Η εισήγηση του Αναπληρωτή Καθηγητή και Αναπληρωτή Προέδρου του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα: «Ο Αμβρόσιος Μεδιολάνων στη χριστιανική γραμματεία και θεολογία»
1. Εισαγωγικό σχόλιο
Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες οι Πατέρες της δυτικής Εκκλησίας, όπως ο Ιερώνυμος, ο Ιλάριος, ο Αμβρόσιος και ο Αυγουστίνος, ερμηνεύουν πνευματικά την Αγία Γραφή και συνδέουν την Παλαιά με την Καινή Διαθήκη, υποστηρίζοντας ότι τα βιβλικά χωρία μπορούν να ερμηνευθούν σε διαφορετικά επίπεδα.
Ο Αμβρόσιος επικεντρώνεται στην ηθική και την αλληγορική-πνευματική ερμηνεία, εμμένοντας στην αρχή πως η Γραφή μπορεί να μας αποκαλύψει το μυστήριο του Χριστού και της Εκκλησίας.
Τα βιβλία που ο ίδιος ερμήνευσε σε μεγαλύτερη έκταση και ασχολήθηκε με ιδιαίτερη προσοχή είναι η Γένεση, το Άσμα Ασμάτων, οι Ψαλμοί και το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο.[1]
Η εξηγητική δραστηριότητα του αγίου Αμβροσίου έχει κυρίως ποιμαντικό χαρακτήρα και συνδέεται άμεσα με την άσκηση της επισκοπικής διακονίας του στο Μιλάνο. Ο ίδιος είχε βαθιά συναίσθηση του λειτουργήματός του και υπήρξε ικανότατος κήρυκας του θείου λόγου.[2] Πίστευε στο ιερό χρέος του να μεταδίδει στους ανθρώπους τις θείες εντολές και να τις υπερασπίζεται σε μια εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στο κοινωνικό, πολιτικό και εκκλησιαστικό γίγνεσθαι. Η ερμηνεία της Γραφής δεν αποτελεί αυτόνομο έργο ή απλό διανοητικό εγχείρημα, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη λατρευτική πράξη της Εκκλησίας. Η ευχαριστιακή σύναξη την καταξιώνει και η αγιοπνευματική εμπειρία την αναδεικνύει και τη φωτίζει.
Για περισσότερα στο: ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου