ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Η αξιολόγηση κατά τη διάρκεια της διδακτικής/ μαθησιακής πορείας
1. Η αξιολόγηση αποτελεί βασική παιδαγωγική λειτουργία και συστατικό στοιχείο της εκπαιδευτικής πράξης. Σχετίζεται άμεσα με τους στόχους του Προγράμματος Σπουδών, το περιεχόμενο του γνωστικού αντικειμένου και τη μεθοδολογία προσέγγισής του. Πρόκειται για μια διαδικασία που ενσωματώνεται στο σύνολο της διδακτικής και μαθησιακής πορείας, ξεδιπλώνεται σε όλες τις φάσεις της και βοηθά να διαπιστωθεί η επίτευξη των Προσδοκώμενων Μαθησιακών Αποτελεσμάτων του μαθήματος. Σκοπός της είναι η παρώθηση του μαθητή/της μαθήτριας προς την κριτική αυτοαντίληψη, καθώς και η ανατροφοδότηση της διδασκαλίας και της μάθησης για την προαγωγή του εκπαιδευτικού έργου. Η αξιολόγηση είναι μια πολύπλοκη, πολυσύνθετη και εξαιρετικά υπεύθυνη ενέργεια του/της εκπαιδευτικού. Με μεθόδους και εργαλεία που παρέχει η θεωρία και η πρακτική της αξιολόγησης, ο/η εκπαιδευτικός παρατηρεί νηφάλια, μετρά αντικειμενικά, περιγράφει άρτια και αποτιμά την ατομική και ομαδική πρόοδο των μαθητών/μαθητριών, αλλά και τη διαδικασία της μάθησης σε όλες τις παραμέτρους της. Η αξιολόγηση βοηθά τον/την εκπαιδευτικό να παίρνει τις σωστές αποφάσεις (α) πριν την έναρξη της διδασκαλίας (διαγνωστική/αρχική αξιολόγηση), (β) κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας (διαμορφωτική αξιολόγηση) και (γ) μετά το πέρας της διδασκαλίας (τελική αξιολόγηση). Ο/Η εκπαιδευτικός παρακολουθεί την προσπάθεια και το έργο των μαθητών/μαθητριών σε όλη τη διαδικασία της διδασκαλίας και αξιολογεί τον βαθμό επίτευξης των Προσδοκώμενων Μαθησιακών Αποτελεσμάτων. Δίνει το στίγμα του σημείου που βρίσκεται ο/η κάθε μαθητής/μαθήτρια σε σχέση με αυτά. Αποτιμά ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία που προκύπτουν από την παρατήρηση, τις ατομικές και συλλογικές εργασίες, τους φακέλους εργασίας, την αυτοαξιολόγηση και τις γραπτές δοκιμασίες. Τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας διαμορφώνουν και την τελική ή αθροιστική αξιολόγηση. Αν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιδιωκόμενο, τότε απαιτείται αναπροσαρμογή και αναδιαμόρφωση στις διδακτικές ενέργειες του/της εκπαιδευτικού, με στόχο πάντοτε την αποτελεσματική διδασκαλία. Τα αποτελέσματα της διαμορφωτικής αξιολόγησης χρησιμοποιούνται από τον/την εκπαιδευτικό για να διαμορφώσει τις περαιτέρω διδακτικές ενέργειές του/της, ενώ της τελικής αξιολόγησης για να αποτυπώσει τα τελικά αποτελέσματα (βαθμολογία). Η αξιολόγηση βοηθά να εστιάσει ο/η εκπαιδευτικός στο τι έχουν ως δυνατότητα πλέον οι μαθητές/μαθήτριες να «λένε» και να «κάνουν» επαρκώς στο τέλος του μαθήματος, που δεν μπορούσαν να πουν και να κάνουν στην αρχή του. Σε αυτή τη βάση, διαμορφώνει τη μέθοδο διδασκαλίας, ώστε να πετύχει το παραπάνω μαθησιακό αποτέλεσμα. Όπως το τέλος κάθε μαθήματος αξιολογεί τη γνώση και την εργασία των παιδιών με ερωτήσεις, αποτύπωση κρίσεων, απόψεων, ορισμών, επεξηγήσεων κλπ., έτσι χρησιμοποιεί τις ίδιες τεχνικές αξιολόγησης στο τεστ ή στο τελικό διαγώνισμα. Μπορεί να δώσει ένα κείμενο για συμπλήρωση κενών, αντιστοίχιση, σύντομη έκφραση γνώμης, αναζήτηση κριτηρίων και δεδομένων, ιεράρχηση εννοιών, κινήτρων ή γεγονότων. Μπορεί να δώσει προτάσεις και να ζητήσει αιτιολογημένη απάντηση για το αν είναι σωστές ή λάθος. Μπορεί επίσης να δώσει σύντομο κείμενο με