Η εισήγηση του καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ στη συνάντηση με θέμα «Ο Χριστιανισμός στο σύγχρονο κόσμο» που διοργανώθηκε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ στις 5 Απριλίου 2019 από τον Πανελλήνιο Θεολογικό Σύνδεσμο «ΚΑΙΡΟΣ» και το Τμήμα Θεολογίας ΑΠΘ
στον Γιώργο Α. Τσανανά
Η δυναμική του εκπαιδευτικού συστήματος συναρτάται χωρίς αμφιβολία από τις δυνατότητες συνεχούς προσαρμογής του, η οποία προσδιορίζεται από την αμφίδρομη σχέση της εκπαίδευσης και της κοινωνικής πραγματικότητας. Οι κοινωνικές ανάγκες προσδιορίζουν κατά βάση (μαζί με ψυχοπαιδαγωγικά κριτήρια) το περιεχόμενο της παρεχόμενης σχολικής εκπαίδευσης και το εκπαιδευτικό σύστημα συμβάλλει στην ανάπτυξη της κοινωνίας, καλλιεργώντας βασικές αξίες για τη ζωή, την κοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να επιδράσει θετικά στην κοινωνία.
Με βάση τις σύγχρονες θεωρίες μάθησης και διδακτικής αλλά και τις συνθήκες της κοινωνίας του 21ου αιώνα πήγασε η ανάγκη για έναν νέο σχεδιασμό του μαθήματος των Θρησκευτικών. Οι αλλαγές που έχουν επέλθει στην κοινωνία, στον πολιτισμό, και η εμφάνιση νέων προκλήσεων[1] οδήγησαν στη διαμόρφωση νέων κατευθύνσεων και κριτήριων για τον τρόπο διδασκαλίας και την επιλογή της θεματικής του[2]. Οι σκοποί του μαθήματος επαναδιατυπώθηκαν με τέτοιο τρόπο που να ανταποκρίνονται στη νέα πραγματικότητα.
Στο πλαίσιο λοιπόν μιας δυναμικής προσαρμογής συντάχθηκε το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (ΠΣ) στα Θρησκευτικά πρώτα Δημοτικού και Γυμνασίου (2011-2014) και το 2015 στα Θρησκευτικά Λυκείου, διαδικασία που είχε ξεκινήσει με το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγράμματος Σπουδών και τα Αναλυτικά Προγράμματα (ΑΠ) του 2003 για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο και, ακολούθως, στα σχολικά βιβλία του Δημοτικού και του Γυμνασίου (2006). Στα ΠΣ και στους Οδηγούς Εκπαιδευτικών εξηγούνται ακροθιγώς οι νέες συνθήκες και απαιτήσεις για τη θρησκευτική εκπαίδευση στο Ευρωπαϊκό Περιβάλλον.
Λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις της εποχής[3] η πρόταση του νέου ΠΣ διευρύνει τον ορίζοντα και παρουσιάζει ένα μάθημα ανοικτό, πλουραλιστικό, οικουμενικό. Η πορεία που ακολουθεί έχει ως αφετηρία την ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση του τόπου και κατόπιν ανοίγεται στον θρησκευτικό ορίζοντα ολόκληρου του κόσμου. Το περιεχόμενό του δίνει έμφαση στην ορθόδοξη θεολογική παράδοση, η οποία μπολιάζει καίρια και ουσιαστικά όλη τη δομή του και παράλληλα εμπλουτίζεται με περισσότερα στοιχεία για τις άλλες χριστιανικές παραδόσεις και τις άλλες μεγάλες θρησκείες. Όπως επισημαίνεται από τον Στ. Γιαγκάζογλου, αρμόδιο για την υλοποίηση του νέου ΠΣ, σχολιάζοντας τις συντεταγμένες του[4], «το ΜτΘ βεβαίως και έχει ως κέντρο, αφετηρία και πρωταρχικό μέλημα την ορθόδοξη πίστη και ζωή, αλλά οφείλει και πρέπει να έχει ορίζοντα αναφοράς και διαλόγου και με τις άλλες χριστιανικές κατανοήσεις, τις άλλες θρησκευτικές παραδόσεις και τις σύγχρονες φιλοσοφικές ή άλλες μορφές πνευματικότητας. Ένας ουσιαστικός διάλογος, ανάμεσα στο κέντρο και τον ορίζοντα… συνιστά κυρίως και κατεξοχήν την πεμπτουσία της χριστιανικής μαρτυρίας στο σύγχρονο και ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο μας»[5].
Για περισσότερα: ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου