ΚΑΙΡΟΣ: Διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών και στην λυκειακή βαθμίδα της τεχνικής εκπαίδευσης.

Χολαργός  18-8-2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Υπουργείο Παιδείας ακολουθώντας την «πεπατημένη» των τελευταίων ετών ανακοίνωσε στη μέση του καλοκαιριού τα σχέδιά του για το νέο Γενικό Λύκειο και την Τεχνική Εκπαίδευση. Η επίσημη κυβερνητική θέση είναι ότι τα σχέδια αυτά τίθενται σε δημόσια διαβούλευση. Ταυτόχρονα με την μεγαλόστομη όμως αυτή διακήρυξη το υπουργείο υλοποιώντας πολιτικές προαποφασισμένες,  για τις οποίες δεν θέτει θέμα «δημόσιας διαβούλευσης» οδηγεί στον καιάδα της ανυπαρξίας και της εξαφάνισης πλήθος ειδικοτήτων και τους υπηρετούντες σ’ αυτές συναδέλφους επιχειρηματολογώντας υπέρ του εκσυγχρονισμού του εκπαιδευτικού πλαισίου και περιεχομένου σπουδών της λυκειακής βαθμίδας και του εξορθολογισμού  στη διαχείριση του υπηρετούντος ανθρώπινου δυναμικού. Η αιφνιδιαστική κατάργηση πλήθους ειδικοτήτων στη τεχνική εκπαίδευση, η εγκύκλιος για τις αναγκαστικές μετατάξεις ακόμα και σε διοικητικές θέσεις πλεονάζοντος εκπαιδευτικού προσωπικού, η αύξηση του μαθητικού δυναμικού ανά σχολική τάξη, οι συγχωνεύσεις ή καταργήσεις σχολικών μονάδων χωρίς διάλογο με τους ενδιαφερόμενους φορείς, αναιρεί ή θέτει «εν αμφιβόλω» την πρόθεσή του για δημόσια διαβούλευση.

Πρόσφατα οι πανελλήνιες και τοπικές ενώσεις των θεολόγων (πλην της ΠΕΘ) υπέγραψαν μια ανοιχτή επιστολή προς το Υπουργείο Παιδείας, με την οποία εξέφραζαν την αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε κίνηση μείωσης των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στη λυκειακή βαθμίδα, καθώς το περιεχόμενό του και το πλαίσιο διδασκαλίας του, όπως έχει διαμορφωθεί την τελευταία 20ετία τουλάχιστον, συμβάλλει αποφασιστικά  στη διαμόρφωση  του περιεχομένου των ανθρωπιστικών σπουδών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αφήνοντας ιδιαίτερο και  ευανάγνωστο στίγμα.

Οι  θεολογικές  ενώσεις και οι τοπικοί σύνδεσμοι με την κίνησή τους αυτή, επαναβεβαίωσαν στη πράξη και την ομόφωνη απόφαση για διεκδίκηση διατήρησης του μέχρι σήμερα ισχύοντος καθεστώτος διδασκαλίας του μαθήματος, που είχε ληφθεί σε κοινή σύσκεψη των θεολογικών φορέων(ενώσεις, θεολογικές σχολές, Εκκλησία της Ελλάδος) στη Ι.Μ Πεντέλης με την πρωτοβουλία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου (Πάσχα του 2011). Στη συνάντηση αυτή ο σύνδεσμός μας δια του εκπροσώπου του Δ. Μόσχου, είχε ιδιαιτέρως αναφερθεί στη σημασία της διατήρησης του υπάρχοντος καθεστώτος διδασκαλίας των Θρησκευτικών και στην τεχνική λυκειακή εκπαίδευση, επειδή με την παρουσία του συμβάλλει στην εμπέδωση ενός δικτύου αρχών και κριτηρίων για τη ζωή, τον άνθρωπο και τη σχέση του με τον κόσμο, απαραίτητων δηλαδή στοιχείων για την διαμόρφωση στάσης ζωής και συμπεριφοράς του εκπαιδευόμενου και αυριανού επαγγελματία.

Η απάλειψη της μιας ώρας του μαθήματος από την Β΄ τάξη του αυριανού τεχνικού λυκείου δεν δυναμιτίζει μόνο την θέση του μαθήματος στην τεχνική εκπαίδευση με όλα τα συνεπαγόμενα αποτελέσματα και για τους διδάσκοντες  αλλά κυρίως  δημιουργεί ερωτηματικά για την χρησιμότητα της μιας ώρας στη Α΄τάξη, η διατήρηση της οποίας τίθεται και αυτή – κατά την εκτίμησή μας – σε αμφισβήτηση στο άμεσο μέλλον.

Στην καταιγίδα των εξελίξεων τόσο σε επίπεδο περιεχομένου και σκοπών εκπαίδευσης στη λυκειακή βαθμίδα όσο και εργασιακών σχέσεων των υπηρετούντων σ’ αυτή συναδέλφων, το υπουργείο επιθυμεί το δημόσιο διάλογο. Με τη διαφορά ότι στο διάλογο αυτό θεωρεί πως οι εκπρόσωποι του εκπαιδευτικού-επιστημονικού κόσμου, δεν έχουν θέση στη διαμόρφωση του πλαισίου[έστω συμβουλευτικά] αλλά μόνο στην κριτική αποτίμηση μετά την κάθε ανακοίνωση για αλλαγές και ανακατατάξεις.  

Η θέση μας και θέση όλων των θεολόγων της χώρας (διορισμένων και αδιορίστων) είναι η διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών και στην λυκειακή βαθμίδα της τεχνικής εκπαίδευσης. Εξυπακούεται ότι έχουμε τη διάθεση συμβολής σε έναν ουσιαστικό διάλογο για τη διαμόρφωση ενδεχομένως ενός  αναπροσανατολισμού όσο και βελτίωσης της θρησκευτικής αγωγής στην τεχνική εκπαίδευση, στηριζόμενοι στην  εμπειρία και τη γνώση των συναδέλφων-μελών μας, που πληρούν με αξιώσεις όλες τις πιθανές προϋποθέσεις, για τη συμμετοχή τους σε όποια μελλοντική διαβούλευση, η οποία όμως για να στοχεύει στην επιτυχία, πρέπει να προηγείται των όποιων τελικών αποφάσεων.

                                                                        Από το  Δ.Σ