ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Βασιλεύουσα, Νέα Ρώμη, Βυζάντιο, Επτάλοφος… Πόσες λέξεις – πόσα προσωνύμια κρύβονται μέσα στην έννοια της Πόλης! Της Κωνσταντινούπολης.

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Μήνυμα Πατριάρχη Ιεροσολύμων για το Πάσχα


Ελέω Θεού Πατριάρχης της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ
και πάσης Παλαιστίνης
παντί τω πληρώματι της Εκκλησίας, χάριν και έλεος και ειρήνην
από του Παναγίου και Ζωoδόχου Τάφου
του Αναστάντος Χριστού.
«Χαίρε Σιών αγία,
μήτηρ των Εκκλησιών,
Θεού κατοικητήριον˙
Συ γαρ εδέξω πρώτη άφεσιν αμαρτιών,
δια της Αναστάσεως».
(Στιχηρόν αναστάσιμον,
Εσπερινού, ήχου πλ. δ’).

Ιδού ανέτειλε και πάλιν ημέρα εόρτιος, ευφρόσυνος και σωτήριος. Ιδού επέλαμψεν ημίν ημέρα χαράς και αγαλλιάσεως. Ιδού απήγαυσε ημέρα φωτός ανεσπέρου δια την Εκκλησίαν του Χριστού και την δημιουργίαν όλην.
Η Εκκλησία εορτάζει σήμερον εν χαρά ανεκλαλήτω την ζωηφόρον και λαμπροφόρον του Χριστού Ανάστασιν. Η Εκκλησία αναμιμνήσκεται σήμερον εν ευγνωμοσύνη και ευχαριστία βαθεία την δωρεάν του Θεού προς τον άνθρωπον.
Η Εκκλησία πανηγυρίζει το γεγονός ότι ο ιδρυτής αυτής ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, κατά τον θεοφόρον της Εκκλησίας Πατέρα Άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν Αρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης «ηράσθη της σωτηρίας του πλάσματος αυτού και την ανακαίνισιν αυτού επεξεργάσατο».
Ο Χριστός, ενδυθείς το ανθρώπινον, θάνατον υπέρ ημών εκουσίως υπέστη, «δια του σταυρού Αυτού ήλθε χαρά εν όλω τω κόσμω».
Δια του σταυρού ο Κύριος ημών κατήλθεν εις τον Άδην. Εις τους κευθμώνας του Άδου συνήντησε τους απ’ αιώνων δεσμίους, τους προπάτορας ημών, Αδάμ και Εύαν και τους απογόνους αυτών. Συνήντησεν όλους εκείνους, οι οποίοι άνευ Αυτού, άνευ του Χριστού, ετελειώθησαν, τους ζήσαντας υπό την σκιαν του νόμου Ιουδαίους, δικαίους και αδίκους, τους θεράποντας της φιλοσοφίας Έλληνας και λατρευτάς των ειδώλων.
Ο τίμιος Πρόδρομος, προλαβών τον Χριστόν και εις τον Άδην, «δια της αποτομής της τιμίας αυτού κεφαλής, γεγονυίας οικονομία τινί θεϊκή, είχε ήδη κηρύξει τοις εν Άδη του Σωτήρος την έλευσιν».
Όλους αυτούς, πιστεύσαντας, ηλευθέρωσε ο Χριστός της τυραννίας του διαβόλου. Εχαρίσατο αυτοίς ζωήν την αιώνιον. Παρέσχεν αυτοίς την ελευθερίαν εκ της ζωής του σκότους και της βασάνου της συνειδήσεως και την απόλαυσιν της κοινωνίας και της θέας του προσώπου Αυτού και του Πατρός Αυτού και του Αγίου Πνεύματος Αυτού.
Αναστήσας ο Χριστός τους εν Άδη, ουκ έμεινεν εις τον Άδην. Ο θάνατος ου κατίσχυσεν Αυτού. Ο Άδης ουκ εκράτησεν Αυτόν. Ο Θεός Πατήρ ανέστησε τον Υιόν Αυτού τον άνθρωπον Ιησούν. Η θεία φύσις του Θεανθρώπου Χριστού ανέστησε την ανθρωπίνην φύσιν Αυτού.
Δεδοξασμένος και λελαμπρυμένος ο Κύριος ημών δια του θανάτου του σταυρού Αυτού ανήλθεν εις την γην, ίνα ημάς τους ζώντας βεβαιώση περί του έργου Αυτού του σωτηρίου και εις τον Άδην. «Προήλθε ως εκ παστάδος του ολβίου τάφου τούτου», εις τον οποίον οι μαθηταί Αυτού ενεταφίασαν Αυτόν, διαρρήξας τας σφραγίδας αυτού.
