Παναγιώτης Σκαλτσής, Ἡ νηστεία κατά τίς Προσυνοδικές Συζητήσεις

Η εισήγηση του Προέδρου του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ στο συνέδριο με θέμα: «Προς την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» (Ἱερά Μονή Βλατάδων, 3-5 Δεκεμβρίου 2015)

Μεταξύ τῶν θεμάτων πού σέ θεολογικό, ἱστορικό, λειτουργικό καί κανονικό ἐπίπεδο κλήθηκαν νά συζητήσουν τά Ὄργανα Προπαρασκευῆς τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου εἶναι καί τό τῆς νηστείας. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Μελέτιος Δ΄ (Μεταξάκης) εἶχε θέσει τό ζήτημα αὐτό στό Πανορθόδοξο Συνέδριο πού συνεκλήθη τό Μάϊο τοῦ ἔτους 1923 στήν Κωνσταντινούπολη. Ἡ πρότασή του μάλιστα ἦταν νά τηροῦνται μόνο οἱ ἀρχαῖες νηστεῖες, δηλαδή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς πρό τοῦ Πάσχα καί τῶν ἡμερῶν Τετάρτης καί Παρασκευῆς, πού καθορίζονται ἀπό τόν 68ο ἀποστολικό κανόνα. Στόν πρῶτο ὅμως κατάλογο θεμάτων τῆς Συνόδου πού κατήρτησε ἡ ἐπί τοῦ μακαριστοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Φωτίου Β΄ συγκληθεῖσα στό Ἅγιον Ὄρος καί δή στήν Ἱερά Μονή Βατοπεδίου τόν Μάιο τοῦ ἔτους 1930 τό ζήτημα τῆς νηστείας δέν ὑπῆρχε. Αὐτό τέθηκε στήν ἐν Ρόδῳ πρώτη Πανορθόδοξο Διάσκεψη τό 1961, οπότε καί διευρύνθηκε ὁ κατάλογος καί ὁριστικοποιήθηκαν οἱ ἀποφάσεις γιά τήν προπαρασκευή καί σύγκληση τῆς Συνόδου. Ἡ ἀκριβής διατύπωση τοῦ θέματος πού περιέχεται στήν Τρίτη Ἑνότητα μέ τό γενικό τίτλοΔιοίκησις καί Ἐκκλησιαστική Εὐταξία, ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἀναπροσαρμογή τῶν περί τῆς Νηστείας Ἐκκλησιαστικῶν Διατάξεων, συμφώνως ταῖς ἀπαιτήσεσι τῆς συγχρόνου ἐποχῆς»[1].

Για περισσόυετα στο:  ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