"ΕΣΤΙΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΓΩΓΗ ΤΙΣ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΤΗ ΨΥΧΗ ΕΠΙΠΟΝΩΣ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟ ΚΑΚΙΑΣ ΚΗΛΙΔΩΝ ΑΥΤΗΝ ΕΚΚΑΘΑΙΡΟΥΣΑ ..." (ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ)

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος

Το Άγιο Πνεύμα στην καθημερινή ζωή των χριστιανών (Εφε 5:8β-19)

Καθηγητής Μιλτιάδης Κωνσταντίνου
Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Σύμφωνα με μια αρχαία λειτουργική παράδοση της ανατολικής Εκκλησίας η επόμενη μέρα μιας μεγάλης γιορτής είναι αφιερωμένη στο κεντρικό πρόσωπο που πρωταγωνιστεί στο εορταζόμενο γεγονός. Έτσι, η επομένη των Χριστουγέννων είναι αφιερωμένη στην Παναγία, η επομένη της Βάπτισης του Ιησού στον Ιωάννη τον Πρόδρομο και η επομένη της Πεντηκοστής στο Άγιο Πνεύμα.

Όμως, αν και σύνολη σχεδόν η χριστιανική παράδοση αναγνωρίζει το Άγιο Πνεύμα ως το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, ως Θεό δηλαδή, στη σκέψη πολλών χριστιανών κυριαρχεί μια πιο υποτιμητική γι’ αυτό αντίληψη. Προφανώς υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η χριστιανική εικονογραφία, στην οποία το Άγιο Πνεύμα παριστάνεται ως περιστέρι, με αποτέλεσμα η σκέψη πολλών χριστιανών να οδηγείται συνειρμικά σε κάτι αγνό, σε κάτι όμορφο και χαριτωμένο, σπάνια όμως στον ίδιο τον Θεό που παίζει κυρίαρχο ρόλο στη χριστιανή ζωή.

Σύμφωνα με τη δογματική διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Θεός είναι ένας, αλλά δεν είναι μονάδα, είναι τριάδα. Ο Θεός, δηλαδή, δεν είναι ένα όν κλεισμένο στον εαυτό του, αλλά είναι μια κοινωνία τριών προσώπων. Αν και σε κάθε ύμνο και προσευχή της Εκκλησίας ομολογείται η πίστη αυτή, η σημασία της σπάνια συνειδητοποιείται από τους πιστούς. Ίσως, μάλιστα, στα αφτιά κάποιων να ηχούν αυτά πολύ θεωρητικά, και κάποιοι ενδεχομένως να σκέφτονται ότι όλα αυτά είναι σημαντικά για τους θεολόγους αλλά ελάχιστη ή καθόλου σημασία έχουν για την καθημερινή ζωή των πιστών. Άλλωστε, κυρίαρχες στη σύγχρονη σκέψη είναι διάφορες απλουστευτικές θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες όλες οι θρησκείες είναι ίδιες, όλες έχουν θετικές πλευρές, οπότε αρκεί να κάνει κανείς την προσευχή του στον Θεό, όποιος κι αν είναι αυτός, και αν είναι καλός άνθρωπος θα εισακουστεί. Όσοι όμως υποστηρίζουν τέτοιες απόψεις ξεχνούν το πιο βασικό· ότι για να ακούσει κάποιος θεός πρέπει να είναι σε θέση να ακούει.
Για να γίνει, λοιπόν, κατανοητή η σημασία που έχει για την καθημερινή ζωή του χριστιανού η πίστη στην Αγία Τριάδα, πρέπει να γίνει ένα ξεκαθάρισμα των όρων “άτομο” και “πρόσωπο”. Ο όρος “άτομο” δηλώνει κάτι το αυτοτελές, το αυτόνομο, που μπορεί να υπάρχει από μόνο του χωρίς οποιαδήποτε σχέση με οτιδήποτε άλλο. Στη φύση, δύο άτομα ακόμα κι αν ενωθούν για να σχηματίσουν ένα μόριο, παραμένουν ανεξάρτητα, καθώς στο άτομο το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στο εσωτερικό του, στον πυρήνα του. Σε ανθρώπινο επίπεδο, ο όρος “άτομο” δηλώνει τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, με τα ατομικά του ενδιαφέροντα και τις επιδιώξεις, που φροντίζει να τα πετύχει χωρίς κατ’ ανάγκην να λαμβάνει υπόψη του τα άλλα άτομα ή και σε βάρος των άλλων ατόμων. Γι’ αυτό, για τη ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ των ατόμων απαιτείται η θέσπιση πολύ αυστηρών νόμων και διατάξεων, ώστε το κάθε άτομο να προστατεύεται από τα άλλα. Αντίθετα, ο όρος “πρόσωπο” δηλώνει κάτι που είναι στραμμένο προς τα έξω, κάτι που υπάρχει μόνο σε σχέση με κάτι άλλο. Κανένα από τα πράγματα που υπάρχουν στη φύση δεν έχει πρόσωπο, εκτός από τον άνθρωπο. Μόνον ο άνθρωπος έχει πρόσωπο· το πρόσωπό του όμως ο κάθε άνθρωπος δεν το βλέπει ο ίδιος, αλλά το βλέπουν μόνον εκείνοι που βρίσκονται σε σχέση μαζί του, και μόνον εφόσον αυτός στρέψει το πρόσωπό του προς αυτούς. Έτσι, για τη ρύθμιση των μεταξύ τους σχέσεων δεν χρειάζονται νόμοι· αρκεί η διάθεση του ενός να στραφεί προς τον άλλον.
Ανάλογα ισχύουν και για τον Θεό. Ένας θεός-μονάδα σημαίνει ένας θεός με χαρακτηριστικά ατόμου· είναι κλεισμένος στον εαυτό του και υπάρχει χωρίς οποιαδήποτε σχέση με οτιδήποτε. Είναι προφανές ότι ένας τέτοιος θεός κάθεται μεγαλοπρεπής στον θρόνο του και δεν ενδιαφέρεται να ακούσει, αλλά ούτε και μπορεί να ακούσει κανέναν. Αντίθετα, ένας θεός-τριάδα σημαίνει ένας θεός κοινωνία προσώπων· το κάθε πρόσωπο είναι στραμμένο προς το άλλο και υπάρχει σε σχέση με το άλλο. Το κάθε πρόσωπο είναι σε τέτοιο βαθμό απαλλαγμένο από ατομικά ενδιαφέροντα και επιδιώξεις, ώστε η θεότητα να παραμένει μία, είναι ένας θεός και ποτέ δεν διαιρείται σε τρεις θεούς. Αυτονόητο, λοιπόν, είναι ότι ένας τέτοιος θεός, ένας θεός κοινωνία προσώπων μπορεί να στρέψει το πρόσωπό του προς τα έξω, προς τον κόσμο, να έρθει, δηλαδή, σε κοινωνία με άλλα πρόσωπα. Γι’ αυτό οι χριστιανοί θεωρούν ότι βρίσκονται συνεχώς «ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ» και διακηρύσσουν προς αυτόν την πίστη τους ότι: «ἀνοίξαντός σου την χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος·ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον,ταραχθήσονται» (Ψαλ 103:28-29). Έτσι, παρακαλούν καθημερινά τον Θεό: «Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ’ ἐμοῦ»(Ψαλ 26:9· 68:18· 101:3· 142:7· πρβλ Ψαλ 12:2· 21:25· 29:8· 43:25· 87:15) ή «μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου,καὶ τὸ Πνεῦμα σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ» (Ψαλ 50:13).
Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία για την καθημερινότητα των χριστιανών είναι ότι αυτός ο Θεός δημιουργεί τους ανθρώπους «κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσίν» του· τους δημιουργεί δηλαδή ως κοινωνία προσώπων και τους δίνει τη δυνατότητα να τον μοιάσουν, να γίνουν μια κοινωνία με τόσο στενούς μεταξύ τους δεσμούς ώστε να γίνουν όλοι σαν ένας άνθρωπος. Αλλά ο Θεός γνωρίζει πόσο δύσκολο είναι για τον άνθρωπο να απαλλαγεί από την ατομικότητά του, να στραφεί ως πρόσωπο προς τον άλλον, να δώσει προτεραιότητα στα ενδιαφέροντα και στις ανάγκες των άλλων, φτάνοντας μέχρι και στη θυσία των δικών του. Γι’ αυτό ο Χριστός υποσχέθηκε στους μαθητές του ότι όταν ολοκληρώσει τη δράση του στη γη δεν πρόκειται να τους αφήσει μόνους, αλλά θα τους στείλει κάποιον άλλον που θα βρίσκεται συνέχεια μαζί τους και θα τους συμπαραστέκεται. Αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας και του κάθε χριστιανού χωριστά. Να δημιουργήσει μια τέλεια κοινωνία προσώπων όμοια με την κοινωνία των προσώπων της Αγίας Τριάδας. Εναπόκειται στους χριστιανούς να συνεργαστούν μαζί του. Το αποστολικό ανάγνωσμα της αφιερωμένης στο Άγιο Πνεύμα σύναξης περιγράφει το πώς: «Να ζείτε ως άνθρωποι που ανήκουν στο φως· καθώς από το Άγιο Πνεύμα προέρχεται κάθε τι που είναι καλό, δίκαιο κι αληθινό. Να εξετάζετε τι αρέσει στον Κύριο. Και να μη συμμετέχετε στα σκοτεινά κι ανώφελα έργα των άλλων … Προσέχετε, λοιπόν, καλά, πώς ζείτε· μη ζείτε σαν ασύνετοι αλλά ως συνετοί. Να χρησιμοποιείτε σωστά το χρόνο σας, γιατί ζούμε σε πονηρούς καιρούς. Γι' αυτό μην είστε άφρονες, αλλά ν' αντιλαμβάνεστε τι θέλει ο Κύριος από σας» (Εφε 5:8β-11,15-17).

Το Άγιο Πνεύμα είναι ο συμπαραστάτης όλων των ανθρώπων· είναι ο Θεός που κατοικεί μόνιμα στον κόσμο, ανάμεσα στους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να κάνει κανείς τίποτα μεγάλο, τίποτα θαυμαστό, τίποτα δύσκολο, τίποτα αξιόμισθο, καθώς παρέχει τη συμπαράστασή του δωρεάν. Χρειάζεται μόνον απόφαση να τη δεχθεί κανείς.

Πρόγραμμα ΚΑ' Παυλείων: "Υπομονή και καρτερία"


Παρουσιάστηκαν από τον Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας οι εκδηλώσεις που είναι ενταγμένες στα φετινά 21α Παύλεια. Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν στις 31 Μαΐου και θα ολοκληρωθούν στις 29 Ιουνίου. Θέμα των φετινών εκδηλώσεων είναι «Υπομονή και καρτερία». Μιλώντας για τις φετινές εκδηλώσεις ο Μητροπολίτης σημείωσε:

«Εισερχόμαστε στα 21α Παύλεια. Ξεκινούμε με ζήλο να συνεχίσουμε αυτό το έργο, που τιμά την τοπική εκκλησία και την περιοχή. Είναι ένας θεσμός που έχει πετύχει. Φέτος το θέμα είναι η «υπομονή και καρτερία». Είναι ένα θέμα πολύ πλούσιο που θα το προσεγγίσουμε από πολλές πλευρές. Είναι ένα θέμα που το έχουμε πολύ ανάγκη και αφορά όλους. Χωρίς υπομονή και ελπίδα δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Ελπίζουμε ότι ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει. Τα Παύλεια έχουν μπει στην ζωή της κοινωνίας μας και πολλοί φορείς επιθυμούν να εντάξουν στο πρόγραμμά μας τις εκδηλώσεις τους. Παράλληλα έχουμε την ευκαιρία να τιμήσουμε τη νεότητα».

Το πρόγραμμα

Κυριακή 31 Μαΐου
11:00 2ο Διενοριακό Πρωτάθλημα Σκάκι (τελικός αγώνας) (Κατασκηνωτικό Κέντρο - Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά)

19:00 «Κρίση και ελπίδα» Εκδήλωση λήξης του πνευματικού έργου της Ιεράς Μητροπόλεως – τελετή βράβευσης 4ου Παύλειου Μαθητικού Διαγωνισμού «κρίση & ελπίδα» - 2ου Διενοριακού τουρνουά σκάκι καί των αθλητικών ἐκδηλώσεων «Δημήτριος Βικέλας 2015» (Χώρος Τεχνών – Βέροια)

Δευτέρα 1 Ιουνίου
19:00 «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ» Αντιαιρετική Ημερίδα (Αίθουσα Δημαρχείου - Μελίκη)

Παρασκευή 5 Ιουνίου
7:00 Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής Χαριέσσης : 400 χρόνια ιστορίας Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και επετειακές εκδηλώσεις (Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής - Χαρίεσσα)

20:00 Βυζαντινές αποχρώσεις Εγκαίνια της 2ης έκθεσης των έργων της Σχολής Βυζαντινών Τεχνών της Ιεράς Μητροπόλεως (Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο - Βέροια)

Σάββατο 6 Ιουνίου
10:00 Βυζαντινά πνευματικά και πολιτιστικά πρότυπα στο Σλαβικό κόσμο Ημερίδα Ιερέων (Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο - Βέροια)

Κυριακή 7 Ιουνίου
7:30 Αρχιερατική Θεία Λειτουργία Με την ευκαιρία έναρξης των ΚΑ ΄ ΠΑΥΛΕΙΩΝ (Βήμα Αποστόλου Παύλου – Βέροια)

11:00 «Παιδιά & Περιβάλλον» Μαθητική εκδήλωση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (Νάουσα -Αλεξάνδρεια)
« Υπομονής τελείωσις Μαρτύρων Αίματα»

20:00 Έναρξη των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων των ΚΑ' ΠΑΥΛΕΙΩΝ (Δημοτικό Θέατρο – Νάουσα)

Δευτέρα 8 Ιουνίου
19:00 Σύγχρονες Μορφές της Εκκλησίας Ημερίδα αφιερωμένη στο μακαριστό γέροντα Αμφιλόχιο της Πάτμου (Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο - Βέροια)

Πέμπτη 11 Ιουνίου
20:30 Με τα φτερά της ελληνικής μουσικής Συναυλία παραδοσιακών τραγουδιών (Αίθουσα Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου - Ανατολικό)

Παρασκευή 12 Ιουνίου
19:00 «εν τη υπομονή υμών, κτήσασθε τας ψυχάς υμών» Ημερίδα Κατηχητών (Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο - Βέροια)

Σάββατο 13 Ιουνίου
10:00 Διακονία και Υπομονή Ημερίδα πρεσβυτερών και μητέρων κληρικών (Ιερός Ναός Αγίων Αποστόλων - Κύμινα)

20:00 Νέοι Σολίστες Μαθητική επίδειξη του Ωδείου και της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως (Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο - Βέροια)

Κυριακή 14 Ιουνίου
11:30 Νέοι Σολίστες Μαθητική επίδειξη του Ωδείου και της Ιεράς Μητροπόλεως (Αίθουσα ΕΡΙΑ - Νάουσα)

20:00 « Ω Πανύμνητε Μήτερ» Βιβλιοπαρουσίαση – Συναυλία Βυζαντινής Μουσικής (Πνευματικό Κέντρο Ι.Ν. Κοιμ. Θεοτόκου – Αλεξάνδρεια)

Δευτέρα 15 Ιουνίου
19:00 ΥΦΑΔΙ : 15 χρόνια αγάπης και προσφοράς Ημερίδα – Παρουσίαση του έργου της 15ετίας του Συλλόγου γονέων, κηδεμόνων και φίλων του δημιουργικού εργαστηρίου ΑμεΑ «ΥΦΑΔΙ» (Πολυχώρος ΒΕΤΛΑΝΣ– Νάουσα)

Τετάρτη 17 Ιουνίου
10:30 Η αρετή της υπομονής ως προϋπόθεση της πνευματικής ζωής Ημερίδα Πνευματικών (Πνευματικό Κέντρο - Βέροια)

20:00 Θεομητορικά άσματα και κείμενα Βιβλιοπαρουσίαση – Συναυλία Βυζαντινής Μουσικής (Ι.Ν. Κοιμ. Θεοτόκου – Χαλάστρα)

Παρασκευή 19 Ιουνίου
10:00 Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς :Διεθνείς μελέτες στα θεολογικά και φιλοσοφικά έργα του Επιστημονικό συμπόσιο (Ιερά Μονή Θεοτόκου Καλλίπετρας)

19:00 «Καβασίλεια» Πολιτιστικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή τοπικών συλλόγων (Προαύλιο Δημοτικού Σχολείου – Καβάσιλα)

Σάββατο 20 Ιουνίου
10:00 Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς :Διεθνείς μελέτες στα θεολογικά και φιλοσοφικά έργα του Συνέχεια εργασιών επιστημονικού συμποσίου (Ιερά Μονή Θεοτόκου Καλλίπετρας)

10:00 «Δημήτριος Βικέλας» Διαμητροπολιτικό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου-Πετοσφαίρισης (ΔΑΚ Μακροχωρίου)
Χρώμα και θέση στη Βυζαντινή αγιογραφία

18:00 Β' Συνέδριο Βυζαντινών Τεχνών (Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο - Βέροια)

Κυριακή 21 Ιουνίου
10:00 Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς :Διεθνείς μελέτες στα θεολογικά και φιλοσοφικά έργα του Συνέχεια εργασιών επιστημονικού συμποσίου (Ιερά Μονή Θεοτόκου Καλλίπετρας)
Με υπομονή και αγάπη

20:00 Τελετή ορκωμοσίας των εθελοντών νοσηλευτικής του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο - Βέροια)

Δευτέρα 22 Ιουνίου
10:00 Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς :Διεθνείς μελέτες στα θεολογικά και φιλοσοφικά έργα του Συνέχεια εργασιών επιστημονικού συμποσίου (Ιερά Μονή Θεοτόκου Καλλίπετρας)

10:00 Η ευθύνη της Εκκλησίας για καταλλαγή και ενότητα Ημερίδα Θεολόγων (Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο - Βέροια)

20:00 Νάουσα 1906 – 1922 Βιβλιοπαρουσιάση (Πολυχώρος ΒΕΤΛΑΝΣ– Νάουσα)

Τρίτη 23 Ιουνίου
20:00Γκριζάλι – Αγκαθιά : 80 χρόνια ιστορίας Εγκαίνια έκθεσης λαογραφικού υλικού – Βιβλιοπαρουσίαση – Πολιτιστικές εκδηλώσεις (Πνευματικό Κέντρο Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου – Αγκαθιά)

Τετάρτη 24 Ιουνίου
20:00 Εξαρτήσεις στη σύγχρονη εποχή Εκδήλωση με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών (Πνευματικό Κέντρο Ι.Ν. Κοιμ. Θεοτόκου – Αλεξάνδρεια)

Παρασκευή 26 Ιουνίου
9:30 Υπομονή και καρτερία στη σύγχρονη εποχή κατά τον Απόστολο Παύλο Έναρξη Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου (Αντωνιάδεια Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Βέροια)

18:00 Υπομονή και καρτερία στη σύγχρονη εποχή κατά τον Απόστολο Παύλο Συνέχεια Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου (Αντωνιάδεια Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Βέροια)

20:30 «Αγάπησα το μαρτύριο» –ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ: Των πασχόντων ιατρός και λιμάνι Ορατόριο (Χώρος Τεχνών – Βέροια)

Σάββατο 27 Ιουνίου
09:00 Υπομονή και καρτερία στη σύγχρονη εποχή κατά τον Απόστολο Παύλο Συνέχεια Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου (Αντωνιάδεια Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Βέροια)

18:00 Υπομονή και καρτερία στη σύγχρονη εποχή κατά τον Απόστολο Παύλο Συνέχεια Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου (Αντωνιάδεια Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Βέροια)

Κυριακή 28 Ιουνίου
11:30 Υπομονή και καρτερία στη σύγχρονη εποχή κατά τον Απόστολο Παύλο Συνέχεια και Λήξη Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου (Αντωνιάδεια Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Βέροια)

19:00 Πανηγυρικός Εσπερινός της μνήμης του Αποστόλου Παύλου με την παρουσία Αρχιερέων – Εκπροσώπων των Ορθοδόξων Πατριαρχείων και Εκκλησιών (Ιερός Μητροπολιτικός Ναός – Βέροια)

Δευτέρα 29 Ιουνίου
07:00 Όρθρος και Διορθόδοξο Αρχιερατικό Συλλείτουργο με την παρουσία Αρχιερέων – Εκπροσώπων των Ορθοδόξων Πατριαρχείων και Εκκλησιών (Ιερός Μητροπολιτικός Ναός – Βέροια) 

19:00 Λιτανεία και Πανηγυρικός Εσπερινός με διορθόδοξη Αρχιερατική Συγχοροστασία (Βήμα Αποστόλου Παύλου – Βέροια)

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη. Όλες οι εκδηλώσεις που στεγάζονται στον Χώρο Τεχνών, στην Αντωνιάδεια Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Βέροιας και στο Δημοτικό Θέατρο Νάουσας συνδιοργανώνονται με τον Δήμο Βέροιας και το Δήμο Νάουσας, αντίστοιχα.

Πηγή: http://www.pliroforiodotis.gr/index.php/news/society/difere/10675-2015-05-28-10-28-27 

Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου: Δελτίο Τύπου για το συνέδριο στην Πράγα



Δελτίο Τύπου


Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 22-24 Μαΐου στην Πράγα της Τσεχίας το Διεθνές Διδακτορικό και Μεταδιδακτορικό Συνέδριο, που διοργανώθηκε από την Προτεσταντική Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καρόλου, με γενικό θέμα: «Η οικουμενική υποδοχή και κριτική της ορθόδοξης θεολογίας του 20ου αιώνα στην Εξορία και τη Διασπορά». Πρόκειται για το 5ο στη σειρά συνέδριο που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Η συμβολική διαμεσολάβηση της ολότητας στη δυτική Ορθοδοξία», το οποίο και χρηματοδοτήθηκε από τη Δημοκρατία της Τσεχίας. Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου εκπροσωπήθηκε από τους επιστημονικούς συνεργάτες της, Νικόλαο Ασπρούλη (MTh., Υποψ. Δρ. Φιλοσοφίας, ΕΑΠ, περιοδικό Θεολογία) και Γιώργο Βλαντή (MTh. Βοηθό της Έδρας ορθόδοξης συστηματικής θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Ludwig-Maximilians του Μονάχου, Γερμανία). Εκτός από τις κύριες εισηγήσεις κατά τη διάρκεια του συνεδρίου έλαβαν χώρα τρεις στρόγγυλες τράπεζες ενώ παρουσιάστηκε και ικανός αριθμός σύντομων ανακοινώσεων.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης μέρας του συνεδρίου, μετά την εισαγωγική ομιλία της Δρ. Ivana Noble (Καθηγήτριας Οικουμενικής Θεολογίας, Προτεσταντική Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καρόλου, Τσεχία) σχετικά με το θέμα του συνεδρίου, ο Δρ. Johannes Oeldemann (Johannes-Möhler Institut, Paderborn) ανέπτυξε το θέμα «Ζώντες ερμηνευτές του θησαυρού της παράδοσης: Οι καρποί και οι προκλήσεις από τη θεολογική και πνευματική συνάντηση μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα». Ο π. John Behr (Κοσμήτωρ και Καθηγητής Πατερικής Θεολογίας στο Θεολογικό Σεμινάριο του αγίου Βλαδίμηρου, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α) μίλησε με θέμα «Από το συγχρονικό νου στη διαχρονική συμφωνία: επιστρέφοντας στους Πατέρες μετά από την νέο-πατερική περιπέτεια». Στην πρώτη στρόγγυλη τράπεζα που ακολούθησε υπό την προεδρία του Δρ. Tim Noble (ETF UK, Prague) συμμετείχαν η Δρ. Ελένη Κασσελούρη-Χατζηβασιλειάδη (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο), ο Δρ. Christoph Schneider (Ινστιτούτο Ορθόδοξων Χριστιανικών Σπουδών, Cambridge) και ο Γιώργος Βλαντής. Στην στρόγγυλη αυτή τράπεζα συζητήθηκε μεταξύ άλλων το ερώτημα, πώς είναι δυνατό να προχωρήσουμε πέρα από τα σχήματα και τις ιδεολογικές στρεβλώσεις του Άλλου. Οι συμμετέχοντες στην στρόγγυλη αυτή τράπεζα κλήθηκαν να προβληματιστούν σχετικά με τη μακροχρόνια υπάρχουσα ένταση σχετικά με την ορθόδοξη υποδοχή της οικουμενικής κίνησης, όπως επίσης και για τον τρόπο υποδοχής των Ορθοδόξων από τους άλλους, αλλά και για τα διάφορα είδη αιχμαλωσίας της ορθόδοξης θεολογίας («βαβυλώνια αιχμαλωσία», αντι-δυτική αιχμαλωσία, νεο-πατερική αιχμαλωσία, εκκλησιοκεντρική αιχμαλωσία). Στην προοπτική αυτή συζητήθηκαν δύο περαιτέρω ερωτήματα: Τι σημαίνει ότι η ορθόδοξη θεολογία θα πρέπει να απελευθερωθεί; Ποια θετικά στοιχεία θα μπορούσαμε να προσλάβουμε από όλους αυτούς τους θεολόγους της εξορίας; Η πρώτη μέρα του συνεδρίου ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση σύντομων ανακοινώσεων στο πλαίσιο τριών παράλληλων ομάδων, όπως μεταξύ άλλων: Zdenko Širka (PhD ABD, Jabok College and ETF UK, Prague) «Εναλλακτική ερμηνευτική ως απάντηση στις διάφορες ορθόδοξες προκλήσεις», Viorel Coman (Υποψήφιος Διδάκτωρ, Ρωμαιοκαθολική Θεολογική Σχολή, KU Leuven, Βέλγιο), "Radix Omnium Malorum Filioque Est" Μια κριτική θεώρηση των θέσεων του Vl. Lossky και του D. Staniloae για τη σχέση του filioque προς τη διδασκαλία περί Εκκλησίας», Marieke Maes (Fontys University, Ουτρέχτη, Ολλανδία) «Ελπίδα, ερμηνευτική και εσχατολογία- με βάση τη φιλοσοφία του Paul Ricœur», Filip Härtel (Υποψήφιος Διδάκτωρ, ETF UK, Πράγα, Τσεχία) «Πέντε λεπτά διαθρησκειακού διαλόγου στο έργο Anatheism του Richard Kearney», κλπ.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης μέρας του συνεδρίου και μετά την πρωινή προσευχή (η οποία είχε προετοιμαστεί από τους ορθοδόξους συμμετέχοντες και ήταν αφιερωμένη στην ειρήνη), έλαβε χώρα η συνεδρία με τίτλο «Πρόσωπα που ενσάρκωσαν τον οικουμενικό διάλογο και η επιρροή τους». Στη συνεδρία αυτή η Δρ. Ελένη Κασσελούρη- Χατζηβασιλειάδη μίλησε με θέμα «Η Elizabeth Behr-Sigel: Μια σημαντική ορθόδοξη και οικουμενική προσωπικότητα του 20ου αιώνα». Ο Δρ. Robert Svatoň (Θεολογική Σχολή Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος, Palacky University, Olomouc) μίλησε για τη σημαντική οικουμενική προσωπικότητα, τον καρδινάλιο και επιφανή στοχαστή “Tomáš Špidlík, ενώ ο Δρ. Stefan Höschele (Theologisch Hochschule Friedensau) παρουσίασε την προσωπικότητα του «Bert B. Beach», ως γεφυροποιού. Μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίας ακολούθησε η δεύτερη στρόγγυλη τράπεζα υπό την προεδρία του Δρ. Parush Parushev (IBTSC, Άμστερνταμ, Ολλανδία) και τη συμμετοχή του Νικόλαου Ασπρούλη, της Δρ. Anne Marie Reijnen (Καθολικό Ινστιτούτο, Παρίσι, Γαλλία) και της Δρ. Nevena Dimitrova (Σόφια, Βουλγαρία). Η στρόγγυλη αυτή τράπεζα ασχολήθηκε με τους ενδεχόμενους τρόπους ειλικρινούς συνάντησης και επικοινωνίας με τον άλλο. Επιπλέον ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες στην στρόγγυλη αυτή τράπεζα να προβληματιστούν και να σχολιάσουν ερωτήματα όπως τα ακόλουθα: Πώς μπορείτε να φανταστείτε την θεολογία ως ένα κοινό εγχείρημα; Σε ποιο βαθμό νομίζετε ότι είναι δυνατό και χρήσιμο να τεθούν σε παρένθεση τα επίθετα: Ορθόδοξος, Καθολικός, Προτεστάντης ...;. Κατά τη διάρκεια της απογευματινής συνεδρίας παρουσιάστηκαν δύο εισηγήσεις, η πρώτη από την Δρ. Anne Marie Reijnen με θέμα «Ένα χωριό ή μια πόλη; Διαφορετικά πρότυπα συμβίωσης οδηγούν σε διαφορετικά είδη εκκλησιολογίας», και η δεύτερη από την Δρ. Kateřina Bauerová (ETF UK Πράγα, Τσεχία) με τίτλο «Γεωγραφικοί και φαντασιακοί χώροι: Ο Sergei Bulgakov και η Joanna Reitlinger στην Πράγα». Η δεύτερη μέρα του συνεδρίου ολοκληρώθηκε με μια περιήγηση στην πόλη της Πράγας σε τρείς ομάδες. Η πρώτη ομάδα υπό την καθοδήγηση της Katerina Bauerová επισκέφτηκε τα μέρη όπου έζησαν οι Ρώσοι εμιγκρέδες στην Πράγα, η δεύτερη υπό την καθοδήγηση του Martin Kováč ακολούθησε τα βήματα της Χουσιτικής μεταρρύθμισης στην πόλη ενώ η τρίτη ομάδα υπό τον Filip Härtel επισκέφτηκε το μουσείο της μουσικής στην Πράγα.
Την Κυριακή (24 Μαίου), μετά την πρωινή Λειτουργία, έλαβε χώρα η τελευταία στρόγγυλη τράπεζα υπό την προεδρία του Γιώργου Βλαντή, με τη συμμετοχή των Δρ. Ivana Noble, Δρ. Kateřina Bauerová, Δρ. Tim Noble, Δρ. Parush Parushev, όπου και συζητήθηκε αναλυτικά με αφορμή το πενταετές αυτό πρόγραμμα, το ερώτημα για την τρέχουσα κατάσταση της ορθόδοξης θεολογίας. Την στρόγγυλη τράπεζα ακολούθησε συζήτηση με τη συμμετοχή όλων των συνέδρων, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να διατυπώσουν ερωτήματα στους διοργανωτές και να σχολιάσουν διάφορες όψεις του προγράμματος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα του προγράμματος αυτού υπήρξε η πρόσφατη έκδοση του βιβλίου με τίτλο The Way of Orthodox Theology in the West, foreword by Fr. J. Behr (St. Vladimir’s Seminary Press, Crestwood, NY 2015), το οποίο και φέρει την υπογραφή των Ivana Noble, Kateřina Bauerová, Tim Noble, και Parush Parushev. Σύμφωνα με τη συνοπτική περιγραφή του βιβλίου, η ιστορία της σχέσης της Ορθοδοξίας με τη Δύση παίζει έναν κεντρικό ρόλο στην οικοδόμηση της ορθόδοξης ταυτότητας. Η ιστορία αυτή έφτασε σε μια αποφασιστική καμπή κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Ξαφνικά, οι Ορθόδοξοι στοχαστές, ιδιαίτερα εκείνοι που προέρχονταν από την πρώην Ρωσική Αυτοκρατορία, βρέθηκαν να ζουν σε ξένες χώρες, όντας αναγκασμένοι να προσεγγίζουν την Ορθοδοξία μέσα από την άλλη άκρη του καθρέφτη – τη Δύση. Ήταν ακριβώς εξαιτίας της Δύσης που οι Ορθόδοξοι θεολόγοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη πρόκληση για τη συλλογική θρησκευτική τους ταυτότητα: Τι σημαίνει να είσαι Ορθόδοξος μακριά από το περιβάλλον της Ανατολής;

Κυριακή της Πεντηκοστής -Τα δώρα του Αγίου Πνεύματος. (Ιων. 7, 37 – 52. 8, 12)

«Εάν τις διψά ερχέσθω προς με και πινέτω». Μ’ αυτά τα λόγια αρχίζει ο Ιησούς την ομιλία του που κατά την σημερινή ευαγγελική περικοπή απηύθυνε προς τους Ιουδαίους την τελευταία ημέρα της μεγάλης εορτής της Πεντηκοστής. Κοντά στις άλλες σημασίες που είχε η εορτή αυτή στον Ιουδαϊκό κόσμο ήταν και η ανάμνηση της Νομοδοσίας: ο δεκάλογος δόθηκε στον Μωϋσή, κατά την ιουδαϊκή παράδοση, πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα. Στον χριστιανισμό η πεντηκοστή ημέρα μετά το Πάσχα σημαίνει την δωρεά του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο και την ίδρυση της Εκκλησίας. Γι’ αυτό λοιπόν το Πνεύμα ομιλεί ο Ιησούς στην περικοπή μας σαν μελλοντικό και επικείμενο γεγονός που θα ακολουθήσει μετά τη δόξα του σταυρού και της αναστάσεως. Ο Νόμος του Μωϋσέως, αν και δόθηκε από αγάπη και φροντίδα του Θεού για το λαό του, στάθηκε ανήμπορος να συμπαρασταθεί στην ανθρώπινη αδυναμία. Το Πνεύμα του Θεού που υπόσχεται ο Ιησούς και έρχεται την ημέρα της Πεντηκοστής για να παραμείνει ο καθοδηγητής της Εκκλησίας είναι «ύδωρ ζων» που ξεδιψά τον άνθρωπο και του προσφέρει ζωή.

Τί είναι όμως το Άγιο Πνεύμα; Πώς μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την παρουσία του και τα δώρα του; Πέραν από τους ύμνους που ψάλλουμε στην Εκκλησία και από τις λεπτές τριαδολογικές διατυπώσεις της Δογματικής, πώς μπορεί να νιώσει ο κάθε χριστιανός το Πνεύμα του Θεού; Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος δεν είναι αντικείμενο θεολογικών στοχασμών αλλά κυρίως και κατ’ εξοχήν υποκείμενο ζωής· είναι «ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός», είναι «αυτάγαθον και πηγή αγαθότητος», «ζωή και ζωοποιούν», όπως ψάλλει η Εκκλησία μας σήμερα. Πάνω λοιπόν από τις λεπτολόγες δογματικές διατυπώσεις, που για τους πολλούς χριστιανούς είναι άγνωστες και απρόσιτες, βρίσκεται η αγαθοποιός και ζωο­ποιός ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, εφ’ όσον μέσα στην ατμόσφαιρα των δωρεών του κινούμεθα κι αναπνέουμε και ζούμε. Το Πνεύμα είναι η σφραγίδα που ξεχωρίζει τον χριστιανό από τον μη χριστιανό, είναι η εγγύηση του Θεού για το ελπιδοφόρο μέλλον που αναμένει τον κάθε πιστό, εφ’ όσον αυτό είναι η απαρχή, ο πρώτος καρπός, η πρόγευση των αιωνίων αγαθών.

Τούς καρπούς του Πνεύματος απαριθμώντας ο Απ. Παύλος στην προς Γαλατάς επιστολή του γράφει: «Ο καρπός του Πνεύματος έστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια» (5, 22). Τα εκδηλώματα αυτά αποτελούν την σφραγίδα του χριστιανού, τα γνωρίσματα του «πνευματικού» ανθρώπου, τα χαρακτηριστικά της βασιλείας του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα δεν είναι λοιπόν θεωρία, αλλά κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο και απτό, είναι η καινούργια ζωή που προσφέρει ο Χριστιανισμός στην ανθρωπότητα. Η ζωή αυτή χαρακτηρίζεται όχι από το μίσος που σκοτώνει τους ανθρώπους αλλά από την αγάπη που εξυψώνει το ανθρώπινο πρόσωπο· όχι από την κατήφεια και τον φόβο της μελλοντικής τιμωρίας αλλά από την χαρά της τωρινής και αναμενόμενης λυτρώσεως· χαρακτηρίζεται ακόμη από την ειρήνη προς το Θεό, προς τον άλλο άνθρωπο, προς τον εαυτό μας· από την μακροθυμία έναντι των αδυναμιών και των προσβολών του συνανθρώπου· από την χρηστότητα και αγαθωσύνη που εκφράζουν θετικότερα την στάση έναντι του αδελφού· από την πίστη στο λυτρωτικό έργο του Χριστού επί του σταυρού που ολοκληρώνεται με την ανάσταση· από την πραότητα και την εγκράτεια που συμπληρώνουν το πορτραίτο του χριστιανού που ζει εν Πνεύματι Θεού, που ζει δηλ. μέσα στα μυστήρια της Εκκλησίας και παράγει τους γλυκείς καρπούς της ζωής Πνεύματος. Όπου δε κυριαρχεί το Πνεύμα του Θεού με τις παραπάνω εκδηλώσεις του, εκεί υπάρχει και η πραγματική ελευθερία, η εν Χριστώ ελευθερία, η ελευθερία από τον νεκρό τύπο του νόμου, από την φθορά, από τον θάνατο· η ελευθερία του Πνεύματος που είναι ζωή, «ύδωρ ζων» προσφερόμενο δωρεάν και κατά χάρη στον διψασμένο για ζωή άνθρωπο.

(Ιωαν. Δ. Καραβιδόπουλου, Καθηγ. Παν/μίου, «Οδός ελπίδας», σ. 130-132)


Αναδημοσίευση: Διακόνημα

Ευαγγέλιο της Κυριακής 31 Μαΐου 2015 (Της Πεντηκοστής)

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
(᾿Ιω. ζ´ 37-52, η´ 12) 
Τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ᾿Εάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. ῾Ο πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. Τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα ῞Αγιον, ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. Πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· Μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; Οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυΐδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; Σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι᾿ αὐτόν. Τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ᾿ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας. ῏Ηλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· Διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; ᾿Απεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. ᾿Απεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· Μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε; μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; ἀλλ᾿ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι! Λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτόν, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν· Μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ παρ᾿ αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ; ᾿Απεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται. Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε λέγων· ᾿Εγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾿ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.

Απόδοση:
Τὴν τελευταία μέρα τῆς γιορτῆς, τὴν πιὸ λαμπρή, στάθηκε ὁ ᾿Ιησοῦς μπροστὰ στὸ πλῆθος καὶ φώναξε· «῞Οποιος διψάει, νὰ ᾿ρθεῖ σ’ ἐμένα καὶ νὰ πιεῖ. Μέσα ἀπὸ κεῖνον ποὺ πιστεύει σ’ ἐμένα, καθὼς λέει ἡ Γραφή, ποτάμια ζωντανὸ νερὸ θὰ τρέξουν». Αὐτὸ τὸ εἶπε ὁ ᾿Ιησοῦς ἐννοώντας τὸ Πνεῦμα ποὺ θὰ ἔπαιρναν ὅσοι πίστευαν σ’ αὐτόν. Γιατί, τότε ἀκόμα δὲν εἶχαν τὸ ῞Αγιο Πνεῦμα, ἀφοῦ ὁ ᾿Ιησοῦς δὲν εἶχε δοξαστεῖ μὲ τὴν ἀνάσταση. Πολλοὶ ἄνθρωποι ἀπὸ τὸ πλῆθος, ποὺ ἄκουσαν αὐτὰ τὰ λόγια, ἔλεγαν· «Αὐτὸς εἶναι πραγματικὰ ὁ προφήτης ποὺ περιμένουμε». ῎Αλλοι ἔλεγαν· «Αὐτὸς εἶναι ὁ Μεσσίας». ᾿Ενῶ ἄλλοι ἔλεγαν· «῾Ο Μεσσίας θὰ ᾿ρθεῖ ἀπὸ τὴ Γαλιλαία; ῾Η Γραφὴ δὲν εἶπε πὼς ὁ Μεσσίας θὰ προέρχεται ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Δαβὶδ καὶ θὰ γεννηθεῖ στὴ Βηθλεέμ, τὸ χωριὸ καταγωγῆς τοῦ Δαβίδ;» Διχάστηκε, λοιπόν, τὸ πλῆθος ἐξαιτίας του. Μερικοὶ ἀπ’ αὐτοὺς ἤθελαν νὰ τὸν πιάσουν, κανεὶς ὅμως δὲν ἅπλωνε χέρι πάνω του. Γύρισαν, λοιπόν, πίσω οἱ φρουροὶ στοὺς ἀρχιερεῖς καὶ στοὺς Φαρισαίους, κι αὐτοὶ τοὺς ρώτησαν· «Γιατί δὲν τὸν φέρατε;» Οἱ φρουροὶ ἀπάντησαν· «Ποτὲ ἄνθρωπος δὲν μίλησε ὅπως αὐτός». Τοὺς ξαναρώτησαν τότε οἱ Φαρισαῖοι· «Μήπως παρασυρθήκατε κι ἐσεῖς; Πίστεψε σ’ αὐτὸν κανένα μέλος τοῦ συνεδρίου ἢ κανεὶς ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους; Μόνον αὐτὸς ὁ ὄχλος πιστεύει, ποὺ δὲν ξέρουν τὸν νόμο τοῦ Μωυσῆ καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι καταραμένοι». Τοὺς ρώτησε τότε ὁ Νικόδημος, ποὺ ἦταν ἕνας ἀπ’ αὐτούς, ἐκεῖνος ποὺ εἶχε πάει στὸν ᾿Ιησοῦ νύχτα λίγον καιρὸ πρίν· «Μήπως μποροῦμε σύμφωνα μὲ τὸν νόμο μας νὰ καταδικάσουμε ἕναν ἄνθρωπο, ἂν πρῶτα δὲν τὸν ἀκούσουμε καὶ δὲν μάθουμε τὶ ἔκανε;» Αὐτοὶ τοῦ εἶπαν· «Μήπως κατάγεσαι κι ἐσὺ ἀπὸ τὴ Γαλιλαία; Μελέτησε τὶς Γραφὲς καὶ θὰ δεῖς πὼς κανένας προφήτης δὲν πρόκειται νὰ ἔρθει ἀπὸ τὴ Γαλιλαία». Τότε ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς μίλησε πάλι καὶ τοὺς εἶπε· «᾿Εγὼ εἶμαι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὅποιος μὲ ἀκολουθεῖ δὲν θὰ πλανιέται στὸ σκοτάδι, ἀλλὰ θὰ ἔχει τὸ φῶς ποὺ ὁδηγεῖ στὴ ζωή».

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Φεστιβάλ Λογοτεχνίας Weisse Meer


«Θεσσαλονίκη - Ξαναβρίσκοντας την πολυπολιτισμικότητα:
Μεσόγειος, σύνορο και γέφυρα, σε εποχή κρίσης»

που πραγματοποιείται το τριήμερο 3 – 5 Ιουνίου 2015 στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.

Την Πέμπτη 4 Ιουνίου, μετά το τέλος των συζητήσεων στρογγυλής τραπέζης στο Δημαρχείο, θα ακολουθήσει συναυλία του Θωμά Κοροβίνη

Μια εκδήλωση του Δήμου Θεσσαλονίκης και του λογοτεχνικού περιοδικού «Εντευκτήριο», σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Ίδρυμα Allianz, το Λογοτεχνικό Συμπόσιο του Βερολίνου και το Ινστιτούτο Goethe της Θεσσαλονίκης.

Με την υποστήριξη του Πολιτιστικού Κέντρου Θεσσαλονίκης του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ) και του AthenSYN.

Αναγόρευση σε Επίτιμο Διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. του Μητροπολίτη Διοκλείας κ. Καλλίστου Ware

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Επιστημονική Ημερίδα: Η Εκκλησιαστική Τέχνη στο Μάθημα των Θρησκευτικών και την Ενοριακή Κατήχηση

Αξιολόγηση των μαθητών της Α΄ και Β΄ τάξης του Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑ.Λ.)

Θρησκευτικά Α΄ Τάξη ΕΠΑΛ

Η γραπτή προαγωγική εξέταση στο μάθημα «Θρησκευτικά» της Α΄ τάξης Επαγγελματικού Λυκείου περιλαμβάνει δύο ομάδες θεμάτων:
(α) Η πρώτη ομάδα αποτελείται από δύο θέματα με ερωτήσεις διαφόρων τύπων, με τις οποίες ελέγχεται τόσο η κατοχή των αναγκαίων γνωστικών στοιχείων όσο και η κατανόηση τους. Κάθε ένα από τα δύο θέματα περιέχει ερωτήσεις διαβαθμισμένης δυσκολίας.
Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει πέντε (5) ερωτήσεις αντικειμενικού τύπου και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες (5x5=25).
Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει δύο (2) ερωτήσεις σύντομης απάντησης και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες. Η πρώτη ερώτηση βαθμολογείται με δεκατρείς (13) μονάδες και η δεύτερη με δώδεκα (12) μονάδες.
(β) Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει δύο θέματα με αντίστοιχες ερωτήσεις ευρύτερης ανάπτυξης, με τις οποίες ελέγχεται η ικανότητα συνθετικής και κριτικής ανάλυσης αλλά και διασύνδεσης γνώσεων, γεγονότων και διαδικασιών που απέκτησαν οι μαθητές.
Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.
Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει επίσης μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.
Τα θέματα ορίζονται από τον διδάσκοντα.

Θρησκευτικά Β΄ Τάξη ΕΠΑΛ

Η γραπτή προαγωγική εξέταση στο μάθημα «Θρησκευτικά» της Β΄ τάξης Ημερησίου και Εσπερινού ΕΠΑ.Λ. περιλαμβάνει δύο ομάδες θεμάτων:
(α) Η πρώτη ομάδα αποτελείται από δύο θέματα με ερωτήσεις διαφόρων τύπων, με τις οποίες ελέγχεται τόσο η κατοχή των αναγκαίων γνωστικών στοιχείων όσο και η κατανόησή τους. Κάθε ένα από τα δύο θέματα περιέχει ερωτήσεις διαβαθμισμένης δυσκολίας.
Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει πέντε (5) ερωτήσεις αντικειμενικού τύπου και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες (5×5=25).
Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει δύο (2) ερωτήσεις σύντομης απάντησης και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες. Η πρώτη ερώτηση βαθμολογείται με δέκα (10) μονάδες και η δεύτερη με δεκαπέντε (15) μονάδες.
(β) Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει δύο θέματα με αντίστοιχες ερωτήσεις ευρύτερης ανάπτυξης, με τις οποίες ελέγχεται η ικανότητα συνθετικής και κριτικής ανάλυσης αλλά και διασύνδεσης γνώσεων, γεγονότων και διαδικασιών που απέκτησαν οι μαθητές.
Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.
Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει επίσης μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.
Τα θέματα της Α΄ και Β΄ Ομάδας ορίζονται από τον διδάσκοντα

Για περισσότερα στο: ESOS

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Ο Άρειος και η Α’ Οικουμενική Σύνοδος – Προετοιμασία και αποτελέσματα

Ειρήνη Αρτέμη, Δρ. Θεολογίας – Φιλόλογος

Η νομιμοποίηση και η επιβολή της Χριστιανικής θρησκείας δε σήμαινε και τον καθορισμό των λεπτομερειών της δογματικής της υπόστασης.[1]Η Εκκλησία τον τέταρτο αιώνα μπόρεσε να μεγαλουργήσει στον δογματικό τομέα, αντιμετωπίζοντας μεγάλες αιρέσεις όπως τον Αρειανισμό, τον Απολιναρισμό, τη διδασκαλία του Ευνομίου κ.α. με το να περιχαρακώσει με σαφήνεια τις δογματικές αλήθειες της χριστιανικής πίστεως. Η πρώτη μεγάλη απειλή για την επίσημη πλέον χριστιανική θρησκεία ήταν η διδασκαλία του Αρείου.

Ο Άρειος γεννήθηκε γύρω στο 260 στη Λιβύη, αλλά σπούδασε στην Αλεξάνδρεια και στην Αντιόχεια. Η λιβυκή του καταγωγή, οι σπουδές του στην Αλεξάνδρεια και η μαθητεία του στο μάρτυρα Λουκιανό στην Αντιόχεια, έγιναν οι αιτίες για να γνωρίσει πολλαπλές ισχυρές εκκλησιαστικές παραδόσεις και μη,[2] τις οποίες αντιμετώπισε επιλεκτικά.[3]

Το πρόβλημα που απασχολούσε τον Άρειο ήταν η αίδια-αιώνια γέννηση του Θείου Λόγου. Δίδασκε λοιπόν, ότι ο Υιος δεν είναι κατά φύση και κατ’ ουσίαν αληθινός Θεός. Δημιουργήθηκε από το Θεό – Πατέρα κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή «εν χρόνω». Για το λόγο αυτό δεν μπορούσε να χαρακτηρισθεί αγέννητος, ούτε μέρος αγεννήτου. Ήταν επομένως, ένα απλό κτίσμα του Θεού. Ως κτίσμα, λοιπόν, ο Υιος και ο Λόγος του Θεού δεν είναι συνάναρχος και συναίδιος προς τον Πατέρα, αλλά δημιουργήθηκε αμέσως «θελήσει» του Πατρός, ενώ τα άλλα δημιουργήματα δημιουργήθηκαν από το Θεό δια μέσου του Υιού. Η συνδημιουργία του κόσμου από το Θεό και τον Υιό δε σημαίνει ότι ο δεύτερος μετείχε στη φύση η στην ουσία του Θεού και ήταν κατά φύση αληθινός Θεός. Ο Άρειος υποστήριζε την απόλυτη μοναρχία της Θεότητας και δεχόταν ένα Θεό αγέννητο και άναρχο. Επομένως, πριν από τη δημιουργία του Υιού ήταν απόλυτη η «μοναρχία» του μόνου αγέννητου και άναρχου Θεού, γι’ αυτό και ο μεν Θεός δεν ήταν Πατήρ, πριν να δημιουργήσει τον Υιό και ο Υιος δεν υπήρχε πριν δημιουργηθεί από τον Πατέρα.[4]

Ο Άρειος και οι οπαδοί του χρησιμοποιούν αυστηρά την ιστορικογραμματική ερμηνευτική μέθοδο της Αντιοχειανής Σχολής για να τεκμηριώσουν την απόλυτη μοναρχία του Θεού – Πατρός, τη κτιστή φύση του Υιού – Λόγου και τη δημιουργία του από τον Πατέρα, την ατελή γνώση του για τον Πατέρα και την ηθική θεοποίηση του Υιού.

Την αιρετική διδασκαλία του Αρείου ανέλαβε να ανασκευάσει ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, Αλέξανδρος[5] με τη βοήθεια του Μεγάλου Αθανασίου. Στην πραγματικότητα ο Μέγας Αθανάσιος[6] ήταν ο μοναδικός θεολογικός αντίπαλος του Άρείου. Ο επίσκοπος Αλεξανδρείας απέκλεισε τον Άρειο από το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Η διδασκαλία όμως του αιρεσιεράρχη Αρείου είχε αρχίσει να εξαπλώνεται και πολλοί άνθρωποι είτε λαϊκοί είτε κληρικοί είχαν αρχίσει να την υιοθετούν. Η καταδίκη της αίρεσης από τις τοπικές σύνοδους της Αλεξάνδρειας το 320 και το 324, της Αντιόχειας το 325, καθώς και οι εγκύκλιες επιστολές του Αλεξάνδρου προς τους απανταχού επισκόπους της Καθολικής Εκκλησίας δεν κατόρθωσαν να πετύχουν τη νουθεσία του Αρείου στο ορθόδοξο τριαδικό δόγμα και να ειρηνεύσουν την Εκκλησία.

Για περισσότερα στο: ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

Το ωράριο διδασκαλίας των Διευθυντών Γυμνασίων, Γενικών και Επαγγελματικών Λυκείων

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Τα ωρολόγια προγράμματα της Α,Β και Γ Λυκείου που θα ισχύσουν από το επόμενο σχολικό έτος

Σύμφωνα με έγγραφο του υπουργείου Παιδείας για το σχολικό έτος, 2015-2016 θα ισχύσουν :

Α. Τα Ωρολόγια Προγράμματα των Α’ και Β’ τάξεων του Ημερησίου Γενικού Λυκείου καθορίζονται με τον ν. 4186/2013 (ΦΕΚ Α’ 193) και

Β. Το Ωρολόγιο Πρόγραμμα της Γ’ τάξης του Ημερησίου Γενικού Λυκείου καθορίζεται με τονν. 4327/2015 (ΦΕΚ Α’ 50).

Ειδικότερα:

Α ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

1. Η Α ́ Τάξη Ημερήσιου Γενικού Λυκείου αποτελεί τάξη αποκλειστικά γενικής παιδείας, στην οποία εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων τριάντα πέντε (35) συνολικά ωρών εβδομαδιαίως. Ειδικότερα, εφαρμόζεται εκπαι− δευτικό πρόγραμμα τριάντα τριών (33) ωρών εβδο− μαδιαίως, με εννέα (9) μαθήματα, που είναι κοινό για όλους τους μαθητές και εκπαιδευτικό πρόγραμμα δύο (2) ωρών εβδομαδιαίως που αποτελείται από ένα (1) μάθημα επιλογής το οποίο επιλέγεται μεταξύ τεσσάρων μαθημάτων.

Τα μαθήματα του κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος (γενικής παιδείας) είναι τα εξής:

α) Ελληνική Γλώσσα, εννέα (9) διδακτικών ωρών, με διακριτά διδακτέα αντικείμενα – κλάδους την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, τη Νέα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία για τα οποία διατίθενται πέντε (5), δύο (2) και δύο (2) ώρες, αντίστοιχα.

β) Μαθηματικά, πέντε (5) ωρών, με διακριτά διδακτέα αντικείμενα – κλάδους την Άλγεβρα και τη Γεωμετρία για τα οποία διατίθενται τρεις (3) ώρες και δύο (2) ώρες, αντίστοιχα.

γ) Φυσικές Επιστήμες, έξι (6) ωρών, με διακριτά ανά δύο ώρες διδακτέα αντικείμενα – κλάδους τη Φυσική, τη Χημεία και τη Βιολογία για τα οποία διατίθενται ανά αντικείμενο δύο (2) ώρες.

δ) Ιστορία, δύο (2) ωρών.

ε) Πολιτική Παιδεία, τριών (3) ωρών, με διδακτέα αντι− κείμενα Οικονομία, Πολιτικοί Θεσμοί και Αρχές Δικαίου και Κοινωνιολογία.

στ) Θρησκευτικά, δύο (2) ωρών.

ζ) Ερευνητική Εργασία (συνθετική εργασία / project), δύο (2) ωρών.

η) Ξένη Γλώσσα, δύο (2) ωρών, (Αγγλικά, Γαλλικά ή Γερμανικά).

θ) Φυσική Αγωγή, δύο (2) ωρών.

Τα μαθήματα επιλογής του εκπαιδευτικού προγράμματος είναι τα εξής:

α) Εφαρμογές Πληροφορικής, δύο (2) ωρών.

β) Γεωλογία και Διαχείριση Φυσικών Πόρων, δύο (2) ωρών.

γ) Ελληνικός και Ευρωπαϊκός Πολιτισμός δύο (2) ωρών και

δ) Καλλιτεχνική Παιδεία, δύο (2) ωρών.

Β ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ


Στη Β ́ Τάξη Ημερήσιου Γενικού Λυκείου εφαρμόζεται πρόγραμμα μαθημάτων που περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας τριάντα (30) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως και δύο (2) Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού, Ανθρωπιστικών και Θετικών Σπουδών, πέντε (5) συνολικά διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως έκαστη ομάδα, όπου οι μαθητές καλούνται να επιλέξουν τη μία.

Τα μαθήματα του κοινού εκπαιδευτικού προγράμματος (γενικής παιδείας) είναι τα εξής:

α) Ελληνική Γλώσσα, έξι (6) διδακτικών ωρών, με διακριτά διδακτέα αντικείμενα – κλάδους την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, τη Νέα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία για τα οποία διατίθενται ανά αντικείμενο δύο (2) ώρες.

β) Μαθηματικά, πέντε (5) ωρών, με διακριτά διδακτέα αντικείμενα – κλάδους την Άλγεβρα και τη Γεωμετρία για τα οποία διατίθενται τρεις (3) και δύο (2) ώρες, αντίστοιχα.

γ) Φυσικές Επιστήμες, έξι (6) ωρών, με διακριτά διδα− κτέα αντικείμενα – κλάδους τη Φυσική, τη Χημεία και τη Βιολογία για τα οποία διατίθενται ανά αντικείμενο δύο (2) ώρες.

δ) Εισαγωγή στις Αρχές της Επιστήμης των Η/Υ, μία (1) ώρα.

ε) Ιστορία, δύο (2) ωρών.

στ) Φιλοσοφία, δύο (2) ωρών.

ζ) Πολιτική Παιδεία, δύο (2) ωρών, με διδακτέα αντικείμενα Οικονομία, Πολιτικοί Θεσμοί και Αρχές Δικαίου και Κοινωνιολογία.

η) Θρησκευτικά, δύο (2) ωρών.

θ) Ερευνητική Εργασία (συνθετική εργασία / project), μία (1) ώρα.

ι ) Ξένη Γλώσσα, δύο (2) ωρών, (Αγγλικά ή Γαλλικά ή Γερμανικά).

ια) Φυσική Αγωγή, μίας (1) ώρας.

Τα μαθήματα προσανατολισμού των Ανθρωπιστικών Σπουδών είναι τα εξής:

α) Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, τριών (3) ωρών και

β) Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών (Κοινωνιολογία, Οικονομική Επιστήμη και Πολιτική Επιστήμη), δύο (2) ωρών.

Τα μαθήματα προσανατολισμού των Θετικών Σπουδών είναι:

α) Φυσική, τριών (3) ωρών και

β) Μαθηματικά, δύο (2) ωρών.

Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ


Η Γ ́ τάξη Ημερήσιου Γενικού Ενιαίου Λυκείου και η Δ ́ τάξη Εσπερινού Γενικού Ενιαίου Λυκείου χωρίζονται σε τρεις Ομάδες Προσανατολισμού: Ομάδα Ανθρωπιστικών Σπουδών, Ομάδα Θετικών Σπουδών και Ομάδα Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής. Το πρόγραμμα διδασκαλίας της Γ ́ τάξης Ημερήσιου Γενικού Λυκείου και της Δ ́ τάξης Εσπερινού Γενικού Λυκείου περιλαμβάνει μαθήματα Γενικής Παιδείας και Μαθήματα Προσανατολισμού. Οι μαθητές υποχρεούνται να παρακολουθούν τα μαθήματα της Ομάδας Προσανατολισμού που επιλέγουν, καθώς και τα Μαθήματα Γενικής Παιδείας. Ειδικά οι μαθητές της Γ ́ τάξης Ημερήσιου Γενικού Λυκείου παρακολουθούν και ένα Μάθημα Επιλογής.»

Τo ωρολόγιο πρόγραμμα των Μαθημάτων Γενικής Παιδείας της Γ ́ τάξης Ημερήσιου Γενικού Λυκείου είναι το εξής:

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΩΡΕΣ
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ 1
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ 2
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ1
ΙΣΤΟΡΙΑ 2
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ και ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ 2
ΒΙΟΛΟΓΙΑ 2
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ1
ΞΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ(Αγγλικά ή Γαλλικά ή Γερμανικά) 2
ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ 2
ΣΥΝΟΛΟ 15

Το ωρολόγιο πρόγραμμα των Μαθημάτων Προσανατολισμού της Γ ́ τάξης Ημερήσιου Γενικού Λυκείου είναι το εξής:

Ομάδα Προσανατολισμού ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΩΡΕΣ
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ5
ΙΣΤΟΡΙΑ 3
ΛΑΤΙΝΙΚΑ 3
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 2
ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ 2
ΣΥΝΟΛΟ 15

Ομάδα Προσανατολισμού ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΩΡΕΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ 5
ΦΥΣΙΚΗ 3
ΧΗΜΕΙΑ 3
ΒΙΟΛΟΓΙΑ 2
ΑΕΠΠ (Ανάπτυξη Εφαρμογώνσε Προγραμματιστικό Περιβάλλον) 2
ΣΥΝΟΛΟ 15

Ομάδα Προσανατολισμού ΣΠΟΥΔΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΩΡΕΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ 5
ΑΟΘ (Αρχές Οικονομικής Θεωρίας) 3
ΙΣΤΟΡΙΑ 3
ΑΕΠΠ (Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον) 2
ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ 2
ΣΥΝΟΛΟ 15

Τα Μαθήματα Επιλογής της Γ ́ τάξης Ημερήσιου Γενικού Λυκείου διδάσκονται δύο (2) ώρες και οι μαθητές της επιλέγουν μεταξύ των εξής προσφερόμενων μαθημάτων: α) Δεύτερη Ξένη γλώσσα (Αγγλικά ή Γαλλικά ή Γερμανικά), β) Ελεύθερο Σχέδιο, γ) Γραμμικό Σχέδιο, δ) Ιστορία της Τέχνης, ε) Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και Υπηρεσιών (ΑΟΔΕΥ). Όσοι μαθητές επιθυμούν να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις των Ειδικών Μαθημάτων Ελεύθερου Σχεδίου και Γραμμικού Σχεδίου, δύνανται να δηλώσουν ότι θέλουν να παρακολουθήσουν και τα δύο μαθήματα, εκ των οποίων το ένα θα διδάσκεται μετά τη λήξη του ημερήσιου ωρολόγιου προγράμματος.

Στη Δ ́ τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου δεν προβλέπονται μαθήματα επιλογής.»

Πηγή: ESOS

Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α Οικουμενικής Συνόδου.Ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας

Ιωάννης Καραβιδόπουλος

Ἡ περικοπὴ ποὺ διαβάζεται τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου (325 μ.Χ.), ἀποτελεῖ μέρος τῆς λεγόμενης «Ἀρχιερατικῆς Προσευχῆς» τοῦ Ἰησοῦ, τῆς προσευχῆς δηλ. ποὺ ἀπηύθυνε ὁ Ἰησοῦς πρὸς τὸν Θεὸ Πατέρα λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος του καὶ ποὺ περιέχεται ὁλόκληρη στὸ κεφ. 17 τοῦ κατὰ Ἰωάννην εὐαγγελίου. 

Σ’ αὐτὴ τὴν προσευχὴ κυριαρχοῦν δύο βασικὰ θέματα: (1) ἡ «δόξα» τοῦ Ἰησοῦ καὶ (2) ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.

1. Γιὰ νὰ κατανοήσει κανεὶς τὴν ἔννοια τῆς «δόξας» στὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, πρέπει νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ καὶ νεοελληνικὴ ἔννοια τῆς δόξας. Ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ στὴν Παλαιὰ Διαθήκη εἶναι ἡ λαμπρότητα καὶ τὸ μεγαλεῖο του Θεοῦ, ὅπως φανερώνεται στὸν κόσμο μὲ τὰ θαυμαστὰ γεγονότα ποὺ ἐπιτελεῖ, ὅπως ἡ διάβαση τῆς Ἐρυθρᾶς Θάλασσας καὶ ἄλλες ἐκδηλώσεις τῆς λαμπρῆς ἀκτινοβολίας του. Στὴν Καινὴ Διαθήκη ὁ Χριστὸς φέρει ὅλα τὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τοῦ Θεοῦ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης κι ὅταν «σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν», τότε εἶναι ποὺ «ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ» (Ἰω. 1,14). Ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἰδίως τὰ θαύματά του ἀποκαλύπτουν τὴ δόξα του. 

Ἀποκορύφωμα τῆς δόξας του εἶναι, ὅσο κι ἂν αὐτὸ φαίνεται ἐκ πρώτης ὄψεως παράξενο, ὁ σταυρός του. Ὁ σταυρὸς ὅμως δὲν ἀντιμετωπίζεται ὡς ἀνεξάρτητο ἀπὸ τὴν ἀνάσταση γεγονός. Σταυρὸς καὶ Ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ ἀποτελοῦν ἑνιαῖο γεγονὸς ποὺ φανερώνει τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν κόσμο. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία χαρακτηρίζεται πολλὲς φορὲς ἀπὸ ξένους θεολόγους ὡς ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως. Δὲν πρέπει ὅμως νὰ λησμονοῦμε ὅτι εἶναι καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Σταυροῦ, ὄχι μόνο διότι ἡ πορεία τῆς μέσα στὸν κόσμο ὑπῆρξε σταυρική, ἀλλὰ καὶ διότι στὴ λειτουργική της ζωὴ δεσπόζει τόσο ὁ σταυρὸς ὅσο καὶ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. «Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ προσκυνοῦμεν καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν», ὁμολογοῦμε σὲ ὅλη τὴν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου. 

2. Ὁ Μέγας Ἀρχιερέας Ἰησοῦς Χριστὸς στὴν Ἀρχιερατική του προσευχὴ (Ἰω. κεφ 17) ἔχει συγκεντρωμένο τὸ ἐνδιαφέρον του στὸ ἔργο ποὺ ἄρχισε μέσα στὸν κόσμο καὶ ποὺ θὰ συνεχίσουν οἱ μαθητές του. Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ἔργο, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ ἡ Ἐκκλησία καὶ δι’ αὐτῆς ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου, παρακαλεῖ τὸν Θεὸ Πατέρα.

Οἱ μαθητές του ποὺ εἶναι οἱ πρῶτοι ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας δὲν προέρχονται ἀπ’ αὐτὸν τὸν κόσμο ἀλλ’ ἀπὸ τὸν Θεὸ («Σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας»), ζοῦν ὅμως καὶ δροῦν μέσα στὸν κόσμο, ὁ ὁποῖος ἔχει σὰν χαρακτηριστικά του τὴν ἁμαρτία, τὴ φθορά, τὴ διάσπαση. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ θεμελιωτὴς τῆς Ἐκκλησίας, τώρα ποὺ πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς «δόξας» του - καὶ ἡ δόξα αὐτὴ εἶναι ὁ σταυρὸς καί, ὅπως ἤδη σημειώσαμε, συνάμα ἡ ἀνάσταση καὶ ἡ ἐπιστροφὴ στὸν Θεὸ Πατέρα - παρακαλεῖ ἰδιαίτερα: «Ἅγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στὴν πίστη μὲ τὴ δύναμη τοῦ ὀνόματός σου πού μοῦ χάρισες γιὰ νὰ μείνουν ἑνωμένοι ὅπως ἐμεῖς» (στίχ. 11).

Ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας βρίσκεται στὸ ἐπίκεντρο τῶν σκέψεων καὶ τῆς προσευχῆς τοῦ Ἰησοῦ, ἑνότητα κατὰ τὸ πρότυπο τῆς ἑνότητας Πατέρα καὶ Υἱοῦ, κατὰ τὸ πρότυπό της Ἁγίας Τριάδας («καθὼς ἡμεῖς»). Ἐὰν ἡ διάσπαση καὶ τὸ κομμάτιασμα τοῦ κόσμου σὲ ἀλληλομισούμενες ὁμάδες εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας, δηλ. τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τὸν Θεό, ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ ἀπόδειξη τῆς θείας καταγωγῆς καὶ προελεύσεώς της. Μόνο ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ μπροεῖ νὰ «συνάξει σὲ μία ἑνότητα τὰ διασκορπισμένα παιδιὰ τοῦ Θεοῦ» (Ἰω 11,52· μόνο ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ κάνει «τοὺς δύο ἀντιμαχόμενους κόσμους ἕνα λαὸ» [«τὰ ἀμφότερα ἓν»] (Ἐφ. 2, 14)· μόνο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἡ ἐνοποιὸς ἀρχὴ καὶ ἡ συνεκτικὴ δύναμη τῶν ἀνθρώπων, εἶναι αὐτὸ πού, κατὰ τὸν ὑμνογράφο, «ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας». Ὁ Τριαδικὸς Θεός, μὲ ἄλλα λόγια, εἶναι ὁ ἐγγυητὴς καὶ τὸ θεμέλιο τῆς «μίας, ἁγίας, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας».

Ἐφόσον ὅμως ἡ Ἐκκλησία ζεῖ καὶ δρᾶ μέσα στὸν κόσμο, ὁ κίνδυνος τῆς διαιρέσεως ὑπάρχει πάντοτε, κίνδυνος ποὺ ὀφείλεται στὸν πειρασμὸ τοῦ συμβιβασμοῦ τῶν χριστιανῶν μὲ τὶς φθοροποιὲς δυνάμεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ὅταν ὅμως ὁ κάθε χριστιανὸς ἀποβλέπει στὴ «δόξα» πρὸς τὴν ὁποία ἀπέβλεπε καὶ ὁ Χριστός, δηλ. στὴν ὁδὸ τοῦ πάθους καὶ τῆς θυσίας γιὰ τὸν ἀδελφό, ὅταν εἶναι συνδεδεμένος μὲ τὴν κεφαλὴ τοῦ σώματος, τὸν Χριστό, καὶ μὲ τοὺς πιστοὺς ποὺ εἶναι τὰ ἄλλα μέλη τοῦ σώματος, σύμφωνα μὲ τὴν εἰκόνα ποὺ συνηθίζει νὰ χρησιμοποιεῖ γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὁ Ἀπ. Παῦλος· τότε ἡ «ζωὴ ἡ αἰώνιος», γιὰ τὴν ὁποία γίνεται λόγος στὴν Ἀρχιερατικὴ Προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ στὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο γενικότερα, ἀρχίζει ἤδη ἀπὸ τώρα καὶ ἡ χαρὰ τῶν πιστῶν ἔχει «ὅλην τὴν πληρότητά της» (Ἰω.17,13).

Ἄνθρωποι μὲ τὰ χαρακτηριστικὰ αὐτὰ ὑπῆρξαν οἱ 318 Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ποὺ τιμᾶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία τὴ μνήμη τους καὶ ποὺ μὲ τοὺς ἀγῶνες τους κατὰ τῶν αἱρετικῶν συνετέλεσαν στὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί ἡ αἵρεση σημαίνει διάσπαση, ἀποκοπὴ ἀπὸ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ἡ σύνδεση μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ἡ τροφοδοσία ἀπὸ τὸ ζωοποιὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐξασφαλίζουν τὴν ἑνότητα.

Ευαγγέλιο της Κυριακής 24 Μαΐου 2015 (Κυριακή των Αγίων 318 Πατέρων Α´ Οικουμενικής Συνόδου)

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
(᾿Ιω. ιζ´ 1-13) 
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπάρας ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπε· Πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν Υἱόν, ἵνα καὶ ὁ Υἱός σου δοξάσῃ σε, καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν. ᾿Εγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· καὶ νῦν δόξασόν με σύ, Πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. ᾿Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. Σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. Νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· ὅτι τὰ ῥήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. ᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. ῞Οτε ἤμην μετ᾿ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. Νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὑτοῖς.

Απόδοση: 
Εκεῖνο τὸν καιρό, σήκωσε ὁ ᾿Ιησοῦς τὰ μάτια του στὸν οὐρανὸ καὶ εἶπε· «Πατέρα, ἔφτασε ἡ ὥρα· φανέρωσε τὴ δόξα τοῦ Υἱοῦ σου, ὥστε κι ὁ Υἱὸς νὰ φανερώσει τὴ δική σου δόξα. ᾿Εσὺ τοῦ ἔδωσες ἐξουσία πάνω σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους· ἔτσι κι αὐτὸς θὰ δώσει τὴν αἰώνια ζωὴ σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ τοῦ ἐμπιστεύτηκες. Καὶ νά ποιὰ εἶναι ἡ αἰώνια ζωή· Ν’ ἀναγνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι ἐσένα ὡς τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό, καθὼς κι ἐκεῖνον ποὺ ἔστειλες, τὸν ᾿Ιησοῦ Χριστό. ᾿Εγὼ φανέρωσα τὴ δόξα σου πάνω στὴ γῆ, ἀφοῦ ὁλοκλήρωσα τὸ ἔργο ποὺ μοῦ ἀνέθεσες νὰ κάνω. Τώρα λοιπὸν ἐσύ, Πατέρα, δόξασέ με κοντὰ σ’ ἐσένα μὲ τὴ δόξα ποὺ εἶχα κοντά σου προτοῦ νὰ γίνει ὁ κόσμος. ᾿Εγὼ σὲ ἔκανα γνωστὸ στοὺς ἀνθρώπους ποὺ τοὺς πῆρες μέσα ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ μοῦ τοὺς ἐμπιστεύτηκες. ᾿Ανῆκαν σ’ ἐσένα, κι ἐσὺ τοὺς ἔδωσες σ’ ἐμένα, κι ἔχουν δεχτεῖ τὸν λόγο σου. Αὐτοὶ τώρα ξέρουν πὼς ὅλα ὅσα μοῦ ἔδωσες προέρχονται ἀπὸ σένα· γιατὶ τὶς διδαχὲς ποὺ μοῦ ἔδωσες, ἐγὼ τὶς ἔδωσα σ’ αὐτούς, κι αὐτοὶ τὶς δέχτηκαν καὶ ἀναγνώρισαν πὼς πραγματικὰ ἀπὸ σένα προέρχομαι, καὶ πίστεψαν πὼς ἐσὺ μὲ ἔστειλες στὸν κόσμο. ᾿Εγὼ γι’ αὐτοὺς παρακαλῶ. Δὲν παρακαλῶ γιὰ τὸν κόσμο ἀλλὰ γι’ αὐτοὺς ποὺ μοῦ ἔδωσες, γιατὶ ἀνήκουν σ’ ἐσένα. Κι ὅλα ὅσα εἶναι δικά μου εἶναι καὶ δικά σου, καὶ τὰ δικά σου εἶναι καὶ δικά μου, καὶ δι’ αὐτῶν θὰ φανερωθεῖ ἡ δόξα μου. Τώρα δὲν εἶμαι πιὰ μέσα στὸν κόσμο ἐνῶ αὐτοὶ μένουν μέσα στὸν κόσμο, κι ἐγὼ ἔρχομαι σ’ ἐσένα. ῞Αγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στὴν πίστη μὲ τὴ δύναμη τοῦ ὀνόματός σου ποὺ μοῦ χάρισες, γιὰ νὰ μείνουν ἑνωμένοι ὅπως ἐμεῖς. ῞Οταν ἤμουν μαζί τους στὸν κόσμο, ἐγὼ τοὺς διατηροῦσα στὴν πίστη μὲ τὴ δύναμη τοῦ ὀνόματός σου. Αὐτοὺς ποὺ μοῦ ἔδωσες τοὺς φύλαξα, καὶ κανένας ἀπ’ αὐτοὺς δὲν χάθηκε, παρὰ μόνο ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀπώλειας, γιὰ νὰ ἐκπληρωθοῦν τὰ λόγια τῆς Γραφῆς. Τώρα ὅμως ἐγὼ ἔρχομαι σ’ ἐσένα, καὶ τὰ λέω αὐτὰ ὅσο εἶμαι ἀκόμα στὸν κόσμο, ὥστε νὰ ἔχουν τὴ δική μου τὴ χαρὰ μέσα τους σ’ ὅλη τὴν πληρότητά της».

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Κωνσταντίνος Ζάρρας (Επίκ. Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ), Ταλμούδ, εκδόσεις Έννοια, Αθήνα 2015



ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

«ΤΑ ΜΕΘΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΑ»

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΒΡΑΧΥΓΡΑΦΙΕΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Κολυμπώντας στο «πέλαγος του Ταλμούδ»:

-Ο σκοπός αυτής της μελέτης

-«Γιατί να διαβάσω για το Ταλμούδ;»

-Και ένας λόγος προσοχής;

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Οι προϋποθέσεις για την καταγραφή της «προφορικής παράδοσης» και η ιστορική διαδρομή του Ταλμούδ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Κεντρικές θεολογικές ιδέες και πεποιθήσεις στο Ταλμούδ

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Σταγόνες από το πέλαγος του Ταλμούδ – Κείμενα με σχόλια – Ας προσεχθεί και αυτό

Ι. Για τη δημιουργία και τον άνθρωπο

ΙΙ. Για την αγαθοεργία και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο

ΙΙΙ. Για την πίστη και την ευσέβεια και άλλες ανθρώπινες καταστάσεις

ΠΙΝΑΚΑΣ ΡΑΒΒΙΝΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΥΡΙΟΤΕΡΩΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΩΝ

ΧΑΡΤΕΣ

ΓΛΩΣΣΑΡΙ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΘΕΜΑΤΩΝ, ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Από το προλόγισμα του Μάριου Π. Μπέγζου, Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

ΤΑ ΜΕΘΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝΑ

Προλογίζοντας το «Ταλμούδ» του Κ. Ζάρρα «ὅ έστι μεθερμηνευόμενον»
Χριστιανισμός και ιουδαϊσμός

Ο ιουδαϊσμός είναι η λυδία λίθος του χριστιανισμού. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι οι θεμελιωδέστερες πεποιθήσεις της χριστιανικής εκκλησίας προτυπώνονται στην εβραϊκή συναγωγή, όπως λ.χ. η προτεραιότητα της ιστορίας και του προσώπου. Όταν θέλουμε να διαπιστώσουμε εάν κατιτί είναι αυθεντικά χριστιανικό, δεν έχουμε παρά να ελέγξουμε την ιουδαϊκή καταγωγή του.

0 ιουδαϊσμός αποβαίνει κριτήριο του χριστιανισμού. Η ορθόδοξη λατρευτική ζωή είναι αψευδής μάρτυρας αυτής της θεολογικής αλήθειας. Σε κάθε μεγάλη εορτή και πανήγυρη της εκκλησίας ο εσπερινός διανθίζεται με πάμπολλα κείμενα της Παλαιός Διαθήκης που «άναγινώσκονται έπ’ έκκλησίαις» προς οικοδομή του χριστεπώνυμου πληρώματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η εορτή τόσο περισσότερα παλαιοδιαθηκικά αναγνώσματα ακούγονται μέσα στον ναό κατά την διάρκεια του εσπερινού ή του όρθρου.

Αυτά καταγράφαμε προ εικοσαετίας ήδη το 1995 σε άρθρο – συμβολή μας στον συλλογικό τόμο «Ο Σύγχρονος Ιουδαϊσμός» με επιμέλεια Στέφανου Ροζάνη στην σειρά «Θρη-σκειολογία» που διευθύναμε στον εκδοτικό οίκο «Ελληνικά Γράμματα». Ήταν και παραμένει το πρώτο συλλογικό έργο για τον σύγχρονο ιουδαϊσμό που γραφόταν αποκλειστικά από Έλληνες, χριστιανούς και Ισραηλίτες, και απευθυνόταν κυρίως στο αναγνωστικό κοινό της χώρας μας.

Πρόκειτο για συνειδητή επιλογή του γράφοντος τότε και τώρα που συνάδει με την πάρα πολύ εύστοχη διατύπωση του Κ. Ζάρρα σε αυτό εδώ το βιβλίο του: «0 Ισαάκ ας συναντήσει πια τον αδελφό του, τον Ισμαήλ, και η Άγαρ ας στρέψει τώρα το βλέμμα της προς την Σάρρα». Ο ιου-δαιοχριστιανισμός είναι μια θρησκειολογική διατύπωση που υπογραμμίζει την εσώτατη συνάφεια των δύο αυτών μονοθεϊσμών, παρά τις όσες και όποιες διαφορές τους σε ουσιώδη θεολογικά σημεία.

Είναι τα «τέκνα του Αβραάμ» (χριστιανοί, εβραίοι και μουσουλμάνοι), που ακολουθούν τη μονοθεϊστική παράδοση και αναπτύσσονται γύρω από τη βιβλική κληρονομιά. Και, όπως γράφει ο Κ. Ζάρρας: «Οι καιροί το απαιτούν. Τα ‘τέκνα του Αβραάμ’ οφείλουν να καθίσουν πλέον με πνεύμα ομόνοιας γύρω από μια στρογγυλή τράπεζα και να υφάνουν καλύτερα μέλλοντα τόσο για τους λαούς τους όσο και για τον κόσμο μέσα στον οποίον ζουν, κινούνται και υπάρχουν».
Ταλμούδ και Ορθοδοξία

Το Ταλμούδ είναι για τον ορθόδοξο ιουδαϊσμό ό,τι περίπου είναι η Φιλοκαλία για τον ορθόδοξο χριστιανισμό. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις πρόκειται για μια μείζονος σημασίας συλλογή σχολίων από καταξιωμένες θρησκευτικές προσωπικότητες, «πατέρες», επί των πηγών της πίστης τους με άμεση αναφορά στην καθημερινή πρακτική εφαρμογή του βίου των μελών της πιστεύουσας κοινότητας διαμέσου των αιώνων.

Παρά τις αναντίρρητες και αναπόφευκτες διαφοροποιήσεις παρατηρούνται πολλές ομοιότητες, που αντανακλούν την ανάγκη κάθε παράδοσης να επιβιώνει όχι μόνο μέσα στον χρόνο κι ενάντια στη φθορά της Ιστορίας, αλλά εξίσου και μέσα στον χώρο της καθημερινότητας παρά τις αντιξοότητες του εκάστοτε κοσμικού περιβάλλοντος.

Η Φιλοκαλία είναι κατιτί εντελώς διαφορετικό από το Ταλμούδ, αλλά συγγενεύει στη βάση της θρησκευτικής λογικής, ότι δηλαδή η ιστορία κάθε θρησκείας είναι η ιστορία της ερμηνείας της ή μάλλον των ερμηνειών της. Θεολογικά η Φιλοκαλία και το Ταλμούδ διαφέρουν, θρησκειολογικά όμως συγγενεύουν απροσδόκητα.

Συγκρίνοντας φιλολογικά την Φιλοκαλία με το Ταλμούδ διαπιστώνουμε τη διαφορά ως προς το είδος του λόγου που χρησιμοποιείται. Στη Φιλοκαλία απουσιάζει παντελώς το νομικό – τελετουργικό ύφος της Χαλαχά και πλεονάζει μόνο το θεολογικό – ηθικό μέρος το οποίο συναντάμε στην Αγγαδά. Αλλά, όπως η Αγγαδά είναι το δημοφιλέστερο λατρευτικό ανάγνωσμα των ορθόδοξων ιουδαίων, έτσι και η Φιλοκαλία είναι το πιο αγαπημένο μελέτημα των ορθόδοξων χριστιανών.

Όπως η Αγγαδά δεν είναι δεσμευτική έτσι και η Φιλοκαλία είναι ιδιωτικό ανάγνωσμα πνευματικής οικοδομής των χριστιανών έχει, όμως, αγαπηθεί τόσο πολύ ως κείμενο που στην καθημερινή ορθόδοξη εκκλησιαστική ζωή αποτελεί εγκόλπιο κάθε πιστού. Ένα από αυτά τα φιλοκαλικά κείμενα, τα «Ασκητικά» του Εφραίμ του Σύρου, βρισκόταν στο προσκέφαλο του Ντοστογιέφσκι, που παρέπεμπε σε αυτά πυκνά συχνά στα έργα του, ιδίως στους Αδελφούς Καραμάζοφ.

Η θεολογική διαφορά της Φιλοκαλίας από το Ταλμούδ είναι σχεδόν ουρανομήκης και περίπου αυτονόητη. Τα δύο κείμενα απέχουν παρασάγγας και, μάλιστα, τόσο όσο αφίσταται η ιουδαϊκή ορθοδοξία από την χριστιανική ορθοδοξία.

Η απρόσωπη και άσαρκη διαμεσολάβηση Θεού-ανθρώπου στον ιουδαϊσμό και η προσωπική, ενυπόστατη και ένσαρκη διαμεσολάβηση θείου-ανθρώπινου μέσω του Θε-ανθρώπου Ιησού Χριστού οριοθετούν με θεολογική επάρκεια τη διαφοροποίηση Νόμου (Τορά) και Ευαγγελίου, Παλαιός Διαθήκης και Καινής Διαθήκης, Εβραϊκής Βίβλου και Αγίας Γραφής. Στον ιουδαϊσμό απουσιάζει η αξίωση του χριστιανισμού για την ύπαρξη ενός προσώπου που ενσαρκώνει θείο και ανθρώπινο στην ακεραιότητά τους.

Η υιοθέτηση αυτής της αξίωσης ως πίστης – εμπιστοσύνης στον Ιησού Χριστό κάνει κάποιον χριστιανό. Η δυσπιστία ή η απαξίωση μιας τέτοιας αξίωσης διατηρεί καθέναν στον εξωχριστιανικό χώρο, θρησκευτικό ή μη, μονοθεϊστικό ή όχι, ιουδαϊκό, μουσουλμανικό ή οποιονδήποτε άλλο. Θα ήταν περιττή φλυαρία κάθε παραπέρα ενασχόληση με το πώς αυτή η θεμελιώδης διαφοροποίηση μεταξύ προσωπικής και απρόσωπης διαμεσολάβησης θείου – ανθρώπινου τροποποιεί τον χριστιανισμό και τον ιουδαϊσμό, έτσι ώστε τα φιλολογικώς παρόμοια κείμενά τους, σαν την Φιλοκαλία και το Ταλμούδ, να διαφορίζονται θεολογικώς σε τέτοιο μεγάλο βαθμό.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι κάθε θρησκευτική π-ράδοση παράγει τέτοια κείμενα, που ως ιδιωτικό ανάγνωσμα και προσωπική μελέτη ανήκουν σε όλους μας, είτε είμαστε μέλη μιας από αυτές τις παραδόσεις είτε όχι. Άλλωστε, κάθε πίστη ανήκει σε όλους τους ανθρώπους κι όχι μόνο στους δικούς της πιστούς, μια και δεν είναι δήθεν ιδιοκτησία ή τάχα κτήμα μιας κάποιας θεσμοποιημένης εκδοχής του ιερού, αλλά απόκτημα κάθε πολιτισμού οποιοσδήποτε εποχής. Όπως εύστοχα έθετε το ζήτημα από την πλευρά του ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος: «Ο χριστιανισμός δεν είναι μόνο για τους χριστιανούς… Ο Ιησούς δεν ανήκει μόνο σε όσους ανήκουν στον Ιησού». Κάτι ανάλογο ισχύει και για το Ταλμούδ, όπως επισημαίνει ο Κ. Ζάρρας: «Ο μουσουλμάνος θα βρει πολλά στοιχεία κοινά με τη δική του πίστη και ίσως κατανοήσει καλύτερα τη δική του ιστορική δια¬δρομή. Αλλά και ο χριστιανός μπορεί να αγγίξει μια παμπάλαια κοινή φλέβα και να αναγνωρίσει έναν ξεχασμένο αδελφό».

Επιμορφωτικό Σεμινάριο Θεολόγων: Αποτελεσματική Διαχείριση Σχολικής Τάξης

Αξιολόγηση μαθητών Α΄ και Β΄ τάξεων Ημερησίου Γενικού Λυκείου και Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξεων Εσπερινού Γενικού Λυκείου για το σχ. έτος 2014-2015

Για τα Θρησκευτικά Α΄ και Β΄ Λυκείου η υπουργική απόφαση αναφέρει: 

Θρησκευτικά

1. Η γραπτή προαγωγική εξέταση στα Θρησκευτικά στην Α΄ τάξη Ημερήσιου και Α΄ και Β΄ τάξεις Εσπερινού Γενικού Λυκείου περιλαμβάνει δύο ομάδες θεμάτων:
α) Η πρώτη ομάδα αποτελείται από δύο θέματα με ερωτήσεις διαφόρων τύπων, με τις οποίες ελέγχεται τόσο η κατοχή των αναγκαίων γνωστικών στοιχείων όσο και η κατανόησή τους. Κάθε ένα από τα δύο θέματα περιέχει ερωτήσεις διαβαθμισμένης δυσκολίας.

Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει πέντε (5) ερωτήσεις αντικειμενικού τύπου και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες (5×5=25).
Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει δύο (2) ερωτήσεις σύντομης απάντησης και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες. Η πρώτη ερώτηση βαθμολογείται με δεκατρείς (13) μονάδες και η δεύτερη με δώδεκα (12) μονάδες.
β) Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει δύο θέματα με αντίστοιχες ερωτήσεις ευρύτερης ανάπτυξης, με τις οποίες ελέγχεται η ικανότητα συνθετικής και κριτικής ανάλυσης αλλά και διασύνδεσης γνώσεων, γεγονότων και διαδικασιών που απέκτησαν οι μαθητές.
Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.
Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει επίσης μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.
2. Για το μάθημα Θρησκευτικά στη Β΄ τάξη Ημερησίου Γενικού Λυκείου και στη Γ΄ τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου η εξέταση περιλαμβάνει δύο ομάδες θεμάτων:
α) Η πρώτη ομάδα αποτελείται από δύο θέματα με ερωτήσεις διαφόρων τύπων, με τις οποίες ελέγχεται τόσο η κατοχή των αναγκαίων γνωστικών στοιχείων όσο και η κατανόησή τους. Κάθε ένα από τα δύο θέματα περιέχει ερωτήσεις διαβαθμισμένης δυσκολίας.
Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει πέντε (5) ερωτήσεις αντικειμενικού τύπου και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες (5×5=25).
Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει δύο (2) ερωτήσεις σύντομης απάντησης και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες. Η πρώτη ερώτηση βαθμολογείται με δέκα (10) μονάδες και η δεύτερη με δεκαπέντε (15) μονάδες.
β) Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει δύο θέματα με αντίστοιχες ερωτήσεις ευρύτερης ανάπτυξης, με τις οποίες ελέγχεται η ικανότητα συνθετικής και κριτικής ανάλυσης αλλά και διασύνδεσης γνώσεων, γεγονότων και διαδικασιών που απέκτησαν οι μαθητές.
Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.
Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει επίσης μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.



 Πηγή: ESOS

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Αναγόρευση της ποιήτριας Κικής Δημουλά σε επίτιμη διδάκτορα του ΑΠΘ

Ο Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Καθηγητής Περικλής Α. Μήτκας, ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Καθηγητής Μιλτιάδης Δ. Κωνσταντίνου και ο Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας Καθηγητής Χρυσόστομος Α. Σταμούλης σας καλούν να τιμήσετε με την παρουσία σας ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗΣ της ΚΙΚΗΣ Χ. ΔΗΜΟΥΛΑ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ και ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ σε ΕΠΙΤΙΜΗ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η τελετή θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών της Παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ την Τετάρτη 20 Μαΐου 2015 και ώρα 19:00 μ.μ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

ΕΝΑΡΞΗ – ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ από τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας Καθηγητή Χρυσόστομο Α. Σταμούλη

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ από τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Καθηγητή Μιλτιάδη Δ. Κωνσταντίνου

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ από τον Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Καθηγητή Περικλή Α. Μήτκα

ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΩΜΕΝΗΣ από την Καθηγήτρια του Τμήματος Θεολογίας Άννα Κ. Κόλτσιου-Νικήτα

ΤΕΛΕΤΗ ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗΣ

Ανάγνωση και επίδοση του ψηφίσματος από τον Πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας Καθηγητή Χρυσόστομο Α. Σταμούλη και του τίτλου από τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Καθηγητή Μιλτιάδη Δ. Κωνσταντίνου

ΕΠΙΔΟΣΗ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗΣ ΠΛΑΚΕΤΑΣ ΤΙΜΗΣ από τον Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Καθηγητή Περικλή Α. Μήτκα

ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ από την τιμώμενη ποιήτρια και ακαδημαϊκό Κική Δημουλά με θέμα: «Η πλάνη»

Η ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ διαβάζει, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ συνθέτει «Η μικρή σουίτα»

ΛΗΞΗ ΤΕΛΕΤΗΣ

KIKH X. ΔΗΜΟΥΛΑ, ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΣ

H Κική Δημουλά (Αθήνα, 6 Ιουνίου 1931) είναι Ελληνίδα ποιήτρια και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης. Είναι πρόεδρος του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη. Το πατρικό της όνομα είναι Βασιλική Ράδου και κατοικεί στην Αθήνα. Το 1952 παντρεύτηκε τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, το Δημήτρη (1956) και την Έλση (1957). Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος από το 1949 έως και το 1973. Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Ισπανικά, τα Ιταλικά, τα Πολωνικά, τα Βουλγάρικα, τα Γερμανικά και τα Σουηδικά.

Διακρίσεις
2001, Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.
2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών-η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας.
2014, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας της απονέμει τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος, ύψιστη πολιτειακή τιμή.

Βραβεία
1963, Εύφημη μνεία από την Ομάδα των Δώδεκα, για την ποιητική συλλογή Επί τα ίχνη.
1972, Β “ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Το λίγο τον κόσμον.
1989, A “ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για την ποιητική συλλογή Χαίρε ποτέ.
1997, Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για την ποιητική συλλογή Η εφηβεία της λήθης.
2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeén de Littérature http: //www.prixeuropeendelitterature.eu), για το σύνολο του έργου της.
2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, για το σύνολο του έργου της.

Εργογραφία Ποιητικές συλλογές
Ποιήματα, 1952
Έρεβος, 1956, Στιγμή 1990
Ερήμην, Δίφρος 1958, Στιγμή 1990
Επί τα ίχνη, Φέξης 1963, Στιγμή 1989
Το λίγο του κόσμου, 1971, Νεφέλη 1983, Στιγμή 1990
Το τελευταίο σώμα μου, Κείμενα 1981, Στιγμή 1989
Χαίρε ποτέ, Στιγμή 1988
Η εφηβεία της λήθης, Στιγμή 1994
Ποιήματα, Ίκαρος 1998 (Συγκεντρωτική έκδοση. Περιλαμβάνονται όλες οι προηγούμενες συλλογές εκτός από τα Ποιήματα.)
Ενός λεπτού μαζί, Ίκαρος 1998
Ήχος απομακρύνσεων, Ίκαρος 2001
Χλόη θερμοκηπίου, Ίκαρος 2005
Συνάντηση, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, Ίκαρος 2007 (Ανθολογία με εβδομήντα τρία ζωγραφικά έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη)
Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, Ίκαρος 2007
Τα εύρετρα, Ίκαρος 2010
Ανθολογία μεταφρασμένων ποιημάτων υπό τον τίτλο The Brazen Plagiarist (έκδοση Yale University Press) 2012
Δημόσιος καιρός, Ίκαρος 2014
Ο φιλοπαίγμων μύθος, Ίκαρος 2004 (Η ομιλία που εκφώνησε η Κική Δημουλά στην Ακαδημία Αθηνών κατά την τελετή υποδοχής της.)
Εκτός σχεδίου, Ίκαρος 2005 (Επιλογή πεζών κειμένων.)
Έρανος σκέψεων, Ίκαρος 2009 (Η ομιλία της Κικής Δημουλά στην Αρχαιολογική Εταιρεία στις 26 Ιανουάριου 2009.)

DVD
Συναντήσεις με την Κική Δημουλά, Ίκαρος 

Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το επιμορφωτικό σεμινάριο στους φοιτητές του Η΄ εξαμήνου του Τμήματος Θεολογίας

Στις 19 Μαΐου 2015 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία το επιμορφωτικό σεμινάριο  στους φοιτητές του Η΄ εξαμήνου του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής  στο πλαίσιο του μαθήματος Πρακτικής Άσκησης που αποτελεί μέρος του υποχρεωτικού μαθήματος "Διδακτική των Θρησκευτικών" και διδάσκει η Επίκ. Καθηγήτρια Β. Μητροπούλου.  Ο Σχολικός Σύμβουλος των Θεολόγων κ. Πολύβιος Στράντζαλης ενημέρωσε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες για το έργο των Σχολικών Συμβούλων Θεολόγων στο πλαίσιο της συνεργασίας τους με τους θεολόγους σε σχέση με το ΜτΘ στο Σύγχρονο Σχολείο. Αναφέρθηκε στην συνεργασία του με τους εκπαιδευτικούς που πραγματοποιείται  α) με επισκέψεις στα σχολεία και συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, β)με οργάνωση και υλοποίηση επιμορφωτικών σεμιναρίων γ)με οργάνωση και υλοποίηση επιμορφωτικών ημερίδων σε συνεργασία και συμμετοχή των πανεπιστημιακών δασκάλων και σε συνεργασία και συμμετοχή των εκπαιδευτικών της τάξης. Στη συνέχεια ο Σχολικός Σύμβουλος ανέλυσε διεξοδικά ζητήματα συνεργασίας με τους εκπαιδευτικούς που αφορούν κυρίως τον προγραμματισμός της διδακτέας ύλης, τις οδηγίες διδασκαλίας, τον καθορισμό δ
ιδακτέας και εξεταστέας ύλης, τις  απαλλαγές από το ΜτΘ, την οργάνωση και τον σχεδιασμό της διδασκαλίας, την αξιολόγηση του μαθητή, την αποτελεσματική διαχείριση σχολικής τάξης, τη χρήση των ΤΠΕ στη μαθησιακή διαδικασία, τη διαφοροποίηση της διδασκαλίας στο Μτθ παρουσιάζοντας κι ένα παράδειγμα που υλοποιήθηκε σε σχολική τάξη. Τέλος οι φοιτητές και φοιτήτριες εργάστηκαν ομαδοσυνεργατικά  σε βιωματικές τεχνικές διδασκαλίας.










Σύνθεση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ "ΚΑΙΡΟΣ"

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Πολιτική Ορθοδοξία και ολοκληρωτισμός στη μετα-κομμουνιστική εποχή» 28-31 Μαΐου, 2015 Οικουμενικό Κέντρο Σοφία, Ελσίνκι, Φιλανδία - Τελικό Αναλυτικό πρόγραμμα

Στις 28-31 Μαΐου 2015 η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου σε συνεργασία με το Κέντρο Ορθόδοξων Χριστιανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Fordham (Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.), την Έδρα Ορθόδοξης Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Munster (Γερμανία), το Ρουμανικό Ινστιτούτο Διορθόδοξων, Διαχριστιανικών και Διαθρησκειακών Σπουδών (INTER, Cluj-Napoca, Ρουμανία), το Βιβλικό Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Ανδρέα (Μόσχα, Ρωσία), την Ορθόδοξη Θεολογική Ακαδημία «Άγιος Ιγνάτιος» (Στοκχόλμη, Σουηδία), το Κέντρο για τη Μελέτη του Πολιτισμού και του Χριστιανισμού (Βελιγράδι, Σερβία), το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ορθοδόξων Θεολογικών Σχολών (EFOST, Βρυξέλλες) και με την υποστήριξη της Ορθοδόξου Μητροπόλεως Ελσινκίου, διοργανώνει Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Πολιτική Ορθοδοξία και ολοκληρωτισμός στη μετα-κομμουνιστική εποχή».

Σύντομη περιγραφή

Το συνέδριο σκοπεύει να ασχοληθεί με θέματα που σχετίζονται με τον ολοκληρωτισμό, το αίτημα για ελευθερία και δημοκρατία, την έννοια και την πραγματικότητα της «πολιτικής ορθοδοξίας», και την τρέχουσα θέση της ορθόδοξης Εκκλησίας στο πλαίσιο της μετα-κομμουνιστικής εποχής, με κύρια, αλλά όχι αποκλειστική, έμφαση στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. Μεταξύ των θεμάτων που θα εξεταστούν είναι η σχέση μεταξύ Ορθοδοξίας και δημοκρατία, Ορθοδοξίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Ορθοδοξίας και πολιτικού φιλελευθερισμού, η εκκοσμίκευση, η θεολογική εκπαίδευση, ο θρησκευτικός, εθνικός, και πολιτιστικός πλουραλισμός και οι ποικίλες προκλήσεις που αυτές οι διαφορετικές πραγματικότητες δημιουργούν για την Ορθόδοξη Εκκλησία και το θεολογικό διάλογο για την αυτο-κατανόηση της. Το συνέδριο θα τονίσει επίσης τη θέση και τη συχνά αμφίσημη εμπλοκή της ορθόδοξης Εκκλησίας σε διάφορες καταστάσεις και πρόσφατες συγκρούσεις, όπως, μεταξύ άλλων αυτές, στην Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Ρουμανία, τη Συρία και την Αίγυπτο.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα και τις λεπτομέρειες του συνεδρίου και για θέματα που αφορούν στη διαδικασία και τη δυνατότητα συμμετοχής, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει στην επίσημη ιστοσελίδα του συνεδρίου www.helsinki2015.com, και στην ιστοσελίδα της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου, www.acadimia.org, οι οποίες θα ενημερώνονται περιοδικά με νέο υλικό.

Για να διαβάστε το τελικό αναλυτικό πρόγραμμα του Συνεδρίου, πατήστε εδώ.