ερωτήσεις που θα βοηθήσουν τα παιδιά να το προσεγγίσουν με κριτήρια, όπως για παράδειγμα, να εντοπίσουν συγκεκριμένες έννοιες, να τις ιεραρχήσουν, να τις εξηγήσουν, να δώσουν ορισμό, παραδείγματα, να εφαρμόσουν αυτά που αναφέρονται σε διαφορετική εποχή ή συνθήκες, να διαπιστώσουν την ύπαρξη διλημμάτων, να λύσουν μια υπόθεση, να τη συνεχίσουν, να διατυπώσουν κρίσεις και προτάσεις. Ο/Η εκπαιδευτικός δεν περιορίζει, όμως, την αξιολόγηση μόνο στα επαναληπτικά τεστ και στις τελικές εξετάσεις. Είναι σημαντικό και αναγκαίο η διαδικασία της αξιολόγησης να γίνεται την ίδια ημέρα, με το πέρας κάθε ενότητας, ούτως ώστε να είναι σε θέση να διακρίνει τον βαθμό κατανόησης και ανταπόκρισης των μαθητών/μαθητριών σύμφωνα με τα προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα. Αν η αξιολόγηση πραγματοποιηθεί στο επόμενο μάθημα, αυτό που ουσιαστικά επιτυγχάνεται είναι ο έλεγχος της μνήμης των μαθητών/μαθητριών, και όχι των δεξιοτήτων που αποκτήθηκαν, ούτε και των προσωπικών στάσεων που εκφράστηκαν. Στο σημείο αυτό, διευκρινίζεται ότι η φάση της «αξιολόγησης», η οποία εμφανίζεται στις διδακτικές ενότητες που αναπτύσσονται με τη διερευνητική μέθοδο, αποτελεί καταληκτήρια φάση της προτεινόμενης διδακτικής μεθόδου. Στη φάση αυτή, οι ίδιοι/ίδιες οι μαθητές/μαθήτριες προβαίνουν σε αξιολογικές εργασίες που αφορούν τη διδακτική ενότητα που επεξεργάζονται.
2. Τα θέματα στις γραπτές εξετάσεις στα Θρησκευτικά είναι απαραίτητο να λαμβάνουν υπόψη τους:
Το πλαίσιο, το περιεχόμενο, τους σκοπούς και τη μεθοδολογία της θρησκευτικής εκπαίδευσης με βάση το νέο Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά Λυκείου.
Τα προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα και τις θεματικές ενότητες κάθε τάξης.
Τα βασικά κριτήρια αξιολόγησης της μαθησιακής διαδικασίας, όπως προβλέπονται με βάση το νέο Πρόγραμμα Σπουδών.
-Τη μέθοδο διδασκαλίας (βιωματική ή διερευνητική) και την αντίστοιχη θεματολογία των δραστηριοτήτων για κάθε στάδιό της.
Το περιεχόμενο και τους τρόπους αξιολόγησης, όπως αναλύονται στον Οδηγό Εκπαιδευτικού στα Θρησκευτικά Λυκείου.
Τον τυπικό τρόπο προσδιορισμού των θεμάτων ή ερωτήσεων αξιολόγησης στις γραπτές προαγωγικές εξετάσεις,
Την εξεταστέα ύλη του μαθήματος.
3. Προδιαγραφές για τη διαμόρφωση των θεμάτων
Τα θέματα είναι ανάγκη να είναι διατυπωμένα με ακρίβεια και σαφήνεια. να αποφεύγονται οι γενικόλογες διατυπώσεις, ο μακροπερίοδος και σύνθετος λόγος, η επανάληψη λέξεων, αδόκιμων εκφράσεων και λέξεων, των οποίων τη σημασία μπορεί να αγνοούν οι μαθητές/μαθήτριες. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να χρησιμοποιείται όχι ακαδημαϊκή ή δύσκολη θεολογική ορολογία, αλλά λεξιλόγιο συμβατό με το επίπεδο των μαθητών/-ητριών και με την ορολογία του Προγράμματος Σπουδών. Ο σαφής και απλός τρόπος διατύπωσης διευκολύνει την ταχεία κατανόηση του θέματος, καθορίζει με ακρίβεια τα ζητούμενα και κατ’ επέκταση λαμβάνεται μέριμνα, ώστε να μην υπάρχουν παρανοήσεις. Σε κάθε θέμα αναγράφονται οι βαθμοί που αντιστοιχούν σε αυτό όπως ορίζεται στην παρούσα εγκύκλιο. Οι απαντήσεις αξιολογούνται με βάση τη διδαχθείσα ύλη σύμφωνα με τα περιεχόμενα του νέου Προγράμματος Σπουδών στα Θρησκευτικά Λυκείου και σύμφωνα με τα ισχύοντα Ωρολόγια Προγράμματα στα Ημερήσια και Εσπερινά Επαγγελματικά Λύκεια. Η γραπτή προαγωγική εξέταση στο μάθημα «Θρησκευτικά» μπορεί να περιλαμβάνει δύο (2) ομάδες θεμάτων.
Α΄ Ομάδα
Στην πρώτη ομάδα ενδεικτικοί τύποι ερωτήσεων μπορεί να είναι:
α) Ερώτηση πολλαπλής επιλογής
β) Ερώτηση κατάταξης/ταξινόμησης
γ) Ερώτηση συμπλήρωσης κενού (σε προτάσεις ή σε ολόκληρη παράγραφο πραγματική από το έντυπο υλικό του μαθήματος ή πρωτότυπη σύνθεση κειμένου)
δ) Ερωτήσεις διαζευκτικής απάντησης
ε) Ερωτήσεις σύντομης ανάπτυξης που απαιτούν τον συνδυασμό απάντησης αντικειμενικού τύπου και ανοικτής περιορισμένης απάντησης.
Θέμα Α1
Το Θέμα Α1 περιλαμβάνει πέντε (5) ερωτήσεις και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες (5×5=25). Όλα τα θέματα είναι κλειστού τύπου και η αξιολόγησή τους είναι αντικειμενική. Οι ερωτήσεις αυτές μπορεί να είναι του τύπου πολλαπλής επιλογής, ορθής ταξινόμησης/κατάταξης στοιχείων, αντιστοίχισης ή συμπλήρωσης κενού, του τύπου διαζευκτικής απάντησης ή του τύπου «σωστό - λάθος».
Θέμα Α2
Το Θέμα Α2 περιλαμβάνει δύο (2) ερωτήσεις σύντομης απάντησης και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες. Η πρώτη ερώτηση βαθμολογείται με δέκα (10) μονάδες και η δεύτερη με δεκαπέντε (15) μονάδες.
Β΄ Ομάδα
Η δεύτερη ομάδα μπορεί να περιλαμβάνει δύο (2) θέματα με αντίστοιχες ερωτήσεις ευρύτερης ανάπτυξης, με τις οποίες ελέγχεται η ικανότητα των μαθητών/μαθητριών για συνθετική και κριτική ανάλυση, όπως και η δυνατότητα διασύνδεσης γνώσεων, γεγονότων και διαδικασιών. Με τις ερωτήσεις αυτές, οι οποίες αφορούν σε γνώσεις και ανώτερες γνωστικές δεξιότητες, ελέγχεται η ικανότητα των μαθητών και μαθητριών να κατανοούν, να αναλύουν, να ερμηνεύουν και να διασυνδέουν γνώσεις σχετικά με τις έννοιες που επεξεργάστηκαν και συνακόλουθα να είναι σε θέση να εκφράζουν κριτικά και να προεκτείνουν τις γνώσεις και δεξιότητές τους. Θέμα Β1 Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες. Θέμα Β2 Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει επίσης μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες. Στις ερωτήσεις και των δύο ομάδων μπορούν να δίνονται πηγές πληροφοριών (π.χ. προσιτό κείμενο σε μετάφραση, εικονογραφικά θέματα κ.ά.), εφόσον δεν ελέγχεται η δηλωτική γνώση, για να υλοποιηθούν αποδοτικότερα τα παραπάνω. Στη δεύτερη ομάδα, οι ερωτήσεις ανοικτής και εκτεταμένης ανάπτυξης θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μεσαίας δυσκολίας, εφόσον οι απαντήσεις σε αυτές προϋποθέτουν αναπαραγωγή, επεξεργασία και σύνθεση γνώσεων με πληρότητα, σαφήνεια και ακρίβεια. Σημειωτέον ότι οι ερωτήσεις απαιτούν απαντήσεις, οι οποίες δεν πρέπει να υπερβαίνουν τους είκοσι (20) στίχους η καθεμία. Η υπέρβαση του ενδεικτικού αυτού ορίου δεν συνεπάγεται αρνητική βαθμολόγηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου