Τῷ θρόνῳ ἐν οὐρανῷ, τῷ πώλῳ ἐπὶ τῆς γῆς…

ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΪΩΝ

Σήμερα εἶναι μία μέρα ἐντελῶς ἀνατρεπτική! Ἀνατρεπτική τῆς θρησκείας, τῆς ἰδεολογίας, τῆς ἐξουσίας, τῆς ἐξουσίας τῆς θρησκείας. Περιμένουμε καὶ προϋπαντοῦμε τὸ Χριστό, ποὺ ἔρχεται ὡς ἐλευθερωτής. Καὶ ὅπως οἱ Ἐβραῖοι τὸν προϋπαντοῦσαν στὰ Ἱεροσόλυμα, δίχως καλά-καλά νὰ καταλαβαίνουν τὸ γιατί, ἔτσι κι ἐμεῖς -μακρυά ἀπό τὸ νόημα αὐτοῦ τοῦ ἐρχομοῦ- τὸν ὑποδεχόμαστε καὶ γιορτάζουμε γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουμε μᾶλλον τὴ θρησκευτική μας πεποίθηση, θεωρώντας ὅτι καὶ μόνο ἡ ἰδεολογική μας προσήλωση στὸ Εὐαγγέλιο μᾶς κατατάσσει στοὺς θριαμβευτές. Κανείς ὅμως δὲν φαντάζεται ποῦ ὁ Χριστὸς ὁδεύει, κανεὶς δὲν ὑποψιάζεται ὅτι ὁ Σταυρός εἶναι μονάχα πόνος καὶ θυσία. Ἀκόμα καὶ τὸν Σταυρὸ τὸν θέλουμε ὡραιοποιημένο, ὅμως Σταυρός χωρίς θυσία δὲν φέρνει τὴν Ἀνάσταση. Ὁ Χριστός ἔρχεται πάνω σ᾽ ἕνα γαϊδουράκι, ἀνατρέποντας κάθε μας προσδοκία καὶ ἀποκλείοντας κάθε ὑποψία θριαμβολογίας καὶ ἑορτασμοῦ. Ὅταν ξέρεις ποῦ βαδίζεις δὲν γιορτάζεις, δὲν λὲς μεγάλα λόγια, μόνο προχωρᾶς ἀποφασιστικά, ἥσυχα, ταπεινά.

Καλὴ Ἀνάσταση! (π.Χρῆστος Ζαχαράκης)

Πηγή: http://pchristoszacharakis.blogspot.com/2012/04/blog-post.html