του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, Ομότ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Το αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής πριν από τη Γέννηση του Χριστού είναι από την προς Εβραίους επιστολής και περιγράφει τα κατορθώματα της πίστης των αγίων ανδρών και γυναικών της Παλαιάς Διαθήκης που αποτελούν φωτεινούς δείκτες της πορείας μας προς το τέρμα, προς τη βασιλεία του Θεού. Η ίδια περικοπή διαβάζεται και κατά την Κυριακή των Αγίων Πάντων με δυο επιπλέον στίχους από την αρχή του επομένου κεφαλαίου της επιστολής.
Η περικοπή είναι σε νεοελληνική μετάφραση η εξής:
«Αδελφοί, ο Αβραάμ με την πίστη εγκαταστάθηκε στη γη που του είχε υποσχεθεί ο Θεός, ξένος σε άγνωστη χώρα, ζώντας σε σκηνές με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, που κι αυτοί ήταν κληρονόμοι της ίδιας υποσχέσεως. Κι αυτό, γιατί περίμενε την πόλη που θα είχε στέρεα θεμέλια και που αρχιτέκτονας και δημιουργός της θα ήταν ο Θεός.
Χρειάζεται να συνεχίσω; Δεν θα με πάρει ο χρόνος να διηγηθώ για τον Γεδεών, τον Βαράκ, τον Σαμψών, τον Ιεφθάε, τον Δαβίδ, τον Σαμουήλ και τους προφήτες. Όλοι αυτοί με την πίστη κατατρόπωσαν βασίλεια, επέβαλαν το δίκαιο, πέτυχαν την πραγματοποίηση των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν στόματα λεόντων· έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, διέφυγαν τη σφαγή, έγιναν από αδύνατοι ισχυροί, αναδείχτηκαν ήρωες στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή εχθρικά στρατεύματα· γυναίκες ξαναπήραν πίσω στη ζωή τούς ανθρώπους τους, κι άλλοι βασανίστηκαν ως τον θάνατο, χωρίς να δεχτούν την απελευθέρωσή τους, γιατί πίστευαν ότι μπορούσαν ν' αναστηθούν σε μια καλύτερη ζωή. 'Αλλοι δοκίμασαν εξευτελισμούς και μαστιγώσεις, ακόμη και δεσμά και φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν δοκιμασίες, θανατώθηκαν με μαχαίρι, περιπλανήθηκαν ντυμένοι με προβιές και κατσικίσια δέρματα, έζησαν σε στερήσεις, υπέφεραν καταπιέσεις, θλίψεις και κακουχίες – ο κόσμος δεν ήταν άξιος να 'χει τέτοιους ανθρώπους – πλανήθηκαν σε ερημιές και βουνά, σε σπηλιές και σε τρύπες της γης. 'Ολοι οι παραπάνω, παρά την καλή μαρτυρία της πίστης τους, δεν πήραν ό,τι τους υποσχέθηκε ο Θεός, ο οποίος είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι ώστε να μη φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς» (Εβρ.11,9-10.32-40).
Άλλοι από τους ήρωες της πίστης, για τους οποίους κάνει λόγο η αποστολική περικοπή και οι οποίοι έζησαν κατά τους χρόνους της Παλαιάς Διαθήκης, νίκησαν τις δυνάμεις ξένων βασιλιάδων, όπως π.χ. ο Γεδεών, ο Βαράκ, ο Σαμψών, ο Ιεφθάε κ.ά., τα κατορθώματα των οποίων αφηγείται το Παλαιοδιαθηκικό βιβλίο των Κριτών, κυβέρνησαν τον λαό με δικαιοσύνη όταν κατείχαν κάποιο υπεύθυνο αξίωμα, πέτυχαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν στόματα λιονταριών, όπως π.χ. ο Δαβίδ και ο Δανιήλ, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, όπως οι τρεις παίδες στην κάμινο του πυρός, δυναμώθηκαν ύστερα από ασθένεια, όπως ο ασθενής βασιλιάς Εζεκίας, αναδείχτηκαν ισχυροί στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή με τη δύναμη του Θεού εχθρικά στρατεύματα, όπως σε πολλά σημεία αφηγείται η Παλαιά Διαθήκη αλλά και η ιστορία της Εκκλησίας.
΄Αλλοι πάλι εξαιτίας της πίστης τους πέθαναν με τρόπο μαρτυρικό επάνω στο κυκλικό βασανιστικό όργανο που λέγεται τύμπανο, λιθοβολήθηκαν όπως οι προφήτες Ζαχαρίας και Ιερεμίας, πριονίστηκαν όπως, κατά την παράδοση, ο Ησαΐας, αποκεφαλίστηκαν όπως ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, Περιπλανήθηκαν σε έρημους τόπους διωγμένοι, σε βουνά και σε σπηλιές, ντυμένοι με δέρματα προβάτων ή κατσικιών, όπως ο Ηλίας, ο Ελισαίος, ο Δαβίδ και άλλοι.
Όλοι αυτοί που αναφέρει ή υπαινίσσεται ο ι. συγγραφέας και που είτε νίκησαν με την πίστη τους, είτε μαρτύρησαν γι’αυτήν, αποτελούν δείκτες πορείας για τους χριστιανούς, προδρόμους στην σκυταλοδρομία της πίστης που με τρόπο νικηφόρο έφεραν σ’εμάς τη σκυτάλη των ευγενών ιδανικών και μας την παρέδωσαν για να συνεχίσουμε εμείς τον αγώνα. Όλοι αυτοί οι άγιοι άνδρες και οι άγιες γυναίκες, καθώς και πολλοί άλλοι, γνωστοί και άγνωστοι, υπογραμμίζουν την ευθύνη που πέφτει στους ώμους των χριστιανών.
Σε έναν κόσμο όπου επικρατεί το γκρέμισμα των αξιών, η αμφιβολία για τις υπεργήινες πραγματικότητες, ο ορθολογισμός, η εμπιστοσύνη στις μηχανές, η αποθέωση της τεχνολογίας, καλείται ο χριστιανός να αναλογιστεί σε ποια αλυσίδα ευγενών και ηρώων αποτελεί κρίκο, σε ποιο τέρμα απολήγει η αγωνιστική πορεία του, ποιος είναι ο αθλοθέτης. Είναι πολύ εύκολο από αμέλεια ή αδιαφορία να σπάσει κανείς έναν κρίκο στην ηρωική ιστορία της πίστης προσαρμοζόμενος στις ελκυστικές δυνάμεις της εποχής. Κι ας μην αυταπατόμαστε, είναι δύσκολο – γι’αυτό και πιο σπουδαίο – να μείνει κανείς πιστός στις αρχές και τα ιδανικά της χριστιανικής πίστης, χάνοντας ίσως την κατά κόσμον εξέλιξή του. Τον δύσκολο αυτόν δρόμο μας δείχνουν σήμερα οι άγιες αυτές μορφές ανδρών και γυναικών, της παλαιάς και νέας εποχής, μικροί ή μεγάλοι, γνωστοί ή άγνωστοι και μας καλούν να γίνουμε άξιοι συνεχιστές στη μακραίωνη σκυταλοδρομία της χριστιανικής πίστης.
Είναι αξιοπρόσεκτο το τέλος της περικοπής: «'Ολοι οι παραπάνω, παρά την καλή μαρτυρία της πίστης τους, δεν πήραν ό,τι τους υποσχέθηκε ο Θεός, ο οποίος είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για μας, έτσι ώστε να μη φτάσουν εκείνοι στην τελειότητα χωρίς εμάς». Η υπόσχεση του Θεού ιστορικά παίρνει σάρκα και οστά με τη Γέννηση του Χριστού, που σε λίγες μέρες γιορτάζει η Εκκλησία μας. Από το μεγάλο αυτό ιστορικό γεγονός και ύστερα δημιουργείται μια νέα χορεία μαρτύρων και ηρωικών μορφών που εμπνέουν τους χριστιανούς στη συνέχιση της σκυταλοδρομίας της πίστης μέχρι το τέρμα.
Πηγή: ΑΜΕΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου