Βιβλιοκρισία του Επίκουρου Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. Χαράλαμπου Γ. Ατματζίδη που δημοσιεύτηκε στο νέο τεύχος του περιοδικού Δελτίο Βιβλικών Μελετών (σελ. 175-181)
Πρόσφατα, ο Λέκτορας του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Μόσχος Γκουτζιούδης, εξέδωσε τον παραπάνω καλαίσθητο και σε πρωτότυπο σχήμα τόμο, που θυμίζει οδηγούς μουσείων. Αυτός περιλαμβάνει έναν σύντομο πρόλογο, το κυρίως μέρος, που αποτελείται από επτά άρθρα εμπλουτισμένα με πολλές και αξιόλογες εικόνες αρχαιολογικών χώρων και ευρημάτων, βιβλιογραφία, γλωσσάρι και πίνακες συντομογραφιών, προέλευσης των εικόνων και ευρετηρίου ονομάτων και χωρίων.
1. Στο πρώτο άρθρο με θέμα «Τι είναι η Βιβλική Αρχαιολογία» οριοθετείται από τον συγγραφέα η Βιβλική Αρχαιολογία, ως ο επιστημονικός κλάδος της αρχαιολογίας που εξετάζει τα αρχαιολογικά ευρήματα που σχετίζονται με την Βίβλο και τις περιοχές που αναφέρονται σε αυτή. Ο συγγραφέας αναφέρεται επίσης στην ιστορία της έρευνας και τις δύο κύριες μεθόδους που πρωτοχρησιμοποιήθηκαν στην αρχαιολογία, την στρωματογραφία και την κεραμική τυπολογία. Ακόμη επισημαίνει την καμπή στη μεθοδολογία της αποκαλούμενης Βιβλικής Αρχαιολογίας, που επέρχεται στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Αυτή επήλθε με τρεις τρόπους: πρώτα με την αποστασιοποίηση της αρχαιολογίας από θεολογικά χρωματισμένα κατάλοιπα, όπως η χρήση των όρων «Βιβλική Αρχαιολογία», «Αρχαιολογία της αγίας Γης» και την επικέντρωση του ενδιαφέροντος της αρχαιολογικής σκαπάνης στην δικαίωση όσων αναφέρονται στην Βίβλο. Έπειτα με την μετονομασία της «Βιβλικής Αρχαιολογίας» σε «Αρχαιολογία της Συρίας και της Παλαιστίνης» Έτσι, όπως επισημαίνει ο κ. Γκουτζιούδης, «πρωταρχικό ενδιαφέρον αποκτούσε τώρα η γη και η ιστορία της Παλαιστίνης» και ότι «η αρχαιολογία της αγίας γης βγήκε από το εκκλησιαστικό περιβάλλον και εντάχτηκε στον ακαδημαϊκό χώρο» με την διεπιστημονική συνεργασία της αρχαιολογίας με άλλους επιστημονικούς κλάδους. Στα παραπάνω σημειώνουμε ότι θα πρέπει να αποφεύγεται ο όρος «αγία γη» ή αυτός να τίθεται σε εισαγωγικά, ως έντονα χρωματισμένος θεολογικά και επικίνδυνος πολιτικά όρος. Επίσης θα έπρεπε να χρησιμοποιείται ο όρος «Ισραήλ» αντί του όρου «Παλαιστίνη». Ο τελευταίος είναι δημιούργημα της ρωμαϊκής πολιτικής στην περιοχή που επιβλήθηκε μετά το 130 μ.Χ. για να υποτιμήσει τους Ισραηλίτες.
Για περισσότερα στο: ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου