ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Βασιλεύουσα, Νέα Ρώμη, Βυζάντιο, Επτάλοφος… Πόσες λέξεις – πόσα προσωνύμια κρύβονται μέσα στην έννοια της Πόλης! Της Κωνσταντινούπολης.

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Δρ. Ελένη Κασσελούρη-Χατζηβασιλειάδη (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο), Η Elisabeth Behr Sigel και το θέμα των διακονισσών


Περίληψη της εισήγησης στο διεθνές συνέδριο με θέμα: «Διακόνισσες, Χειροτονία των Γυναικών και Ορθόδοξη Θεολογία»

Η Elisabeth Charlotte Sigel γεννήθηκε στο Στρασβούργο το 1907 και πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 98 ετών το 2005, περιτριγυρισμένη από τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα της. Στη διάρκεια της ζωής της βίωσε όλες τις μεγάλες τραγωδίες της Ευρώπης κατά τον 20ο αιώνα. Ήταν κόρη ενός Γάλλου Λουθηρανού και μιας εβραίας Αυστριακής. Μέλος της Λουθηρανικής εκκλησίας, σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Στην συνέχεια η μετακίνησή της στο Παρίσι την φέρνει σε επαφή με τους Ρώσους της Διασποράς, με τη Θεολογική Σχολή του Αγίου Σεργίου, εκείνη την εποχή με Διευθυντή τον π. Sergei Bulgakov και στην συνέχεια με το Ρώσο σύζυγο της Andre Behr. Η Elisabeth αποτέλεσε έναν σημαντικό εκπρόσωπο της Ορθόδοξης Θεολογίας στη Δύση. Χωρίς ποτέ να διδάξει ως μόνιμη Καθηγήτρια σε κάποια Θεολογική Σχολή, αλλά ζώντας μέσα από τη δουλειά της ως δασκάλα φιλοσοφίας και λογοτεχνίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, υπήρξε συγγραφέας σημαντικών άρθρων, βιβλίων, βιβλιοκρισιών και μια από τους συνεκδότες του Γαλλικού Ορθόδοξου περιοδικού Contacts. Δημοσίευσε μελέτες για την Ρωσική πνευματικότητα, αγιογραφία και σύγχρονη ορθόδοξη θεολογία και μια εκτενή βιογραφία του πνευματικού της πατέρα Lev Gillet (1893-1980), που είναι ευρύτερα γνωστός με το ψευδώνυμο «ο μοναχός της Ανατολικής Εκκλησίας». Στο τελευταίο τέταρτο της ζωής της έγινε ευρέως γνωστή για τις θαρραλέες παρεμβάσεις και συμβολές της, κυρίως μέσα από τις συναντήσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, για τη χειροτονία των γυναικών στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Δίδαξε στον Άγιο Σέργιο, το Καθολικό Ινστιτούτο στο Παρίσι, το Κολλέγιο των Δομικανών στην Οττάβα, το Οικουμενικό Ινστιτούτο του Bossey, και το Οικουμενικό Ινστιτούτο του Tantur κοντά στην Ιερουσαλήμ. Είτε αναφέρεται στο θεσμό των διακονισσών είτε στη χειροτονία των γυναικών, η Behr-Sigel πιστεύει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία, λαμβάνοντας υπόψη της τα «σημεία των καιρών» και το ιδιαίτερο κάθε φορά πλαίσιο, θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει και επανεξετάσει τα θεολογικά επιχειρήματά της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου