηγήσεις και κείμενα: προσωπικές επιλογές και στάσεις σε διλήμματα που θέτει η πολιτική και η οικονομία» (από τις Χρυσάνθη Βαβέτση & Κυριακή Τριανταφυλλίδη)·

7. «Κοινωνικά αδιέξοδα και Ορθόδοξη θεολογία» (από τους Μανώλη Παπαϊωάννου & Εβίτα Ρεντζή).

Μετά την ολοκλήρωση του β΄ κύκλου των εργαστηρίων οι συμμετέχοντες στην ολομέλεια μέσα από συζήτηση και ανατροφοδότηση υπογράμμισαν τις θετικές όψεις της φετινής συνάντησης, επεσήμαναν αδυναμίες και αστοχίες, αλλά με ιδιαίτερη θέρμη ζήτησαν την υλοποίηση με μεγαλύτερη συχνότητα μέσα στον χρόνο, παρόμοιων συναντήσεων σε βιωματικό-παιδαγωγικό πλαίσιο εκφράζοντας παράλληλα τις ευχαριστίες τους προς τη διοργάνωση.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του «Καιρού» ευχαριστεί όλους όσους συνέβαλαν για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης και ειδικότερα την Οργανωτική και την Επιστημονική Επιτροπή, τους εισηγητές και τους επιμορφωτές, τη Διεύθυνση της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών για την άψογη φιλοξενία, τους εθελοντές συναδέλφους που υποστήριξαν τη γραμματεία και τις εργασίες και ιδιαιτέρως όλους τους θεολόγους που συμμετείχαν στις εργασίες, δίνοντας δυναμικά το παρών και συμβάλλοντας δημιουργικά στον διάλογο. Ευχαριστούμε όλους τους συναδέλφους θεολόγους για την εμπιστοσύνη που δείχνουν στην πολύπλευρη παιδαγωγικά και θεολογικά επιμορφωτική προσπάθεια του συλλόγου μας.


Για το Δ.Σ.


                         Ο Πρόεδρος                                                       Ο Γεν. Γραμματέας
                   Χρήστος Καρακόλης                                            Γεώργιος Καπετανάκης
   Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α.                                Δρ. Θεολογίας