Σελίδες

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Η εισήγηση της επίκ. καθηγήτριας Βασιλικής Μητροπούλου στην ενότητα με θέμα: Παιδαγωγικά και διδακτικές εφαρμογές του μαθήματος των θρησκευτικών

Η εισήγηση έγινε στην Ημερίδα με θέμα: «Διαπολιτισμικές και Διαθρησκειακές Προκλήσεις στην Ελλάδα του 21ου αιώνα: Τρόποι και τόποι συνάντησης της θρησκευτικής ετερότητας» που διοργανώθηκε την Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ 

Οι σημερινές συνθήκες της Κοινωνίας της Γνώσης και της Πληροφορίας και η σύγχρονη πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης απαιτούν καλά σχεδιασμένες δράσεις επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, προκειμένου αυτοί να αποκτήσουν τα απαραίτητα εφόδια και δεξιότητες για να ανταποκριθούν στις συνεχώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ κατανοώντας την αναγκαιότητα αυτή προχώρησε στην υλοποίηση έργου με τίτλο «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ». Το έργο αυτό του οποίου η επιστημονική υπεύθυνη είναι η επίκ. καθηγήτρια κα Αγγελική Ζιάκα μπορεί να συμβάλλει στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του έργου των θεολόγων της Θράκης και την αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης από αυτούς θρησκευτικής εκπαίδευσης μέσω της παραγωγής από εμάς και διάθεσης σε εσάς του ανάλογου βοηθητικού διδακτικού υλικού.

Η περιοχή της Θράκης είναι μια κοινωνία με συνύπαρξη ατόμων διαφορετικών θρησκειών και εν μέρει πολιτισμών, στον ίδιο γεωγραφικό χώρο. Σε μια τέτοια πολύχρωμη πραγματικότητα τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα προβάλλουν πιο απαιτητικά και σοβαρά από προηγουμένως. Για την αρμονική συνύπαρξη αυτών των θρησκειολογικά και πολιτισμικά διαφορετικών ατόμων είναι ουσιαστικό, κάθε άτομο που ανήκει σε αυτές, να μάθει να ζει μαζί με τον ‘άλλο’, σεβόμενο τη θρησκεία, τον πολιτισμό του και τη γλώσσα του, και, ταυτόχρονα, διατηρώντας τη δική του πολιτισμική ταυτότητα. Οι όποιες θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφορές θα πρέπει να υπάρχουν, όχι ως συνοριακές γραμμές διαχωρισμού αλλά ως σημεία σύγκλισης. Ο πολιτισμός θα πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο, ώστε να υποστηρίζει το συνεργατικό πνεύμα, την αμοιβαία αναγνώριση και αποδοχή. Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε καλύτερα τον ‘άλλο’ είναι να δούμε πώς ζει και πως ενεργεί. Έτσι παρατηρώντας την ποικιλία των αξιών, τις ομοιότητες – αλλά και τις διαφορές – μεταξύ των ανθρώπων, θα ευαισθητοποιηθούμε προς τους «άλλους» και θα τους σεβαστούμε. Τα σχολεία προετοιμάζουν τους αυριανούς πολίτες, οι οποίοι θα κληθούν να ζήσουν με τον ‘άλλο’ στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες και έτσι θα πρέπει να διδαχθούν πώς να κατανοούν τις διαφορετικές έννοιες και εκφράσεις πολιτισμού.
 
Για περισσότερα στο: ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου