ΣΗΛΥΒΡΙΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ: "Σέ μιά ἐποχή παγκοσμιοποίησης, πρέπει, ὡς χριστιανοί, νά δίδουμε κοινή μαρτυρία περί τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου στόν σύγχρονο κόσμο"

Ὁμιλία Μητροπολίτου Σηλυβρίας Μαξίμου 

(Ἱερός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Ταταούλων, 17-1-2015) 

«ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοί μαθηταί ἐστε, ἐάν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» 

(Ἰωάν. 13,35). 

Σεβαστοί Πατέρες, 

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, 

Ἐντός τῶν πλαισίων τῶν κατά τόν μῆνα Ἰανουάριο διοργανουμένων ἐκδηλώσεων γιά τήν ἑνότητα τῶν χριστιανῶν, ἡ ἀποψινή ἐκδήλωση ἀποτελεῖ τήν ἁπαρχή αὐτῶν, οἱ ὁποῖες, ὡς γνωστό, θά συνεχισθοῦν καί σέ ἄλλες χριστιανικές Κοινότητες τῆς Πόλεώς μας. 

Ἐν πρώτοις, διαβιβάζω πρός ὅλους σας, τίς πατρικές εὐχές καί τόν θερμό χαιρετισμό τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὁ Ὁποῖος, ὡς γνωστό, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ἐκκλησιαστικός ἡγέτης πού μεριμνᾶ ὄχι μόνο γιά τήν ἑνότητα μεταξύ τῶν χριστιανῶν, ἀλλά ταυτόχρονα καί γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης, τῆς ἀγάπης καί τῆς καταλλαγῆς μεταξύ τῶν ἀνθρώπων ἀνεξάρτητα ἀπό θρησκεία, φυλή καί ἐθνικότητα. Αὐτό ἄλλωστε ἐπιβάλλει τό ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικό ἦθος καί γενικά τό ἦθος τοῦ γνήσιου χριστιανοῦ. 

Ξεκίνησα τήν ταπεινή μου ὁμιλία μέ ἕνα εὐαγγελικό ρητό τοῦ Κυρίου μας. Τό ρητό αὐτό ἀποτελεῖ τήν πυξίδα μέ τήν ὁποία πρέπει νά πορευόμεθα σέ μιά ἐποχή, ὅπου ἐπικρατεῖ ὁ ἀτομισμός, ὁ φανατισμός, ἡ ἔλλειψη ἀγάπης καί ὁ φόβος ἀποδοχῆς τοῦ ἄλλου καί τοῦ διαφορετικοῦ. Σέ μιά ἐποχή παγκοσμιοποίησης, πρέπει, ὡς χριστιανοί, νά δίδουμε κοινή μαρτυρία περί τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου στόν σύγχρονο κόσμο. Ἀλλά ἡ κοινή μαρτυρία προϋποθέτει τήν ἀγάπη μεταξύ τῶν Χριστιανῶν καί ἐκδηλώσεις, ὅπως ἡ σημερινή, δείχνουν μέ ὁρατό τρόπο τήν μεταξύ μας ἀγάπη. 

Ἡ χριστιανική πίστη δέν εἶναι μία ἰδεολογία ἤ μιά ὁμολογία, ἀλλά ὀφείλει νά εἶναι Ἐκκλησία, γεγονός ἀγαπητικῶν κοινοτήτων, τό ὁποῖο πραγματοποιεῖται μέ τήν χάρη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ὄντως ἀγάπη. Καί πρός αὐτό πρέπει νά ἀποσκοπεῖ ἡ Οἰκουμενική Κίνηση καί γενικά οἱ ὅποιες πρωτοβουλίες γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς χριστιανικῆς ἑνότητας. Στήν χριστιανική πίστη δέν ἔχει θέση ὁ φανατισμός, οἱ ἀκρότητες καί ὁ ἀρρωστημένος ζῆλος, ὁ ὁποῖος καταδικάζεται ἀπό τήν χριστιανική διδασκαλία. Ὅπως λέγει σύγχρονος Ὀρθόδοξος Ἅγιος, ὁ Νεκτάριος, Ἐπίσκοπος Πενταπόλεως, γέννημα τῆς Σηλυβρίας: «ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη ἐκεῖ εἶναι ἡ ἀλήθεια καί τό φῶς. Οἱ διδάσκαλοι τοῦ μίσους εἶναι μαθηταί τοῦ πονηροῦ». 

Δέν χωρεῖ, λοιπόν, ἀμφιβολία, ὅτι ἡ πίστη μας εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι ὁ τρόπος τῆς χριστιανικῆς μας ὕπαρξης. Ἐάν ἀπομονωθεῖ ἡ πίστη ἀπό τήν ἀγάπη καταντᾶ μία ἰδεολογία, ὅμοια μέ τίς πολιτικές ἰδεολογίες, στίς ὁποῖες κυριαρχεῖ ὁ φανατισμός καί ἡ ἀντιπαλότητα. Ὁ ἀληθινός Χριστιανός πρέπει νά ἀγαπᾶ τόν ἄλλο καί νά μεριμνᾶ γι’ αὐτόν καί νά δείχνει πάντοτε τήν ἀγάπη του πρός τούς ἐχθρούς του καί σ’ αὐτούς πού τόν μισοῦν. Εἶναι τελικά μία ἀγάπη δυσκολοκατόρθωτη, ἀλλ΄ὅμως ὁ Κύριός μας αὐτήν τήν ἀγάπη ἀπαιτεῖ νά ἔχουμε! Ἡ ἀγάπη τελικά θά εἶναι τό μέτρο τῆς κρίσης τοῦ Θεοῦ κατά τήν Δευτέρα Αὐτοῦ παρουσία. Γιά νά παραφράσω τά λόγια τοῦ σύγχρονου φιλοσόφου Σάρτρ: «ὁ ἄλλος θά εἶναι ἡ κόλαση ἤ ὁ Παράδεισός μας».

Για περισσότερα στο: ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