Το μυστήριον τούτο, έργον της πανσθενούς δυνάμεως του Θεού, ο Χριστός εις τους μύστας Αυτού εφανέρωσεν, εις τους μαθητάς Αυτού και αποστόλους και εις τας μυροφόρους γυναίκας. Ούτοι ελθόντες εις τον τάφον, ζεύγος φαεσφόρων αγγέλων επ’ αυτού εθεάσαντο.
Οι άγγελοι ούτοι ένδοθεν του μνημείου «Ιησούν τον Ναζαρηνόν, τον εσταυρωμένον, αναστάντα ανήγγειλαν» (Μαρκ. 16, 6). Τον τάφον κενόν εις αυτούς επέδειξαν και προέτρεψαν «να ίδωσι τα εντάφια σπάργανα και δραμόντες να κηρύξωσι εις τον κόσμον ότι ανέστη ο Κύριος, θανατώσας τον θάνατον, ότι υπάρχει Θεού Υιός του σώζοντος το γένος των ανθρώπων».
Μετά την Ανάστασιν Αυτού ο Αναστάς Κύριος «παρέστησεν εαυτόν ζώντα τοις αποστόλοις εν πολλοίς τεκμηρίοις, δι’ ημερών τεσσαράκοντα οπτανόμενος αυτοίς» (Πραξ. 1, 3), μετά ταύτα δε κατά τον Άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν «εκάθισεν εν δεξιά της μεγαλωσύνης εν ουρανοίς, ποιήσας ομόθρονον ως ομόθεον το ανθρώπινον ημών φύραμα».
Έκτοτε εν τη δυνάμει του Σταυρωθέντος και Αναστάντος οι πιστεύοντες εις Αυτόν καθίστανται δημιουργοί έργων αγαθών και ωφελίμων, θαυμαστών και επαινετών υπέρ του πλησίον αυτών. Έτι δε μαρτυρούν και αποθνήσκουν χάριν του ονόματος του Χριστού. Υπερνικούν ανύποιστα βασανιστήρια και τον θάνατον αψηφούν. Το αίμα αυτών προθύμως υπέρ Χριστού εκχέουν. «Τα αίματα των εν όλω τω κόσμω μαρτύρων τούτων ως πορφύραν και βύσσον η Εκκλησία στολιζομένη», την δόξαν Χριστού εις τον κόσμον αναγγέλλει.
Την μαρτυρίαν ταύτην του Ιησού Χριστού, του Ενανθρωπήσαντος, Σταυρωθέντος και εκ νεκρών Αναστάντος μαρτυρεί η Εκκλησία ανά τα πέρατα της οικουμένης και η Εκκλησία Σιών της Αγίας, η Μήτηρ των Εκκλησιών, η «δεξαμένη πρώτη άφεσιν αμαρτιών δια της Αναστάσεως», εις αυτούς τους τόπους, τους οποίους επεσκέφθη και τους οποίους ηγίασε δια της παρουσίας Αυτού ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Η Εκκλησία Αύτη και η εν Αυτή Αγιοταφιτική Αδελφότης, ως εκπρόσωποι όλων των ανά τον κόσμον Ορθοδόξων διαφυλάττουν και επιδεικνύουν τούτους ως τεκμήρια της εν Χριστώ σεσαρκωμένης, εσταυρωμένης και αναστημένης αληθείας.
Τούτο πράττει και σήμερον η Εκκλησία της Αγίας Σιών κατά την λαμπροφόρον ταύτην αναστάσιμον νύκτα, ιερουργούσα επί του τόπου της σταυρώσεως και επ’ αυτού του ζωοδόχου Τάφου, εις τον οποίον ετάφη και εκ του οποίου ανέστη ο Αρχηγός της σωτηρίας ημών Χριστός, εν μέσω χιλιάδων ευλαβών προσκυνητών, «εξ εώας και θαλάσσης και βορρά και νότου» ελθόντων.
Εις τούτους, συμμάρτυρας της αληθείας της αναστάσεως του Χριστού, η Εκκλησία της Αγίας Σιών εύχεται την δύναμιν και την ευλογίαν του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Ιησού Χριστού και την χάριν του Παναγίου και Ζωοδόχου Αυτού Τάφου.

Εν τή Αγία Πόλει Ιερουσαλήμ ΠΑΣΧΑ 2012.
Μετά Πατρικών ευχών και Πατριαρχικών Ευλογιών,
Διάπυρος προς Κύριον Ευχέτης,
ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’
Πατριάρχης Ιεροσολύμων


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου